Taal van de zomer 9
“Als ik jou vergeef. Kom je dan terug. Maar beloof me dan wel dat je echt houdt van mij. Het is beter voor ons allebei.”
De magische tekst van de volkszanger André Hazes bleef als een gedachtenwolkje boven de dromen van de jeugdige Bjarne hangen. Hij had een akkefietje gehad met zijn hospita. “Kom niet aan Hazes!” had hij geroepen toen Emma de populaire volkszanger belachelijk probeerde te maken. Ze hield niet van Nederlandstalige muziek en ze schepte er genoegen in om Bjarne met opmerkingen over André te plagen.
Er leek geen einde aan het mooie zomerweer te komen. Ideaal om te luieren in de tuin, maar Bjarne had zijn hospita beloofd de houten schutting te beitsen. Hij wist van vroeger dat de planken eerst geschuurd moesten worden, maar hij wilde de weekendrust van de buren niet verstoren met de elektrische schuurmachine die zijn hospita voor hem klaar had gelegd.
“Ik doe het wel met de hand Emma, de buren zijn aan het ontbijten in de tuin, dat maakt niet zo veel lawaai”. Emma Petronella sputterde niet tegen. Bjarne deed een vel schuurpapier om een schuurblok en hij begon aan de plank die het verste van de tuin van de buren was gespijkerd.
De zon kwam over de bomen, het begon warmer te worden. Bjarne ging naar binnen om een hoofddeksel te zoeken. Zijn hospita liep giechelend in een dun japonnetje rond op de veranda. Lieve Emma was zichtbaar melig.
Lieve Emma was, nog verliefd op wellustige liefde van de zwoele voorbijgegane nacht, de ochtend begonnen met bruisende verse champagne en zoete rode aardbeien en wit brood met bruine chocopasta. In een paar happen en slokken was het late ontbijt weg. Bjarne ging verder met de handmatige arbeid. Het eerste vel schuurpapier waarmee hij de schutting aan het schuren was raakte op. Er waren nog zeven vellen over voor de rest van de schutting.
Lieve Emma kwam topless aanlopen met potten schuttingbeits. De jeugdige Bjarne zag haar prachtige tieten als verleidelijke vruchten. Het werd moeilijker om zich op het werk te concentreren. De buren hadden de radio aangezet, René Froger, daar had Bjarne Gosse helemaal geen trek in. Jammer dat zo'n schutting geen geluiden tegenhield, maar goed dat ze Emma Petronella niet konden horen. Ze begon ondeugende toespelingen te maken. Eerst op fluistertoon, maar toen ze René Froger hoorde met luidere stem.
Het werd warmer, een warmterecord voor de tijd van het jaar. De schutting moest gebeitst worden. De jeugdige Bjarne had deze taak op zich genomen. Hij deed het derde vel schuurpapier om het schuurblok. Bjarne probeerde de naar aandacht hunkerende lieve Emma te negeren, voor zover dat nog mogelijk was. Ze was opgewonden door de champagne die naar haar hoofd was gestegen en door de weldadige warmte van de zon. Bjarne probeerde zich niet door haar te laten afleiden. Geen makkelijke opgave. De liefde lag sensueel op de loer. Hij voelde de benadering van een erotisch hoogtepunt sterker dan ooit tevoren. Het geluk lachte de jeugdige Bjarne toe met zomerse vreugde.
De wellustige Emma was enthousiast bezig al zijn aandacht te vragen terwijl hij met de schutting bezig was.
Ze hing met haar hele voorgevel tussen hem, zijn bezwete voorhoofd en de schutting.
“Zo komt de schutting nooit klaar lieve Emma ”, probeerde Bjarne nog maar ze had hem al begrepen en vergeven. Ze liep naar de tuinslang die achter in de tuin aan het schuurtje hing, draaide de kraan open en spoot de jeugdige Bjarne gillend van plezier kleddernat.
Ze was zijn hospita, een vrouw die je niet zomaar in een boek tegenkwam. Hij hield van haar met iedere vezel in zijn lijf. Alle zomers uit zijn leven bleven zinderen in deze verrukkelijke liefde.
Lieve Emma, zijn grote liefde!
De rijpe Emma en de jeugdige Bjarne hadden geweldige seks op de bank in de woonkamer nadat ze hem had afgedroogd met een grote lichtblauwe ronde handdoek van een zachte kwaliteit badstof. Er leek geen einde aan de mooie zomer te komen. Ze konden dagenlang genieten van deze zomerse temperaturen. Bjarne Gosse wist nu dat de taal van de zomer over liefde ging en dat hij die taal zonder haperingen kon spreken.
Alhoewel de jeugdige Bjarne gevoelig was voor de argumenten die lieve Emma tevoorschijn toverde toen hij er over begon, zette hij het toch door. Bjarne Gosse besloot gedurende de zomer geen vlees meer te eten. Hij had de beelden van de bio-industrie op de televisie gezien en hij had over de misstanden in de krant gelezen. Hij kreeg het niet meer door zijn strot.
Gelukkig kon Bjarne wel volop blijven genieten van het mensenvlees dat Emma hem aanbood om te beminnen. Op solidariteit hoefde hij in het begin niet te rekenen aan de eettafel. Emma bleef gewoon haar biefstukjes verslinden, alsof haar leven er vanaf hing. Af en toe maakte ze een kaasburger voor Bjarne, dat vond hij lekker om in te bijten. Hij raakte gewend aan de vleesloze zomer zonder dat hij er erg in had.
Emma vond het leuk om Bjarne een onbekend visje voor te schotelen, gemaakt volgens de instructies van haar vriendin uit Parijs, Victoria Martin, die hem af en te een ansichtkaart stuurde. Een onbekend visje sloeg hij niet af.
Bjarne had het plan opgevat om na de zomervakantie bij een biologisch tuinbouwbedrijf stage te lopen. Er werd kritisch op gereageerd door de leraren van de tuinbouwschool waar hij op zat. Lieve Emma vond het onmiddellijk een goed idee.
Zijn lieve schat was drie weken aan één stuk thuis en ze bedreven dikwijls de liefde op onverwachte momenten. Overdag studeerde Bjarne Gosse voor school, maar de avonden waren om over te dromen. Emma Petronella liet hem allerlei kunstboeken zien en ze dronken heerlijke wijn en genoten van elkaars gezelschap.
De sfeer in de kroeg waar Bjarne Gosse vaak kwam was minder gemoedelijk geworden. Hij besloot een er een tijdje niet meer naar toe te gaan. Hij kon Maarten, Gerard en Jan wel een tijdje missen.
9 maart 2021
Geplaatst in de categorie: liefde
liefde
156
Geef je reactie op deze inzending: