De Waal baadt in helder zonnelicht iets over elf op Moederdag. Een zware zwerver met doorzichtig Donald Trump kapsel huppelt van de berg af, het Valkhof uit. Op de Waalkade aangekomen vraagt hij de dienstdoende fietsagente naar de Stratemakerstoren. ‘De stadsdichter gaat daar een rondeel voordragen. Ik ben Jef en wil er naartoe.'
De agente lacht licht bevreemd. ‘U zult onze oude vestingtoren bedoelen. Het oude rondeel waarin Museum Stratemakerstoren is gevestigd. Schuin aan de overkant. En…

Jef vertelde me 't verhaal over Denis Gaens twee dagen later bij Monico op het Rembrandtplein. Vanzelf viel de naam Nico Scheepmaker(1930-1990), dichter journalist steeds gefocust op voetbal.
Nico hield zich al vroeg bezig met de vraag wie de betere was, Pietje of Johan. Een crime. Toch beantwoordde hij die - veiligheidshalve in Engeland:
“Cruijff is the best, but Keizer is the better one”
In zijn dichtbundel Hopper's Hollands liet hij Jan Kal schrijven:…

We beleven zomerse tijden. En gek genoeg is de zomer nog lang niet aangebroken. Weermannen (en een enkele weervrouw) leggen ons uit dat we in een neerslagtekort zitten. Er verdampt veel meer water dan er als regen valt. Dat, samen met hoge temperaturen en een recordaantal zonuren, maakt dat we in code rood zijn beland. Dat wil zeggen: bosbrandgevaar, verdroogde aardappelvelden en sproeiverboden.
Zal ik eens iets politiek incorrects verklappen? Heerlijk, die klimaatverandering. Dat het zonnige…

Gelukkig heeft FC Twente de beker. Ik zou het verschrikkelijk vinden als de sympathieke club uit het oosten van het land dit jaar zonder prijs het seizoen zou beëindigen.
Hoe ik weet dat Ajax kampioen wordt? Zijn ze beter? Heeft Frank de Boer nu de juiste opstelling gevonden? Vergist Preud’homme zich alsnog? Nee. Twente zegt het zelf. Of eigenlijk – sinds 1974 zingen ze het al: ‘eenmaal zullen we de kampioenen zijn, FC Twente, FC Twente, eenmaal zullen wij de kampioenen zijn en daar kan…

Ze had zich met een tijdschrift en goed ingepakt geïnstalleerd in een stoel voor het schuurtje op mijn volkstuin. In de zon maar buiten het bereik van de frisse oostenwind. Eerder die dag was mijn moeder met een taxi van de zorgvoorziening bij mij thuis gebracht. Ik gaf de nog jonge plantjes water; het was droog dit voorjaar. Hoog in de lucht cirkelde een buizerd. Afwisselend hoorde je het krassen van enkele kraaien, de roep van een koekoek en het gehamer van een specht. Van een afstand zag ik…