Alle inzendingen, jaar 2008, week 46

Elke keer als ik over mijn toeren bent, mag ik haar bellen. De ambulante hulp die ik nu krijg. Ze is niet van hier, ze komt uit België. Zij werkt nu in Zeeuws-Vlaanderen. Ik ben blij dat zij bij mij komt. Al meer dan een jaar luistert zij naar mij en helpt mij zoveel als ze kan: zij geeft goede raad, ook al is dat soms zwaar. Lieve Nancy ik ben…

De afgelopen week sliepen wij in een duiventil. Nee, geen medelij. Onze duiventil is een toren van drie verdiepingen met een doorsnee van vier meter. Daar omheen een meter muur, zodat je je binnen tamelijk veilig waant. Deze onwaarschijnlijk duivenvilla is omgebouwd tot een comfortabele en sfeervolle ‘gite’ die wordt verhuurd door de wijnboer in de…

Ik weet niet of dit een generiek kleuterprobleem is, maar Emir heeft iets met pantoffels. Beter gezegd, hij heeft er niets mee. Toegegeven, hij heeft vier paar om uit te kiezen en begint iedere dag met een weloverwogen keuze. Hij besteedt nog meer aandacht aan de ‘pantoffelkeuze van de dag’ dan ik tijd besteed aan het afstemmen van een stropdas op mijn…

Op de weg terug van een controle in het ziekenhuis regende het nogal. Met een gangetje van vijftig ging ik naar huis. Mijn neus tegen de voorruit geplakt, omdat ik anders niets kon zien. Plotseling zat daar midden op de rijbaan een poes;ik kon nog net op tijd remmen. Mocht ik gedacht hebben dat de kat zou wegrennen, dan had ik het mis. De poes bleef…

Het is mooi geweest, na honderd keer wekelijks een stukje te hebben geschreven van ruim 400 woorden, die ik vervolgens als column plaatste op www.nederlands.nl, stop ik er mee. Ruim twee jaar geleden werd ik uitgedaagd door Geert Kruideren: ‘onze site begint met columns, iets voor jou?’ Ik nam de handschoen op – ik was al eens ingevallen in de rubriek…

Sinds 1992 organiseer ik gespreksgroepen over het christelijke geloof. Daar komen af en toe ook mensen op af die in een psychiatrische inrichting hebben gezeten. Omdat de gesprekken in die groepen vnl. gaan over de vraag wat je in de praktijk van alledag doet met je geloof, gaat het vooral over de concrete ervaringen van mensen. Het is onvermijdelijk…

Ik ben lid van de PvdA dus vraagt iedereen aan me wat ik van het ontslag van Vogelaar vind. Of ik niet vind dat Wouter Bos een dolkstoot in de rug plantte. Of dat haar opvolger te vroeg klaar stond, van die dingen ja. Ik vind er helemaal niets van! Ik weet niet hoe goed Vogelaar haar werk doet en het enige dat ik weet komt uit tal van roddelcircuits…

'Ik heb er nooit eerder last van gehad hoor'! zegt ze. Het is allemaal begonnen na de zwangerschapspsychose van mijn zus. Het zit ook helemaal niet in de familie. Wat ik heb is een trauma gerelateerde aandoening, het is geen schizofrenie. Ik slik wel risperdal. Weet je dat ik gerehabiliteerd ben? Eerherstel omdat dat wat er ooit is fout gegaan…

Doorgeslagen, ik kan het niet anders noemen. Het begon met een vrouwelijke PTT-beambte, zij gunde een ander z'n pleziertje niet en nu sta ik met mijn verslaving in een snijdende wind. Niet te rijmen. Christen Unie, roomser dan de paus, wie rookt moet lijden in stilte. Onvermoed zaagt men aan de eigen stoelpoten, de koning met wierook moet buiten blijven…

