Ineens is er weer kleur op straat. De natuur schudt de winter van zich af, maar de mens ook. De veelkleurige shirts van fietsers zijn weer terug. Aan de overkant van de weg, maar ook vlak bij. Terwijl ik rustig fiets van huis naar mijn werk, flitst er weer eentje langs. Ik probeer heel even bij te blijven. Ik ben er niet op gekleed, maar met het lentegevoel…

De columnist was op weg en de wereld zou het weten. De rose cadillac Coupe de Ville 1967 gleed omstreeks half acht ‘s avonds door het Hollandse landschap over de A-4. Met een opzienbarende dame, Suze, aan het stuur. Vetrood van de lipstick en zwaar onder de oogschaduw. Volstrekt uit de tijd en – het moet gezegd - aftands gekleed. Haar minirokje was…

Elke dag begint met strijd. Je ligt heerlijk warm tegen haar aan. Maar dat besef je pas als de wekker dat verstoort. Wekker. Afgrijselijk woord. Wel heel treffend. Wekker. Want dat is ie – dat wrede apparaat. Maar we kunnen niet zonder, tenminste wij niet, ik niet. Zonder wekker zou ik m’n nest niet uitkomen. Zou er niets van de dag terechtkomen. God…

Van Middelkoop heeft niets achtergehouden. Ik vind het knap. Volgens NOVA van 3 april schijnt er een brief van de NATO geweest te zijn die in het bezit was van Van Middelkoop en waarin stond dat Nederland, als het niet door zou gaan met de missie in Afghanistan, eventueel ook een opleidingsmissie zou kunnen doen in compounds (een nieuw woord voor kampen…

Het lot van een schrijver wordt bepaald door zijn invallen. Het lot van elke kunstenaar hangt wellicht af van de mate van inspiratie en de kunst zich over te geven aan het wachten hierop, om zich daarbij volledig op het scheppen te richten. Iets maken wat er niet eerder was. De kunst is daarbij ook om het accent te leggen op het proces van het scheppen…

Jawel, daar zijn ze al, de proefballonnen in de vorm van bezuinigingsvoorstellen. Een fors aantal ambtenaren heeft keihard gewerkt en gerekend en komt met een grabbelton vol ideeën. En welk pakketje er ook uit gegraaid wordt, het zal hard aankomen en niemand ontkomt er aan. Dat wordt er steeds dreigend bij gezegd. Niemand ontkomt aan bezuinigingen…

Vroeger waren er geen regels. Er waren grotten, er was honger en er was loslopend wild. De mannen waren jagers toen, ze namen hun speer en liepen kilometers ver om een dikke buffel te doorboren. En daarna kilometers terug met hun trofee achter hen aan, de tong tegen de kin. Het leven was eenvoudig toen. Zolang er buffel was, was er geen honger.…

Wij mensen zitten met nooit op te lossen vragen waar we langs heen leven. Als we ons weten te gedragen. Een kwestie van cultuur. Voor wie mij eerder las weet: hier schrijft een man die dat vaak niet zo goed weet. Een milieuprobleem dat zich al vroeg deed gevoelen. Wij werden bang vormelijk opgevoed naar de doctor de pastoor de meester zeg maar iedereen…

De vijfjarige Niels klaagt over hoofdpijn. Dat deed hij wel vaker dus zijn ouders vermoeden niets ernstigs. Maar dit keer moet hij ook spugen. En weer. Als paracetamol en rust niet helpen, schakelen ze de huisarts in. Deze onderzoekt Niels maar vindt niets. De klachten herhalen zich. Pas maanden later lukt het zijn moeder om een neuroloog te consulteren…

Vorige week schreef ik over Machiavelli – vandaag over Balkenende. Kipling schijnt ooit over oost en west geschreven hebben: never the Twain shall meet, maar dat geldt ook voor Machiavelli en Balkenende. Maar dan om een andere reden. De een is al lang dood. Maar op een andere manier lijken ze elkaar te ontlopen. De stijve Zeeuw is ongeveer het…

