Het oudejaar blijft vervuld van hetzelfde zodat het grootste schandaal weer blijft verzwegen. Het jaar waarin komkommer de schuld kreeg. Het bewijs bleef uit in een rookgordijn. Van tegenspraken door instanties. Ze zeggen nu EHEC-bacterie was waarschijnlijk in kiemgroenten boosdoener.
Maar ja bij alle sterfte wilden wij mensen zo nodig meeparticiperen.
Voor het goede doel, 'n eigen aandeel in ons overleven. Rauwe groenten worden sindsdien slechts mondjesmaat door onbelezen armoedzaaiers…

In 1997 werd de militaire dienstplicht afgeschaft. Jonge mannen hoefden niet meer achttien maanden de kazerne in. Dat was een hele opluchting voor die generatie. De Hollandse jeugd ontsprong vijftien jaar de dans, maar het is tijd voor verandering. We gaan de sociale dienstplicht invoeren. Voor jongens én meisjes van een jaar of zeventien wacht een schone taak: dien je volk op de drempel van volwassenheid.
Israël heeft noodgedwongen wél een dienstplichtig leger. Jongens en meisjes offeren in…

Hoewel de aardbeving voor de kust van Japan de meeste doden en schade veroorzaakte, was voor mij de meest indrukwekkende gebeurtenis van het afgelopen jaar de reactie van de Noren en vooral de reactie van premier Stoltenberg op de aanslagen in Osla en Utøya.
Een held wordt niet geboren. Een held is een man of vrouw die midden in een crisis doet wat nodig is. Jens Stoltenberg bleek zo iemand. Hij was iemand die de geschiedenis een richting gaf. Hij had daarbij fouten kunnen maken. Hij had de…

Mijn moeder reeg onze kerstkaarten altijd aan een touwtje. Het waren er best veel want allerlei vrienden en vage bekenden stuurden elk jaar trouw hun kaartje. Maar de meeste kaarten kwamen via de werkrelaties van mijn vader. Hele grote exemplaren zaten daar bij. Die zorgden er voor dat de kerstkaartenwaslijn een behoorlijke boog maakte. Het stond best gezellig in de kamer en in mijn herinnering keken mensen die buiten langs liepen bewonderend naar binnen. Ik weet in ieder geval dat mijn vader…

Het jaar is weer voorbijgevlogen. Mijn buurman haalt zelfs zijn kerstverlichting niet meer binnen als de feestdagen voorbij zijn. Ook in augustus, bij 25 graden, trekken de herten hun slee gedwee het dak op. De kerstverlichting gaat uit na Nieuwjaar, maar de taferelen blijven. Een sliert gedoofde lichtjes dwarrelt uit de dakgoot, een vage kerstster ontsiert de voordeur.
Op het einde van het jaar wordt traditioneel ook het woord van het jaar bekendgemaakt. Tuigdorp is het geworden in Nederland.…

Kerstgedachten – ze schieten me niet echt te binnen. Verpestte de eurocrisis al mijn humeur, de strijd binnen A. te A. breekt me pas echt op. De aanstichter het ongefatsoeneerde ongeschoolde dictatoriale warhoofd J.C. te B. is me te dicht genaderd. Dat komt zei buurman Loewietje 'Hij is in 't land. Al weken.'
Zijn infantiele taaltje doordrenst al weken mijn brein. Neigend al wat licht geeft buiten te sluiten. Verduisterende ruis.
Maar er gloort hoop. Via oh nee maar toch - Marcel van Dam…

Nog steeds duiken ze op. De beruchte linkse hobby’s. Te lief zijn voor armoedzaaiers, criminelen. Subsidie aan kunst. Hoge uitkeringen. Dat soort werk. Dat linkse politici hiermee het land naar de afgrond leiden, is het door de PVV veel bereden stokpaardje. De VVD doet daar graag aan mee. Nee, dan de rechtse hobby’s. Die brengen het land wél verder.
Ten eerste de beloning.
De markt bepaalt wel wat goed is. Dat de toppers ook de vetste onkostenregelingen krijgen én de privileges én de…

Terwijl buiten de wind het laatste blad van te takken rukt, vlagen hagel zelfs de hele tak van de stam willen scheiden, speelt binnen een groep jongeren, of kinderen, onder mijn begeleiding politiek. We zitten in het gemeentehuis van Buitenpost, maar het kan net zo goed in uw gemeente zijn.
Ik spreek van jongeren, of kinderen, omdat ik de scheidslijn tussen beide groepen niet zo goed ken. Ze kijken nog als kinderen met verbaasde ogen naar de wereld, kennis in zich slurpend als droge sponsen in…

Als kalkoen zou ik er een hard hoofd in hebben, de viering van de geboorte van Christus.‘Het zal best in iemands belang zijn dat ik met kerst het loodje leg. Maar ’t is in ieder geval niet mijn belang,’ zou ik denken. Je ligt midden op tafel, om je heen mensen die verwoede pogingen doen om het gesprek gaande te houden en er het beste van te maken.
De ellende begint daarvoor al, met gesim over de datum. Kerstavond, eerste of tweede kerstdag? De afzeggingen. En dan wie doet wat, gaat waar…

Laten wij - voor alle slachtoffers van de Belgische regering - 1 bladzijde stilte houden.
Bedankt.

