Alle inzendingen, jaar 2010, week 52

Het meest bekroonde circusprogramma van Europa, is het programma van het Wereldkerstcircus. In december, t/m 2 januari 2011, heeft dit mondiaal gezien zeer aansprekende circus zijn tenten, dit zijn de muren van theater Carré, in Amsterdam opgezet. Dit fameuze theater aan de Amstel in onze hoofdstad, heeft een net zo geweldig podium voor zowel theater…

Het Nieuwe Jaar is al weer verknald voordat het is begonnen.…

Als ik een vuurpijl zou willen afsteken, dan steek ik die af. Geen moraalridder houdt mij tegen.…

Waar ik woon word ik de tent uitgeknald. Figuurlijk gesproken dan, maar toch. Je hebt er van die leukerds tussen die achteloos voorbij komen brommen en onverhoeds een valselijk uit België geïmporteerde superbom in je voortuintje droppen terwijl je net ontspannen van een glaasje cider zit te nippen. Lik op stuk beleid, snelrecht en kastijden, denk je…

De grote boom (voor Giuseppe Penone) Een nieuwe Nurejev is opgestaan. Blote voeten raken amper de grond, de volmondige contouren gloeien als wangen van een opgewonden kind. Weinig bindt hem aan de aarde. Zon en regen, hagel en storm zijn rampspoed noch zegen. Geen adders onder het gras krijgen grip op die stam. Dit is de plek waar…

In Nederland gaat voor meer dan zestig miljoen euro aan vuurwerk de lucht in. Wereldwijde crisis of niet, deze gekke en gekmakende gewoonte wordt collectief weer doorgevoerd. Menselijk vuur(hart)werk zou zijn, wanneer we het geld doneren aan armen, zwervers, daklozen, eenzame bejaarden, minima die nauwelijks rondkomen, onvrijwillig verslaafden…

De groentevrouw heeft ook last van haar darmen en dat schept een soort band. Nadat de klant voor me is geholpen, wat zoals gebruikelijk nogal lang duurt vanwege 'Zijn die sinaasappels sappig?', 'Wat zal ik vandaag nou weer eens eten', langdurig geknijp in van alles en nog wat en het niet kunnen vinden van de portemonnee, informeer ik hoe het met…

Het jongetje dat met zijn vader bij de slager staat kan niet ouder zijn dan een jaar of negen, maar door z'n verveelde en verwende uitdrukking lijkt hij eerder een oud mannetje. Als de slager hem vraagt of hij een stukje worst lust trekt hij een vies gezicht en vraagt argwanend: 'Worst?' Kennelijk staat dit artikel niet op zijn lijst van eetbare…

Zesentwintig graden en eentiende is ze. Een absoluut record, niet met het leven verenigbaar eigenlijk. Maar ze heeft de val tegen de keukendeur overleefd. Urenlang heeft ze er gelegen, spaarzaam gekleed. Verward, uitgedroogd en onderkoeld komt ze bij ons binnen. We geven haar geen cent. Ik heb er vaker zo een opgenomen en moeten laten gaan. Nog wat…

Mensen stellen soms alles in het werk om te zien hoe ver ze kunnen gaan. En als dan op een dag blijkt dat ze te ver zijn gegaan, zijn ze stomverbaasd.…

Alle religies zullen uiteindelijk verdwijnen. Religies zijn een vorm van monocultuur. We komen in de wereld steeds meer monoculturen tegen, bijvoorbeeld in de landbouw. Het gaat hier om snel en makkelijk veel geld te verdienen door het massaal verbouwen van één soort gewas op een stuk land. Hiermee verdwijnt in wezen de diversiteit en de creativiteit…

Middenin de nacht strompelde een stokoude heks langs de rand van het bos. Vermoeid steunde ze op haar knoestige wandelstok. Ja, zelfs voor een heks was ze al te oud om nog met een bezem te zweven! In gedachten liep ze het aardappelveld van een boer in. "Het einde van mijn bestaan in deze wereld," mompelde ze wijs en vol berusting. Ze hield op als…

In de jaren nul is een nieuw hoofdstuk aan de wereldgeschiedenis toegevoegd. Het gaat daarbij niet om de botsing van beschavingen, niet om de terroristische aanslagen of de bankencrisis. Het is sneu voor Mohammed B. en sneu voor Dirk Scheringa, maar hun bijdrage aan de geschiedenis zal niet meer dan een voetnoot blijken. Het is ook sneu voor Geert…

De onkuisheid (voor Myra) Geloof in mij, want ik geloof in jou Weigerend wat was en wetend wat ons weerhield. Ik zal je vernoemen, je mee voorbij dit leven dragen Jij, Enige, en schaduw die mij bedekt. Door jou ben ik geworden en met de littekens Van jouw weefsels, de waas van jou. Zo ons zwijgen, zo ons zeggen. Niets werd ons beloofd, alleen…

Ze zit op haar vaste plek achterin de bus. Om precies te zijn op de tweede rij, nog voor de achterbank, aan de rechterkant. Krant op schoot. Ze is veel meer een gewoontedier dan ze ooit had gedacht. De bus stopt bij de halte halverwege de stad. Hier stapt altijd een bups mensen in. Ze tuurt even naar buiten en ziet een meisje staan met blote…