We hadden afgesproken op de boulevard. Bij het grote schip voor kinderen, zodat hij er eerst zijn energie kwijt kon. Voor vliegeren is geduld en doorzettingsvermogen nodig, en dat heeft een kind van vijf doorgaans niet. Mijn neefje mocht zich dus eerst uitleven op het piratendek. Dat deed hij dan ook met volle overgave. Roodharig als hij is, spat zijn…

De grote Nederlandse bezuinigingsdans is begonnen en die gaat in ieder geval door tot 9 juni. Alsof het een enorme ballonnenwedstrijd is zullen de komende maanden de wildste ideeën de lucht in geschoten worden. Dat wordt oppassen want vreemde hersenspinsels kunnen rare dingen opleveren waar we nog jaren last van hebben. Dat bleek dit weekend. Het…

Volgens mij word ik schizofreen Ik hoor allemaal stemmen en die stemmen zetten mij op het verkeerde been. Het begon een paar weken geleden, ik hoorde de stem van schaatscoach Gerard Kempers zeggen dat Sven Kramer naar de binnenbaan moest kruisen, maar iedereen zag dat de gedoodverfde schaatskampioen daar juist uitkwam en ik dacht hoe kan het nou dat…

Herman is dood. Al bijna dertien jaar, maar ik begin het nu pas te beseffen. Sommige mensen horen niet dood te zijn, maar springlevend, zodat je ze altijd kan bellen, als het nodig is. En als het niet nodig is. Zomaar, om te zeggen dat je eens wilde bellen. En dan neerleggen en terugbellen om te vragen of hij misschien nog iets wou zeggen. Niet met…

Het is nu of nooit, m’n ogen tranen en ik schiet vol. Er zit veel in mij. Ik moet het kwijt. Welkom in m’n hoofd. Misschien dat ik niet slim ben maar ik ben ook niet dom. Men is verbaasd en men lacht mij uit. Ik ben alleen voor deze wereld veel te traag. Laat me razen, loop naar de maan. Woede waar je door moet gaan. De hersencellen gaan kapot. Waar…

Maandenlang al voeren de schoonmakers actie. Voor meer maandloon dan de schamele 1200 euro die ze krijgen. Bij een voltijdbaan op een 0-urencontract wel te verstaan. Dat betekent dat je niet verzekerd bent van werk. En dat je als je eisen stelt of kritiek uit, kunt vertrekken. Want, zo zegt de werkgever, voor jou tien anderen. Ook voeren de schoonmakers…

Vandaag heb ik ‘de prins’ van Machiavelli gelezen. Het is een van de eerste boeken die door de katholieke kerk werd veroordeeld. Het wordt tot op de dag van vandaag beschouwd als een immoreel boek. Een boek waarin alles staat in het teken van veroveren en behouden van macht. Het gaat over lijken. De prins moet er niet voor terugdeinzen zijn bondgenoten…

Dit is niet bedoeld als stelling. Ik wil het er wel even met u over hebben. Ik kwam erop door de horrorverhalen over die nalatige ‘arts’ in Den Haag. Die arts die er speciaal is voor ijdele mensen. Dit zijn meestal vrouwen. Een dergelijk verhaal in de media schrikt enorm af. Beter gezegd schrikt mij enorm af. Ik betrapte mezelf namelijk laatst…

Sinds kort kan ik naar mezelf kijken. Het is heel eenvoudig. Ik richt mijn ogen naar binnen en zie in mijzelf. Ik volg de adem door mijn luchtpijp naar mijn longen. Mijn longen zetten uit, en zinken in. Ik focus op mijn buik en ervaar een ruimte grenzeloos groot en donker. Als ik beter kijk beweegt er zich van alles binnen in. Ik visualiseer mijn hart…

Op een paar meter afstand van het zebrapad zie ik een man lopen, vlakbij de stoeprand en de straat. Binnen een seconde bedenk ik dat hij misschien gaat oversteken, al is dat niet aan hem te zien. En in diezelfde seconde overweeg ik of ik harder zal fietsen, zodat ik er nog net voorbij kan. Ik besluit hard te remmen en stop net voor de zebra. De man…