Terwijl buiten de wind het laatste blad van te takken rukt, vlagen hagel zelfs de hele tak van de stam willen scheiden, speelt binnen een groep jongeren, of kinderen, onder mijn begeleiding politiek. We zitten in het gemeentehuis van Buitenpost, maar het kan net zo goed in uw gemeente zijn. Ik spreek van jongeren, of kinderen, omdat ik de scheidslijn…

Als kalkoen zou ik er een hard hoofd in hebben, de viering van de geboorte van Christus.‘Het zal best in iemands belang zijn dat ik met kerst het loodje leg. Maar ’t is in ieder geval niet mijn belang,’ zou ik denken. Je ligt midden op tafel, om je heen mensen die verwoede pogingen doen om het gesprek gaande te houden en er het beste van te maken.…

Laten wij - voor alle slachtoffers van de Belgische regering - 1 bladzijde stilte houden. Bedankt.…

Er leefde ooit een Poolse prinses in Caissargues, een Frans gehucht. Gelegen niet ver van Nîmes in Gard, zuidoostelijke regio Languedoc-Rousillon. Wanneer ze er ooit aangekomen was – niemand die het zich kon herinneren. Wel wist iedereen waarom. De reden was namelijk goed voor de gulle lach in de streek. Ze was gekomen voor de rosé van de Provence maar…

Goeie help! Zo hoog? Ja, de zorgpremie stijgt en stijgt. Net als het eigen risico trouwens. De energie wordt ook duurder, en mijn cv-ketel moet eigenlijk worden vervangen. Laat ik maar zwijgen over de autokosten en de woonlasten. Loonsverhoging zit er niet in met dank aan die rotcrisis. Zo langzamerhand zijn de levenskosten te hoog geworden voor een…

‘Vroeger,’ zegt de man tegenover mij, ‘dachten we dat de overheid overal de oplossing voor was. Toen ik ging studeren, koos ik voor een loopbaan bij de overheid, omdat daar de macht lag. Maar de macht is daar niet meer.’ Het is de kern. De vijftigers zijn boos, omdat ze geen macht meer hebben. ‘In de jaren ’80, herinnert de man zich nog, ‘werd er…

Een popconcert in Rotterdam is het hoofddoel van een avondje uit. Net als vroeger, toen ik met vrienden voor 30 gulden Pink Floyd, Queen en al die andere grote bands zag in de Ahoy hal. Omrekenen naar guldens doen we niet meer, zeker niet in deze eurocrisistijden. Dus 22,50 voor een popconcert, daar doen we niet moeilijk over. De groep van vanavond…

De ruilhandel is terug. Weg met het geld, lage intresten, hoge rentevoeten, bankkaarten, bankencrisissen, broekzakken vol gedevalueerde munten! We gaan terug in de tijd. Ik scheer uw haag en ik krijg er 7 punten voor. Met die 7 punten kan ik mij door uw vrouw laten masseren. De punten die ze daarvoor van mij krijgt, gebruikt zij om kerstkaarten te kopen…

Al op de basisschool krijgen we een cijfer voor lezen. Schande, lezen is vrije ontplooiing van hersenactiviteit. Onweerlegbaar duidelijk bij poëzie. Lezen vraagt met schrijven vergelijkbare creativiteit. Lees en schrijf maar eens met Hans Lodeizen: ‘probeer het eens licht het dak op en alle sterren komen los te zitten’ Uiteraard is niet alle poëzie…

De zoveelste inzameling. Voor bestrijding van de honger in een of ander ver land. Watergebrek, armoede, ziekte staan ook hoog op de crepeerlijst. Ik aarzel. Zal ik weer geven, of stop ik met het dempen van de bodemloze put? Bovendien, er blijft zoveel aan de strijkstok hangen. Aan hulp aan de Derde wereld wordt teveel verdiend door mensen die allesbehalve…

