Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over school

Leerdingen, over de wonderlijke wereld binnen de school en daarbuiten

Laat je meenemen in de gedachtewereld van deze docent. Hij wil je laten zien in zijn gedichten wat hem boeit binnen de school. Leerlingen die onderwijs volgen, zijn ook maar gewoon kinderen. Peter wil dat je ervaart wat hem raakt, wat het met hem doet. Hij wil je laten zien hoe diep een leerling soms in zijn hoofd kan kruipen. Peter hoopt op deze manier andere mensen te inspireren, te vullen met passie en te prikkelen met vragen waarom je doet wat je doet. Heel stiekem zijn niet alleen de leerlingen te herkennen in deze gedichten…

"Sinds 2009 werk ik op het vmbo in Rotterdam. Sindsdien ben ik gaan houden van de kinderen van de stad. De leerlingen die ik voor me heb, elke dag. Ze irriteren, laten lachen, inspireren, maken boos, drijven tot wanhoop, maken blij, verrassen met wat ze kunnen, doen en willen. Dat wat ik van hen leer, is waardevoller dan wat ik hun bijbreng. Geduld, passie, eerlijkheid, scherpte, vertrouwen. Ik kijk alles af."

Één van de gedichten uit de bundel:

Na een vrijdagavond met vrienden stap ik in de auto om weer naar huis te gaan. Vanuit het niets verschijnt er een zin in mijn gedachten. "Draaien, zitten, staan en wiebelen." Waar deze zin vandaan kwam? Geen idee. Hij was er en ging niet meer weg. Auto langs de kant van de weg gezet, telefoon gepakt, notitie gemaakt.

Eenmaal thuis wilde ik naar bed, ik was moe, het was weer een lange week geweest. Maar toch, die zin… Die zin vroeg om een verhaal. Hij wilde groeien, moest groeien. Dus toch maar op de bank gaan zitten en die notitie van één zin uit laten groeien tot wat hij nu is.

Denkend aan die leerling die zo druk is, die zo veel aandacht daarmee vraagt, die soms ook moe wordt van zichzelf.

Wiebelen

Draaien, zitten, staan en wiebelen.
Denken, springen, druk en kriebelen.
Er tegenin, er tussendoor, overal tegenaan.
Soms even stoppen, om dan weer te gaan.
Nooit is het rust, pauze of stil.
Vaak gebeurt wat ik niet wil.
Niet straks, morgen of ooit.
Het moet nu, nu en anders nooit.
Het is zwart of wit en nooit is het grijs.
Ik doe alles lekker eigenwijs.
Denken, springen, druk en kriebelen.
Soms even stoppen, dan weer gaan.
Maar zie me nu
en hoor me dan.
En help me.
Tot ik het anders kan.


Zie ook: https://www.boekscout.nl/...Over_de_wonderlijke_wereld_bin

Schrijver: Peter 't Jong, 30 april 2016


Geplaatst in de categorie: school

4.0 met 1 stemmen 2.066



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)