Zou Kuifje de Gay Pride de blootshow in de Amsterdamse grachten vandaag bezocht hebben? Gekke vraag, toegegeven maar zo komen ze soms ineens. Volgens veel Engelsen zou de stripheld wellicht diep in zijn hart graag meedoen. Juist daar doen steeds geruchten de ronde dat de reporter de herenliefde toegedaan zou zijn. Dit jaar dacht Matthew Parris in…

Dat belooft wat! De Canal Parade 2009. Morgen steekt zij van wal vanaf het Westerdok in Amsterdam. Thema dit jaar is ‘Extraordinary’. En dat wordt het. Het kabinet vaart mee met minister Plasterk als boegbeeld. Hij zal - vermoedelijk slechts in een hoed getooid - op de voorplecht staan van zijn OCW-boot. De boot van de gemeente Almere zit ingeklemd…

Achter de schermen van de politiek werken mensen. Een enkele keer heb ik een fractievergadering bijgewoond en daar mag ik niets over zeggen, maar als ik het onderwerp en de mensen weglaat, kan ik dat toch doen. Niet dat er zo verschrikkelijk ernstige zaken gebeuren. Achter de schermen blijken mensen namelijk precies dezelfde mensen als voor de schermen…

Entropie is een ander woord voor chaos in het heelal. Daar gaat dit tekstje over, chaos, op een voortschrijdend entropische manier. Vandaag zie ik Karin Bloemen optreden. Chaotische pijpenkrullen, fonkelende jurk. Het is op mijn broertjes eerste echte feestje, in Utrecht. Omdat ik een kaartje over heb smokkel ik hem mee in de trein. Althans, de trein…

Een foto van een horloge rustend in de hand van degene die hem gevonden heeft. Een hand in een handschoen, de handschoen vol modder van het graven in de aarde. Het horloge lag in een massagraf in Srebrenica. Los tussen de gevonden lichamen die al in een zeker stadium van ontbinding waren. Onnodig te vragen hoe lang dat horloge daar lag. Net zo lang…

Wat een begin van de week. Op weg naar mijn werk zie ik voor mij een collega rijden. Helemaal fout. Collega’s op het werk, dat gaat nog, want je moet tenslotte genoegen nemen met het onvermijdelijke. Maar als ik de deur weer uit ben wil ik terug naar een andere wereld, ver weg. Reizen is geen punt, maar de trein is geen optie. Vreselijk, je kunt de…

Er was eens een meisje dat Kimberly heette. Achttien lentes nadat ze een luchtje was gaan scheppen toen het verstand werd uitgedeeld, besloot ze dat er iets mis was met haar gezicht. Er ontbrak iets. En dus ging ze met haar vader en haar oom naar een tatoeëerder. Aan Rouslan – want zo heette de tatoeëerder – vroeg ze of hij drie kleine bolletjes boven…