De gratis krant met de crisiskop ligt op de tegelvloer. Ondanks mijn ondersteunende handen zakt mijn hoofd tussen mijn knieën. Mijn ellebogen priemen in mijn dijbenen maar ik voel er niks van. Mijn gedachten zijn bij mijn portemonnee. Gezeten op de wc-bril reken ik uit wat mijn huishouden me kost. Of liever wat ik per maand overhoud: onder nul.…

Eind jaren tachtig was arbeidsmarkt gedegen dichtgemetseld door een economische crisis, waardoor het niet voor de hand lag dat ik, zojuist afgestudeerd, mijn droombaan kon vinden. Ik wist ook niet precies wat ik wilde en was ook nog een heel bescheiden jongen, een man moest ik nog worden, dus dan weet je het wel. Droombanen gaan bij uitstek naar mensen…

Expeditie Robinson, kent u dat tv-programma? Een aantal mensen verblijft een maand op een onbewoond tropisch eiland. Met weinig voedsel, fysieke proeven en denkspelletjes moeten de deelnemers uitvechten wie uiteindelijk de ware Robinson is. Al enkele jaren een hit in huize de Thuistoerist. En het aardige is: je hoeft er niet eens voor naar een onbewoond…

Zo kwam het dat iedereen geëvacueerd werd uit het winkelcentrum en in de grootste verwarring samentroepte op de parking. Sommige ouders bedekten met trillende handen de ogen van hun jongste kinderen. Net daarvoor waren twee mannen van middelbare leeftijd met elkaar op de vuist gegaan. Het was onschuldig begonnen, met enkele verwijten over en weer, gevolgd…

Een tijd lang liep ik hem in de Pijp vaak tegen het lijf. Vooral bij Antiquariaat Fenix op de Frans Halsstraat. Waar het boekensnuffelaars moeilijk valt aan voorbij te gaan. Snuffelneus kijkt hier immers zijn ogen uit in steeds ververste boekenbakken buiten. Om maar te zwijgen van de kosmopolitische collecties binnen. Daar trof ik hem vaak. Als hij…

Wie kan leven zonder doel? En zonder geld? Dus ga je op zoek naar betaald werk. Dit geldt zeker voor jongeren die na school of studie staan te popelen om aan de slag te gaan. Ze hebben lang geoefend, hun huiswerk gemaakt. Keer op keer zijn ze getest. Eindelijk zijn ze klaar voor het echte werk. In de catacomben van het stadion horen zij al het gejuich…

Jaren geleden mocht ik Frank de Vries interviewen voor het huisblaadje van de PvdA in Groningen. Hij was toen lijsttrekker geworden voor de PvdA in de gemeente Groningen. Ik vond hem toen wel okee. De zoon van een machinebankwerker die het tot staatsrechtgeleerde had geschopt. Een tijd later schreef ik een artikel over hem in Onze Binding. Er was…

”Pff”, zucht een vriend aan de telefoon. “Het is weer november, ik haat november, het is ieder jaar weer absoluut de drukste maand.” Inderdaad, in november zit de werkstress aan de top. Zomer en herfstvakantie zorgen nog voor wat rust, maar dan is het plotseling vroeger donker en lijkt het wel of chefs beseffen dat de tijd te hard gegaan is. Van alles…

We moeten maar eens ophouden met elkaar bij de voornaam te noemen. Jan, Willem, Henk, het zegt weinig. Beter is het als wij elkaar bij ons ergste uiterlijke kenmerk noemen. Puistenkop, Bultrug, Dikzak. Dan komt er aan dat pesten eindelijk eens een einde, want als iedereen elkaar pest, dan zijn er geen winnaars en verliezers meer. Dan moeten er geen…

In een ver land kwam een koning op de troon die groots de geschiedenis wilde ingaan. Zijn hoofdstad op zeven heuvelen groeide tegen de klippen op. Zoveel mensen dat water voor iedereen bij de hand een probleem werd. Sinds de Romeinen was bekend dat je daar aquaducten voor kon aanleggen. Claudio Gorgel do Amaral, stadsbestuurder, kwam in 1728 met een…

