Ze is een held, laat ik dat voorop zetten, maar als ik haar naam hoor, dan moet ik altijd denken aan de burgemeester van Wesel. Het was, op de Wilhelminaschool van Coevorden namelijk een goede mop om in een put te roepen: ‘hoe heet de burgemeester van Wesel’. We wisten niet waar Wesel lag en dat ze daar Duits spraken, maar de mop werkt even goed in het Duits, want ook daar zou de echo naar verluid ‘Esel!’ terug roepen. Dus wat doet taal er toe.
Maar Natascha van Weezel is geen ezel maar…