december 2020
In de laatste maand van het jaar 2020 verbleef Bjarne in zijn tijdelijke woning in Amsterdam Oost, omringd door dozen en dubbele gevoelens over de geestelijke hulpverleners van Mentrum Oost.
De onduidelijke communicatie van de woningbouwvereniging en de casemanager van Mentrum veroorzaakte stress en frustratie in het brein van Bjarne.
De psychologe deed niets anders dan vage beloften over mensen die zouden helpen. Ze ging er kennelijk van uit dat het “gratis verhuizen” werkelijk bestond en ze vertrouwde de sluwe casemanager blindelings.
De visschotel van het Leger des Heils kreeg in de fantasie van Bjarne reusachtige proporties. Dit moest na driekwart jaar taaie vleesvervangers wel het neusje van de zalm worden. Bjarne leerde zwemmen in zijn dromen, tussen de dozen en overbodige spullen, als een zalm vanuit de zee, de rivier volgend op weg naar nergens.
Truus kwam met een vrijwilliger op de proppen. Een jongeman met een mondkapje, die ook in de buurt woonde. Laatste spullen werden weer ingepakt. Het zou geen gezellige feestmaand worden nu hij zijn spullen moest inpakken voor de verhuizing begin volgend jaar.
De psychologe was een narcistische blondine, een dominante truffel met het verstand van een sinaasappelschil. Aan alles wat kenmerkend was voor het karakter van Bjarne werd gepeuterd, totdat er niets meer overbleef dan wachten op de intellectuele dood. Bjarne was een schim van zichzelf geworden. Alles wat hem eigenzinnig maakte afgepakt door de burgerlijke armoede van de geestelijke hulpverleners die zelf nauwelijks culturele bagage hadden, alles uit boeken geleerd, zonder bloed, zweet en tranen.
Er vochten meerdere kapiteins op een zielloos schip om een plek aan het roer van het turbulente leven van Bjarne. Bjarne voelde dat hij liever zijn hart zou willen volgen, de stemmen in zijn hoofd hadden geen eerbied voor zijn verdriet over de chaos die hij over zich heen kreeg gestort. Alle ideeën waren prachtig, maar de uitvoering was waardeloos.
Truus nam een week extra vakantie, dan had ze een mooie oudejaarsperiode en tijd om een koffiezetapparaat in de uitverkoop te kopen. Bjarne wachtte gespannen af naar de feestmaaltijd die voor het einde van het jaar was gereserveerd.
De visschotel van het Leger des Heils overtrof alle verwachtingen. Het was een verfijnde maaltijd vergeleken met de buurtmaaltijden waar hij voor moest betalen. Bjarne genoot met volle teugen van deze culinaire specialiteit, die hij gratis via Sam had gekregen.
Hij leefde van dag tot dag, verder naar de toekomst kijken had geen zin.
22 juni 2024
Geplaatst in de categorie: kerstmis
december
61
Geef je reactie op deze inzending: