Op het moment dat u dit stukje leest, zit ik ergens in het zuiden van Frankrijk, nee, ik vertel niet waar, dat moet u zelf maar ontdekken. Ieder jaar trekken wij met onze caravan naar het land van vin rouge, soleil et baguette. Inmiddels ook het land van Sarko en niet van Ségolène, toch jammer dat die Fransen er niet in zijn geslaagd om een vrouw staatshoofd…

Zou iedereen dat hebben? Een favoriet moment van de dag? Ik heb geen idee, maar ik in elk geval wel. En dat is als ik thuis ben ’s ochtends als het koffietijd is. Ik vind niets zo heerlijk als me ’s ochtends installeren met een verse kop koffie en iets te lezen. Maar zelfs als ik moet werken vind ik het fijn om met die koffie achter mijn bureau…

Het mooiste begrip van gisteren is ‘the worried well’. Vrij vertaald: kerngezonde allesvrezers. Ze zijn de ‘pain in the ass’ van elke dokter. Ze lopen er de deur plat, maar mankeren nooit wat. Bang als ze zijn voor ziekte en dood, leven ze zo bewust en gezond dat hun neus nooit loopt en het hart altijd klopt. Heel anders is het lot der zorgelozen: vaker…

Er was eens een schrijver die ik bewonderde. Ik heb een paar boeken van hem gelezen en inderdaad: chapeau. Doe het 'm maar eens na. Romans, essays, gedichten: het lijkt hem allemaal even makkelijk af te gaan. Van alle markten thuis die man. Althans, dat wil hij zijn. En geef hem eens ongelijk. Dat zijn jongste werk een pamflet is, verbaast me niks.…

De afgelopen dagen wordt in de kranten volop melding gemaakt van gevallen waarbij jeugdzorg gefaald heeft. Vandaag weer een bericht: een kind van 5 is dood aangetroffen in een woning. Moeder is psychiatrisch patiënt; gezin is bekend bij jeugdzorg. Tegelijkertijd blijkt de jeugdhulpverlening uitermate geschokt te zijn over het proces dat aangespannen…