We dachten ervan af te zijn. Na vijf verkiezingen in tien jaar is het wel welletjes. Niet dus. De media sturen in goede harmonie met de VVD-senatoren aan op de zesde. Komt Nederland ook eens in het Guinness book of records: Kabinet komt na twee weken ten val. De meeste kiezers stemmen 12 september op VVD of PvdA. Deze partijen gaan met een ruim mandaat…

Jules de Corte zou wel eens willen weten, waarom zijn de mensen zo moe? Het is een prachtig lied. Tegenwoordig kun je elke tekst vinden op internet, geweldig. Maar tegelijk is er zoveel informatie dat je door en door kunt zoeken. Je vindt een vertolking van Herman van Veen en eentje van Daniel Lohues en eentje van Willeke Alberti en zelfs, maar…

[Eenakter in de huiskamer van studentensociëteit ‘Homo sapiens non urinat in ventum.’ Het is landelijke verkiezingsdag, meer dan een decennium geleden.] Lodewijk: Hé Diederik! Diederik: Huh… Lodewijk: Hé! Lullo! Diederik: Ja..? Lodewijk: Zullen we iemand bellen? Diederik: Goed idee… Lodewijk: Zal ik wat pizza’s bestellen? Diederik: Best...…

Ik denk er begin november altijd meer aan dan anders. De bruine bladeren op de grond, de mistige morgens, de nevel over de velden: lang zal ik niet meer leven. In deze herfstige tijden zijn er ook meer sterfgevallen dan in andere jaargetijden. Dat klein beetje neerslachtigheid is soms genoeg om het draadje waarmee je nog aan het leven hing te breken…

Nee toch dacht ik het is niet waar. Er lag een bundel van Willem Hussem zomaar op straat voor vijftig eurocent op het Waterlooplein. ´Gisteren voor vandaag´, wel verfomfaaid maar zeg zelf: goud voor wie een echte Hussem vindt. Willem Hussem(1900-1974) dichter-schilder en reeds vroeg hoog begaafd bevonden. In 1928 zat hij een tijd ‘ondergedoken’ in Avignon…

De VVD-achterban is boos. Waarom? Hun lachende leider Rutte duwt hun een inkomensafhankelijke zorgpremie door de geshawlde strot. En ze moeten wegenbelasting gaan betalen voor hun oldtimer. En ze mogen minder aftrekken van hun hypotheek op hun villa. Boos is te zwak uitgedrukt. Ziedend zijn ze. Dat valt ze vies tegen van hun sympathieke Mark. Hij…

‘Je moet niet terugkomen,’ Aan het woord is een ervaren medewerker van een boorplatform. Hij adviseert een oud-collega die om gezondheidsredenen niet terug mag komen, dus het kan ook wel een vriendelijk advies zijn, maar zo komt het niet over. ‘het is niet meer gezellig’ vult hij aan. Vroeger was het gezellig op boorplatforms, zo begrijp ik. Dat bestond…

In deze barre economische tijden gaat het goed met mij. Zo goed dat ik bijna geen tijd heb om deze column te schrijven. Toch doe ik het, in het extra uurtje wintertijd. En ik heb mijn octrooi veilig gesteld, dus conccurrenten op de markt hebben het nakijken. Ik geef toe het is een niche-markt waarin ik mij begeven heb, maar het is ook een groeimarkt…

We zijn een volk van klagers. Over ons loon, het lawaai van de buren, de zomer die niet blijft duren. Nooit zijn we tevreden, nooit gaan we languit liggen in het gras en roepen we: ik kan niet gelukkiger zijn. Altijd is er wel ergens een zwarte vlek die ons leven verziekt. Het meest klagen wij over ons werk. Want als we zouden mogen kiezen: we zouden…

Wij mensen blijven onze plaats in de natuur steeds opnieuw bepalen. We zijn qua samenstelling en dynamiek puur natuur. Onze cycli verschillen niet echt van andere levende wezens. Vaak zien we opmerkelijke parallellen. Apen vertederen ons omdat ze zo menselijk kunnen doen. We voelen ons menigmaal dichtbij. Vroeger mocht je niet echt verwant voelen…