Schrijven maakt het leven mooier. Maar is het echte leven het leven zoals we het ervaren of is het zoals het kan zijn als het opgeschreven is?…

Alles verliezen alleen maar door je angst alles te verliezen, dat maakt je pas een echte verliezer.…

Panta Rei De blinkende maan in de golf van Biskaye: terrassen van zilver, ik wandel alleen op de eeuwige stroom en het eeuwige waaien, van alles ontheven, voor immer sereen. Het sneeuwen der meeuwen op wiegende baren, het dansen der schepen ging aan mij voorbij, mijn ogen zijn blind van hartstochtelijk staren, mijn ziel werd reisvaardig voor…

Het roer moet om. Terug naar de natuur. We hebben al te veel water door onze wc's gespoeld. Teveel van de aarde geroofd en kapotgemaakt. En dat niet alleen. We hebben onze ware zelf ervoor opgeofferd. We zijn armoedig geworden naarmate we meer materiële rijkdom zijn gaan bezitten. Bezitten, dat is de sleutel tot deze verwoesting. Alsof wij de aarde…

Alles was weer normaal zoals eerst. Ik beefde over heel mijn lichaam, zo bang was ik. Ik hoopte dat alles nog goed was met mijn mam, maar ik vreesde ervoor. Ik lag daar uren in mijn bed te bekomen van de schrik. Ik was even vergeten wat er allemaal gebeurd was en viel bijna in slaap. Ik voelde een raar gevoel, een gevoel dat ik nog nooit als zodanig…

De grote wijzer van de klok kruipt moeizaam – hij moet immers omhoog – in de laatste minuut richting het cijfer twaalf. De secondewijzer maakt uiteindelijk, regelmatig tikkend, het werk af: 23:59 – 00:00 – 00:01. Gelukkig Nieuwjaar! Binnen twee seconden is er weer een jaar geëindigd en een nieuw jaar begonnen. Stel, dat ik mijn leven lang deze twee…

Vandaag is het vrijdag de 13de. Ik, Cherly, 17 jaar, durf niet meer uit m’n bed. Bang wacht ik af wat er vandaag gaat gebeuren … Mijn moeder roept om te komen eten. Met een zucht stap ik uit bed. Net voordat ik weg ga, kijk ik nog snel naar m’n vertrouwde plekje. Dan sluit ik mijn deur. Met voorzichtige stappen ga ik de trap af. De trappen beginnen…

Bea geeft de burger al lang geen moed meer.…

De eenzaamheid Denk niet, lieve speelgenooten! Dat de tijd mij heeft verdroten, Toen ik gistren zal alleen, Die vermaak heeft in het lezen, Heeft geen eenzaamheid te vreezen. Maar is altoos wel te vreên. Vader zegt, dat brave menschen Dikwijls naar die uurtjes wenschen; Dikwijls naar hun kamer gaan, Om in oude en nieuwe boeken Wijze lessen…

Ingeburgerd en wel? Wanneer de dames van een drogisterij keten aan de kassa staan, de rij langzaam langer wordt, blijkt dit vooral te komen doordat een dame van buitenlandse afkomst niet in staat is de boodschappen af te rekenen, oftewel, ze heeft niet genoeg geld bij zich. De boodschappen blijven even staan, de rij groeit en de vrouw in kwestie…

Veranda Verbeelding breekt, hoewel gesloten huis, door het schuine glas van de verandakluis waar aardrijkskunde ontstaat in stroom en sloot, het gelaagde laagland geologisch aan de voeten uitgespreid een spraakgebied waar druïden maretakken meten, mededelen mij een mens in tijd en ruimte hoe een god uit de hemel komt getuimeld. Edwig…

Als u dit leest, ben ik er niet meer. Gelukkig heeft u in de krant geschreven dat u er nog wel bent: Ik ben er nog. - Fijn. Toch vind ik dat ieder van ons zich voortaan beter moet voorbereiden op de trein. We moeten leren Zijn voordat we niet meer Zijn, - begrijpt u? Als u bij uw onbewaakte overgang nu eens zelf een rode bel ging plaatsen…

Wie leest, staat er alleen voor.…

Een paar uur voordat de winkels sluiten gaat de telefoon. Vaag familielid. Ze komen misschien langs met kerst. Doen ze wel vaker, soms komen ze daadwerkelijk, soms niet. Ik ben er al een beetje aan gewend, het zijn mensen die gewoon doen waar ze zin in hebben. Zou ik ook wel willen, maar die positie heb ik niet. Dus ik bedank vriendelijk voor de belangstelling…

Afbeelding van Cupido De aloudheid maakt de min gelijk een weeldrig kind, Opdat een man van moed zich schaam' daarmee te spelen; 't Voert wapens, opdat elk zou vrezen 't wicht te strelen, Dat jokkende ons verraadt, en vijand kwetst en vrind. Zij geeft het vleugels, wijl 't zo licht is als de wind, Vol onstandvastigheid, en los in alle…