Het onderlinge contact tussen mensen is ondanks de technische mogelijkheden drastisch afgenomen. De doorsnee mensen zijn meer en meer angstig geworden voor echt menselijk contact. Met als tragisch gevolg dat de meeste mensen zich terug trekken en contact vermijden. Sociaal incapabele kwetsbaren zijn het snelste de dupe van deze gruwelijke werkelijkheid. Zij zijn de moderne, maatschappelijke paria's, die ten prooi vallen aan een genadeloze prestatiemaatschappij, die enkel de rijken rijker maakt en de armen met hun gezichten in de stront duwt. Het humane karakter is zoek. De werkideeën zijn achterhaald en zwaar ouderwets. Het is hoog tijd voor herwaardering van menselijke potentie. Dan zouden we een man als deze niet in al zijn eenzaamheid hebben laten creperen. De liefde is groter dan de aardse werkculturen. Bitter om dat te moeten verkroppen inzake deze eenzame ziel, die ten prooi viel aan het moorddadige werkklimaat.