Hier is een tip die alle spindokters van de publieke wereld kennen.
Als je wilt dat jouw versie van de gebeurtenissen, jouw eigen invalshoek, je zelfbedachte en geconstrueerde legende van de waarheid, je zelfgemunte narrative, vertelsel, verzinsel, van wat er is voorgevallen, wilt vastleggen in het collectieve geheugen van de kuddemens, dan moet je ervoor zorgen dat je de eerste bent die op de tv verschijnt (het liefst in alle praatprogramma’s en op het automatisch zich herhalende…

Die foto, ik kan er uren naar kijken. Henry de crematiekeizer doet afstand en verlaat de politieke arena. Doodgeknuffeld door Rutte wiens luidkeels uitgesproken trouw aan kansloze partijgenoten wel vaker het laatste zetje over de rand van het ravijn betekende.
Die blik, dat handje. Het is de kleine Henry uit groep 3 die op het punt staat met de bus op schoolreis naar Walibi te vertrekken. Mama staat tussen de andere vaders en moeders op het schoolplein en wuift hem bemoedigend toe. Maar het…

Elk jaar brandt de strijd weer om de betekenis van de twee minuten stilte. Gedenken we de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en zo ja, zijn de Duitsers en NSB-ers dan ook slachtoffers?
Gedenken we niet ook Nederlandse soldaten die in Nederlands Indië omkwamen tijdens de politionele acties, de soldaten die in Noord Korea, Libanon, Eritrea, Afghanistan of Mali omkwamen?
Gedenken we de vluchtelingen uit oorlogsgebieden vandaag of moet de aandacht vooral gericht zijn op de Jodenvervolging…

Om wat gaten in ons collectieve geheugen te dichten:
Wijlen Theo van Gogh noemde bepaalde minderheden een "vijfde colonne" (2001). Die straffe uitspraak werd in 2017 dunnetjes overgedaan door eendagsvlieg en kortebaanpoliticus Jan “Grofbek” Roos. Tijdens de afgelopen verkiezingsstrijd vond een geplande discussie tussen hem en Denk-guru Kuzu helaas nooit plaats. Het onderwerp loyaliteit (aan wie, aan welk land, aan welke overheid) zou zeker aan de orde zijn gekomen. Kuzu beschuldigde Roos…

'We hebben een nieuwe klant!'
Onze manager gooit een verkreukeld A4'tje op ons bureau. Hij heeft er wat in gestreept en gekrast. We lezen namen en telefoonnummers in doktershandschrift. De inkt is nog nat.
'Uit Parijs. Kunstmatige bloedvaten. We gaan mensenlevens redden'.
De lange, de Italiaan en ik zien vraagtekens op elkaars voorhoofden. Naast de monitoren, machineonderdelen, componenten voor printers en telecomapparatuur die wij over Europa verschepen, klinkt dit als broccoli in een…

Even een momentje voor mijzelf. Weg van mijn volle bureau. Gewoon even ergens een kop koffie drinken. Je zou dat luxe kunnen noemen. Dat is ten dele waar. Echte luxe bestaat uit het nuttigen van een kop Italiaanse koffie en tegelijkertijd een stuk in de krant lezen dat niet over Donald Trump gaat.
De mevrouw achter de bar heeft het druk. Veel klanten vandaag. Ze balanceert met twee bladen bier en koffie tussen de tafeltjes en lult intussen in haar telefoon die zij tussen nek en schouder heeft…