Hulde aan historicus Eric Slot. Hij zocht uit wat velen al langer vermoedden. Nederlandse makelaars verdienden grof geld aan de verkoop van Joodse panden in en na de Tweede Wereldoorlog. 20.000 woningen die behoorden aan Nederlandse Joden werden ingepikt door de nazi’s. Vervolgens werd het collaborerende makelaars toegestaan om ze te verkopen. Deze…

De laatste dag Albi wankelde de grot uit. Hij had zich te goed gedaan aan de hete brij. Even later klapwiekte de draak met zijn vleugels ze waren weer sterk genoeg. Flora, Benny en Leda keken op veilige afstand toe. De draak keek in het rond. - We moeten vandaag naar de steen, sprak hij. Om zeven over zeven moeten wij proberen de vloek…

Er staat een klein huisje bij een piepklein bruggetje. Een bruggetje van maar twee meter lang. Als er een boot onderdoor wil dan moeten eerst de hefbomen naar beneden en dan gaat het bruggetje omhoog. Dat gebeurt nog helemaal met de hand. Dan loopt Mijke naar de hefbomen en kijkt eerst, of er ook verkeer aan komt. Die hefbomen zijn wel zwaar hoor. Mijke…

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel hardgekookt, gespiegeld of dubbelgebakken en de dooier toch intact…

De winden De winden fluisterden hun boodschap langs de slapende stenen en struiken die er roerloos tegenaan leunden schudden plotseling hun gebladerte wanneer ze de boodschap hoorden. fluisterde langs murmelende beekjes. Brulden de boodschap over randen van diepe ravijnen en de luie heuvels hoorden de vier winden zwijgend aan. Als een lopend…

Nooit gedacht dat ik nog eens medelijden zou krijgen met George W. Bush. “De mensen hebben geen idee hoe zwaar wij het hebben”, verzucht zijn vrouw Laura aan het eind van de film 'W.' tegenover haar man. Die denkt er uiteraard precies hetzelfde over. Een geniaal fragment: Bush als slachtoffer in plaats van dader. Iemand die zich letterlijk van geen…

Een moment is een tijdsdeel: deel van de tijd varierend van een fractie van een seconde tot een vol uur of zelfs nog langer. Gedachten bestaan vaak maar uit een moment. Maar in dat moment van onze gedachten zien wij soms een heel leven aan ons voorbij gaan. Ik vraag mij dus af of momenten wel tijdgebonden zijn. Bovendien denkt iemand het ene…

Nou we staan er gekleurd op. Voor 900 euro extra kan je voordringen bij ons. Fraai is dat. De directeur zegt dat we alleen efficiënt gebruik maken van de restcapaciteit, dat niemand er de dupe van hoeft te worden. Maar ja, het blijft raar. Waarom zou je ook die capaciteit alleen gunnen aan mensen die het geluk hebben te werken bij een bedrijf dat bereid…

Daar zit je dan in een nieuwe woning zonder tuin. Heerlijk verlost van al dat werk dat een tuin met zich meebrengt. Niemand boven je, vrij uitzicht, drie hoog en dus geen last van hoogtevrees. Maar het allerbelangrijkste, met een lift en het winkelplein 50 meter verderop. Dat had ik zo verschrikkelijk gemist bij het vorige huis. Het weidse uitzicht…

De zon gaat onder. Al vroeg, in deze tijd van het jaar. De man van de Keukenprins staat voor de deur van zijn winkel en kijkt. Smits heet hij. Adriaan Smits, Arie voor vrienden en bekenden. Normaalgesproken heeft hij geen tijd om naar de zon te kijken. Maar nu, in deze tijden van crisis. Ach, elk nadeel heeft zijn voordeel. Had hij ook maar zo kunnen…

Op 8 november stond er een goed stuk van Paul Scheffer in de NRC. Hij wandelde mee in de algemene bewondering voor Obama, die het overigens nog zo moeilijk zal krijgen, dat velen zullen afhaken. Maar goed. Dat is toekomst. Daar valt Paul ook niet op aan te vallen. Wel op een klein zinnetje. Hij vond dat Obama binnenkort ook even iets moest zeggen…