Er leefde ooit een Poolse prinses in Caissargues, een Frans gehucht. Gelegen niet ver van Nîmes in Gard, zuidoostelijke regio Languedoc-Rousillon. Wanneer ze er ooit aangekomen was – niemand die het zich kon herinneren. Wel wist iedereen waarom. De reden was namelijk goed voor de gulle lach in de streek. Ze was gekomen voor de rosé van de Provence maar verkeerd bezorgd. Zei ze zelf met een knipoog. In een vervallen chateau dat al sinds mensenheugenis leegstond.
Volstrekt afgebladerd maar…

Goeie help! Zo hoog? Ja, de zorgpremie stijgt en stijgt. Net als het eigen risico trouwens. De energie wordt ook duurder, en mijn cv-ketel moet eigenlijk worden vervangen. Laat ik maar zwijgen over de autokosten en de woonlasten. Loonsverhoging zit er niet in met dank aan die rotcrisis. Zo langzamerhand zijn de levenskosten te hoog geworden voor een gemiddeld inkomen.
Baten per maand: een loon van 2000 euro netto.
Lasten per maand: ziektekosten 300 euro plus auto 400 euro plus woonlasten 800…

‘Vroeger,’ zegt de man tegenover mij, ‘dachten we dat de overheid overal de oplossing voor was. Toen ik ging studeren, koos ik voor een loopbaan bij de overheid, omdat daar de macht lag. Maar de macht is daar niet meer.’
Het is de kern. De vijftigers zijn boos, omdat ze geen macht meer hebben. ‘In de jaren ’80, herinnert de man zich nog, ‘werd er gedemonstreerd. Grote demonstraties. Nu zie je niets. Iedereen laat het lijdzaam over zich heen komen.’
De kern is dat het geen zin…

Een popconcert in Rotterdam is het hoofddoel van een avondje uit. Net als vroeger, toen ik met vrienden voor 30 gulden Pink Floyd, Queen en al die andere grote bands zag in de Ahoy hal.
Omrekenen naar guldens doen we niet meer, zeker niet in deze eurocrisistijden. Dus 22,50 voor een popconcert, daar doen we niet moeilijk over. De groep van vanavond is tenslotte nog onbekend. De jonge Engelse zangeres Gabby Young is in eigen land populair, maar in Rotterdam gaat dat anders. Een bejaard…

De ruilhandel is terug. Weg met het geld, lage intresten, hoge rentevoeten, bankkaarten, bankencrisissen, broekzakken vol gedevalueerde munten! We gaan terug in de tijd. Ik scheer uw haag en ik krijg er 7 punten voor. Met die 7 punten kan ik mij door uw vrouw laten masseren. De punten die ze daarvoor van mij krijgt, gebruikt zij om kerstkaarten te kopen bij een collega die ze in haar vrije tijd maakt. Omdat het maken van die kerstkaarten veel tijd in beslag neemt, heeft ze geen tijd om haar…

Al op de basisschool krijgen we een cijfer voor lezen. Schande, lezen is vrije ontplooiing van hersenactiviteit. Onweerlegbaar duidelijk bij poëzie. Lezen vraagt met schrijven vergelijkbare creativiteit. Lees en schrijf maar eens met Hans Lodeizen:
‘probeer het eens
licht het dak op en
alle sterren komen los te zitten’…

De zoveelste inzameling. Voor bestrijding van de honger in een of ander ver land. Watergebrek, armoede, ziekte staan ook hoog op de crepeerlijst. Ik aarzel. Zal ik weer geven, of stop ik met het dempen van de bodemloze put? Bovendien, er blijft zoveel aan de strijkstok hangen. Aan hulp aan de Derde wereld wordt teveel verdiend door mensen die allesbehalve hongerig of arm zijn. Moet ik ze gaan zitten subsidiëren?

En de staat geeft toch ook al? Maar liefst 0,8 % van het BNP schenkt ons land…

Er was eens een bankier. Hij werkte bij een bank. Deze man was zo verschrikkelijk goed, dat elke dag alle concurrenten belden om hem voor een hoger salaris weg te kapen. Het sprak voor zich dat deze bankier, wiens vrouw niet wilde verhuizen, naar zijn commissarissen liep om te vertellen wat hem nu weer geboden was en de commissarissen gaven hem bibberend een verhoogde bonus, hoger marktconforme salarissen en een veertiende, vijftiende en zestiende maand extra en alsof het niet genoeg was,…

'Zullen we een potje rummicubben?' stel ik voor.
'Oh, ja. Goed hoor.' Mijn moeder loopt naar de kast, en pakt het spel. We nemen de stenen uit de doos en spreiden ze omgekeerd op het tafelkleed.
'Ik heb een houtkacheltje gekocht. Voor het schuurtje op de tuin.'
'Oh ja?' lacht ze, 'Heb je hout?'…

Wie echt omvalt van verbazing rond de Cruijff verwikkelingen heeft een link gemist. En wel naar die andere rechtse volkslieveling uit Betondorp, G.K. van het Reve. Ook met een vrije rol aan zichzelf toegeschreven en in wijde kring onderschreven. Ook die rolvertolking liep uit op uitingen die bij anderen voor racistisch zouden zijn uitgemaakt. Weliswaar aanvankelijk door menig vrijdenker oorlogsfilosoof of linkse prominent onder protest ontvangen. Maar daarna hooguit onder voor God bestemd…