Er was eens een bankier. Hij werkte bij een bank. Deze man was zo verschrikkelijk goed, dat elke dag alle concurrenten belden om hem voor een hoger salaris weg te kapen. Het sprak voor zich dat deze bankier, wiens vrouw niet wilde verhuizen, naar zijn commissarissen liep om te vertellen wat hem nu weer geboden was en de commissarissen gaven hem bibberend…

'Zullen we een potje rummicubben?' stel ik voor. 'Oh, ja. Goed hoor.' Mijn moeder loopt naar de kast, en pakt het spel. We nemen de stenen uit de doos en spreiden ze omgekeerd op het tafelkleed. 'Ik heb een houtkacheltje gekocht. Voor het schuurtje op de tuin.' 'Oh ja?' lacht ze, 'Heb je hout?' 'Ik heb snoeihout op de tuin. En achter…

Wie echt omvalt van verbazing rond de Cruijff verwikkelingen heeft een link gemist. En wel naar die andere rechtse volkslieveling uit Betondorp, G.K. van het Reve. Ook met een vrije rol aan zichzelf toegeschreven en in wijde kring onderschreven. Ook die rolvertolking liep uit op uitingen die bij anderen voor racistisch zouden zijn uitgemaakt. Weliswaar…

In zorgland hebben de artsen het gedaan. De zorgkosten rijzen de pan uit. De premies worden te hoog. De patiënt vraagt, de zorgfabriek draait. En wie krijgt de zwartepiet? De huisarts, de apotheek, de specialist. Maar neem dan de verzekeraars. Laten we het eens over hen hebben. Mag dat? Ja, de leden van de board zijn er toch niet. Ze zitten in een heisessie…

Terwijl de zon tussen de wolken doorpiepte op een onverwacht heldere dag na weken van mist en somberheid, zat ik een week geleden met niet alleen een oude, maar ook zeer goede vriendin op het Plein in Den Haag. U weet wel. Het Plein dat aan twee zijden omzoomd wordt door taveernes waar koffie, thee, wijn en bier ruimhartig geschonken worden aan goed…

Op bezoek bij een oude vriend in Rotterdam. Jaren niet geweest, ik woon gelukkig ver weg van de Randstad. Maar we wilden allebei weer eens een avondje stappen, dat was tientallen jaren geleden altijd erg leuk. Nu moet ik eerst besluiten of ik met de trein zal komen of met de auto. Sinds kort heb ik die ellendige chipkaart, daar moet dan bijna dertig…

Men stelt mij nogal wat vragen als ik ongestoord thuis wens te zitten. Of ik de nieuwe kalender van de brandweer wil kopen, als steun voor het voltallige korps dat dag en nacht vrijwillig paraat staat. Of ik misschien toe ben aan dé stofzuiger van de 21e eeuw, zonder zak of lawaai. Op zondagvoormiddag, met drie tegelijk, of ik het woord van God al gehoord…

Wat staan wij toch mirakels verticaal in het leven. Ons begin is nog het meest raadselachtig. Wij richtten ons op in de savanne. Als unicum: recht omhoog om tweebenig te gaan staan. Waarom blijft tot op heden volstrekt onverklaard. Waarom als we ons toch verhieven niet als zoogdier? Op vier poten zodat we als er één uitgeschakeld was ons toch nog konden…

Houd je vinger bij de wijzer van de klok zodat die stopt met tikken. Die kreeg het kind al genoeg. Zie het daar krassen met tevreden gezichtje, wit - dat wel. Crisis, de media staan er bol van. Maar 118.000 gevallen van kindermishandeling – da’s pas crisis. Je zou het willen kunnen, het moment van slaan bevriezen, je beschermende hand voor het gezicht…

Voor uw ogen verschijnt een atypisch experiment. Ik ga proberen deze wekelijkse column in een wat differente stijl neer te pennen. De bedoeling is, dat ik daarbij mijzelf dusdanig in de kronkelige zinnen verwikkel dat u met spanning uitkijkt naar een juiste en begrijpbare afloop ervan. Uiteraard zal ik daarbij nog steeds de ongelooflijke politieke verwikkelingen…