Nogmaals, Frederik, ik mag er zijn.

Deze bewering wint aan geloofwaardigheid wanneer vaststaat dat de steller ervan een meer dan oppervlakkige gelijkenis vertoont met de gebruikte illustratie.

Zonder mij had jij geen muze gehad Aga, en gij weet zulks.

Dag Heleen,
Jouw beweringen zijn ziek.
Je vindt het heerlijk om mensen pijn te doen en te pesten.
Er zijn maar weinig mensen die ik ken die zo duivels doen als jij.

Dank voor alle reacties. Aga, wat een prachtgedicht, heb ik u dan toch geraakt ?

Bij ’t omwolkte licht van de vale maan,
niet ver van Troje’s trotse tinnen vandaan,
verlaten de Grieken één voor één ’t houten paard
en heffen hun in ‘t koele maanlicht blinkend zwaard.

Twee aan twee trekken zij door de verslagen stad
op zoek naar schandknaap Paris en zijn schat
totdat een verkenner van Troje’s laatste veste,
Heleen bespiedt, verschalkt te langen leste.

Met een diepe schreeuw heft de hopliet het staal,
doorklieft de Myceense hoer voor de laatste maal
totdat zij stervend in Paris’ armen valt.

Het verhaal van Heleen en de Grieken eindigt hier;
Heleen was geen vrouw, maar een dichter en een klier,
die dienaren van de goden ’t leven vergalt!

U heeft een groot geloof!

Hahahahahaha! Dat kan je wel zeggen, ja.

Als ik kijk naar het intense plezier dat je eraan beleeft om anderen te sarren, lijkt het er eerder op dat de duivel in jou is gevaren.