`Orkaan boven Gaza'

Het lijkt inmiddels weinig meer dan een plichtpleging te zijn waarmee een aanslag zoals die plaatsvond in Jeruzalem door de wereld als `verschrikkelijk' wordt afgedaan om erna onmiddellijk terug te keren naar de peilloze ellende die Israël in Gaza en in mindere mate (maar de inhaalrace is gaande) op de West Bank aanricht.
Het onbarmhartig heen en weer gesleep en veelvuldig moorden in Gaza indachtig, dompelt een verhoudingsgewijs bijna mild te noemen aanslag Israël onder in slachtofferschap en wordt door Netanyahu, Katz, Gvir, Smotrich e.a. verwelkomd als legitimering voor het verder belagen van het Palestijnse volk.
De geweldige Gideon Levy van de krant Haaretz relativeert het Israëlische leed en bekritiseert het struisvogelgedrag van zijn landgenoten.

Ik moet eerlijk gezegd ook moeite doen empathie te blijven opbrengen voor de Israëlische gijzelaars, omdat de meeste Israëliërs totaal geen oog hebben voor het Palestijnse leed of er zelfs van genieten (uitkijkpunten van waaraf de explosies in Gaza te zien zijn) en ook al doordat naar bekend werd veelal onterecht gevangen gezette Palestijnen op de West Bank in tegenspraak met elk recht worden uitgehongerd, omdat ze het van de verantwoordelijke functionaris naar eigen zeggen `niet beter mogen hebben dan de gegijzelden in Gaza'. Een handelwijze die door het Israëlisch Hooggerechtshof werd veroordeeld wat een unicum is.
En dan dat bijna wellustig door Katz aankondigen van Israëlische represailles : `een verwoestende orkaan zal de hemel boven Gaza treffen'.

Onlangs was in de Nederlandse documentaire `Het geweten van Israël' van Nadia Moussaid het betoog te zien van een jonge Israëlische dienstweigeraar die zei te begrijpen dat Israël vroeger naar de wapens greep om zich te handhaven in een vijandige omgeving, maar dat het zich, inmiddels defensief veruit superieur, in Gaza heeft laten verleiden tot misbruik van die macht. Wat hem ervan weerhield dienst te nemen in het leger, waarop hij werd bespuwd en uitgekotst. Een moedige jongeman, ondersteund door even dappere ouders.
Als ze mij vragen naar een aanleiding om ooit nog naar dat land af te reizen is het wel door een mening als die van hem.
Hij zal in de verre toekomst in Israël wellicht op een voetstuk gezet worden als iemand die bij ons 'verzetsstrijder' zou heten, maar dan in de betekenis van het opgenomen hebben voor een ander volk waar je vaderland misdaden tegen beging.