Inloggen
voeg je column toe

Columns over vrijheid

Bevrijdingsdag in herhaling

Gisteravond ergerde ik me aan de televisieprogrammeringen op NPO 1, 2 en 3, de enige zenders, die ik kan ontvangen en dan ook nog met de geregelde storingen, als er bijvoorbeeld zo'n stinkscooter langs rijdt.
Het moet wat mij betreft maar eens afgelopen zijn met die officiële dodenherdenkingsdag, die verplichte kost op 4 mei. Op de zenders 1, 2 en 3 ontkwam ik niet aan sombere treurverhalen over die verrekte oorlogstijd 1940-1945. Een overdosis getraumatiseerden deed zijn verhaal.

Hoezo kan ik dat op 4 mei allemaal maar verkroppen? Het enige positieve wat ik zag, waren beelden van een man, die in het concentratiekamp Dachau had gezeten en die het nut van die jaarlijkse herdenking ook niet meer zag zitten, al vele jaren geleden. 'Dat was in de zestiger jaren zo!', reageerde een verslaggever, die die man dus niet serieus wenste te nemen.

En de manier waarop het herdenken gebeurt, is ook allang uit de tijd. Het is een statische poppenkasttentoonstelling van nul en generlei waarde, hoe waardig en intens al die brave nationalisten het ook blijven opvoeren. De ceremonie wordt tot in de puntjes altijd hetzelfde zo perfect mogelijk uitgevoerd, op een militaristische manier.

De aanwezige marinierskapel blijft maar treurmarsen spelen en de aanwezige militairen salueren met opgezwollen borsten, alsof ze zelf de Slag bij Arnhem hebben meegemaakt of in het verzet distributiekantoren hebben overvallen of gevangenen bevrijd. Een marine-trompettist speelt 'The last post' en Willem en Maxima komen in rouwkledij vanuit het Paleis op De Dam geschreden. Naast hen liep o.a. weer die droogstoppel Gerdi Verbeet, die inmiddels denkt, dat ze zelf de koningin is. De stijfheid vloekte er vanaf. De eerste krans wordt altijd door de koninklijke hoogheden gelegd en daarna krijg je een hele serie kransen uit naam van allerlei zwaar gedupeerden. In feite staat De Dam dan vol met getraumatiseerde mensen, die het oorlogsverleden nog steeds niet verwerkt hebben.

Bovendien zijn er veel nieuwe, andere groeperingen, die ook om aandacht smeken, vanwege hun onverwerkte trauma's. Dat sommige nazi's ook zwaar geleden hebben, is voor de meeste kuddedieren een brug te ver. Nationalisme voedt nog steeds het dualisme. Zo van, alleen wij stonden en staan aan de goede kant, wat natuurlijk klinkklare onzin is.

Overigens, we kunnen ook wel een krans gaan leggen voor de gesneuvelden tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Een krans voor de omgekomen bootvluchtelingen werd ook al geopperd. En wat te denken van de gesneuvelden in de Eerste Wereldoorlog? Of de genocide op de Armeniërs? En de moord op de christenen en de moslims? Het moorden gaat wereldwijd overal maar door en niet op minder grote schaal, dus kunnen we ons beter op het hier en nu richten en daar zo mogelijk iets aan veranderen, dan maar te blijven navelstaren naar iets waar niets meer aan gedaan kan worden.

Het lijkt wel op het roomse kalenderjaar, waarop op iedere dag een andere heilige wordt geëerd, wat net zo oubollig en ouderwets en zinloos is. Kijk liever naar de huidige heiligen om je heen. Open je ogen, in plaats van je in slaap te laten sussen door doodse tradities, opgevoerd door starre robotten en zombies. Jammer dat die twee minuten stilte niet door een rebelse held werd opgevuld met bijvoorbeeld het keihard afspelen van 'Don't Stop' van Fleetwood Mac. Het budget was blijkbaar op, dus mochten enkele kinderen tenslotte nog wat uit de berm geplukte bloemen neerleggen. In de toekomst worden dat schamele madeliefjes.

Verder is het ook uit de tijd om heel Nederland te verplichten om twee minuten zijn kakel te houden vanwege een opgelegde herdenkingsmethode, die grenst aan een maniakale dwangneurose en pure massahysterie. Dit is volkomen absurdie en het is dan ook geen wonder dat met name de Toneelacademie Oranjehuis en het militaristische drilsysteem, ondersteund door de nationalistische politiemacht, dit in stand houden.

Waar ze ieder jaar nog steeds oude mensen, die de oorlog nog hebben meegemaakt, vandaan weten te trommelen, is mij een groot raadsel. Inmiddels krijg ik het vermoeden dat ze met flink betaalde figuranten werken. Zelfs de cliché-zin van de journaalpresentatrice 'De 4 mei-herdenking op De Dam is dit jaar rustig verlopen!' zit in het complot om die zinloze humbug maar stijfkoppig door te zetten. Van de vlag half-stok gaan we ineens naar de vlag uitbundig wapperend, omdat we door de Amerikanen, Canadezen en Engelsen bevrijd zijn van het Duitse juk. Ineens moeten we omschakelen en uit onze bol gaan tijdens popconcerten met veel drank en opgelegde lol. Er wordt weer van hogerhand bepaald, dat we ineens vrolijk moeten zijn en feesthuppelend ons als gekken moeten gedragen. Ook die massale gemoedsbetutteling is uit de tijd en werkt dan ook voor geen millimeter. Ik ga mijzelf vandaag denk ik eens heel diep somber voelen. Ik vertik het om mijn emoties nog langer door anderen te laten bepalen en zeker niet door grotesk aangepaste, kleinburgerlijke, heerszuchtige plebejers.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 mei 2018


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.2 met 5 stemmen 1.510



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
4 juni 2018
Nou nou nou heren.Het zet me wel aan het denken. Bepaalde tradities houden vanzelf op te bestaan als de tijd daar rijp voor is. Al zullen wij dat niet meer meemaken. Joanan je woorden troffen me en niet aangenaam.Ik had deze felheid van jou aangaande dodenherdenking en 5 mei niet zo verwacht eerlijk gezegd. Dat geldt ook voor Ton. Ik ben niet zo van pittige discussies. Fijn dat Karel Jong vermeldt dat men het er niet mee eens hoeft te zijn. DE tijd wist alles uit, kwestie van geduld.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
5 mei 2018
Zo, dat lucht op! Maak van je hart geen moordkuil, was een goed motto in de jaren 60, toen het gezonde verstand begon door te breken bij een deel van ons contingent gezagsgetrouwe ja-knikkers. Het ziet er echter niet naar uit dat ook maar iemand uit de regionen van de hersenloze robots die het land besturen en in bedwang houden plotseling zal ontwaken uit zijn of haar hypnose om de door jouw geplaatste gezond-verstand vraagtekens te zetten bij dit en andere in emotioneel drijfzand vastgezogen rituelen.
De drassigheid van de Nederlandse rivierdelta vindt z'n menselijke pendant in de zompige werking van de breinen der magistraten. Misschien luidt jouw hartekreet column een nieuw tijdperk in van nuchterheid, eerlijkheid, het dempen van de moordkuilen en het opruimen van alle verdronken kalveren..
Naam:
Karel Jong
Datum:
5 mei 2018
Scherpe en persoonlijke column. Ermee eens zijn hoeft niet. Gekruid voedsel voor pittige discussie.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)