Elke zaterdagavond hetzelfde ritueel: mijn linkerbeen op de badrand, in mijn rechterhand een Gillette-mesje. Daarna mijn rechterbeen. En scheren maar, als een echte vrouw. Als afsluiter hydrateer ik ze met bodymilk (sensitive care) en bewonder ik ze in de spiegel. Ik laat mijn handen erover glijden. Geen haartje. De volgende morgen is het dan zo…

Vroeger waren de toiletten in ziekenhuizen altijd schoon, nu alleen als ze schoongemaakt zijn. Althans, in het Martini ziekenhuis hier in Groningen is het me al twee keer overkomen dat op het herentoilet op de poliklinische afdeling geuren uit de toiletpot omhoog kringelden, die sterk deden denken aan een gratis pishok op een verlaten parkeerplaats…

Er is één groep die woorden als participatie mijdt als de pest en alles gewoon overal altijd zelf wil doen. Uitgesproken Ruttecategorie zou je denken. Die kotst van bemoeienis en interventies van overheden. Dat zijn de mensen dicht bij de natuur. Nog niet stedelijk beschaafd. In staat naar eigen idee merendeels voor zichzelf te zorgen. Jagers en…

Ik heb ineens een burn-out. Op internet gekeken (want ik leef sinds kort in een participatiesamenleving en ik moet dus doen wat ik zelf kan) maar daar kon ik de oorzaak niet vinden. Totdat ik erachter kwam dat internet een onderdeel is van het probleem. Via dat medium én de krant én de televisie komt er zoveel informatie mijn systeem binnen dat ik…

In een gefuseerde gemeente in Zuid Holland vertelde iemand me dat er vroeger bloembakken op straat stonden. Die werden onderhouden door de gemeente. Nu zijn ze weg. Vanwege mijn werk sprak ik de volgende dag een ambtenaar die er alles van wist. Het had te maken met de fusie van deze gemeente in 2004. Vijf gemeenten werden samengevoegd tot één gemeente…

Zo peilloos diep kan de mensch dus zinken met geleuter…hoe komen uitgerangeerde Aragieren met de cultuur erbij om pedozieligheid als traditie te verkopen? Dromen al maagdenlang, het puur moeten hebben van voorrang. En al kwam de heiligste boon zelf om zijn verdiende zoon vragen; karma is a bitch. Reken maar dat iemand de poppetjes nog uit jouw ogen…

Wielerkenners weten het al lang, maar dit jaar werd het weer bevestigd. De Tour de France is een van de saaiste sportieve evenementen. De Fransen mogen nog steeds denken dat zij beschikken over de zwaarste en spectaculairste wielerkoers, maar ze hebben het mis. Want in Frankrijk kijken we op zomermiddagen naar een groep veelkleurige mannen die over…

Ik haat angsten. Er zijn dagen dat ik mijn bed niet uit durf uit schrik voor mijn angsten. Het begint al als de wekker afloopt, om acht uur, met mijn octofobie. Angst voor het getal 8. Ik krijg geen hoogte van het getal 8. Ik weet niet waar het begint en waar het stopt. Overal en nergens. Het doet mij denken aan mijn angst voor oneindigheid. Ik mag…

Bij veel oude klingelende dingen prangt de vraag waar komt dat vandaan. In ieder geval bij een kinderliedje waarbij je zonder het ooit gehoord te hebben meteen denkt te kunnen meezingen. Zoals ik zaterdag met: 'Ik heb een ouwe tante, die woont in Honolulu, zeven jaar verkering met een hele ouwe Zoeloe, ze danst de hokiepokie en ze doet aan swing…

“…Hij leefde al die tijd in Frankrijk maar had zijn baard afgeschoren en was daardoor onherkenbaar. Zijn woonplek lag verborgen in een paradijselijke tuin en was vanaf de weg niet te zien. Hij had geen lichamelijke klachten maar zat naar eigen zeggen wel onder zijn streefgewicht. Ook aan Hem was de crisis niet voorbij gegaan...” Stel: Dit bericht…

Sinds ik actief ben in de politiek hoor ik de ene na de andere nieuwkomer in de politiek beloven dat ze nu eens naar de burger gaan luisteren. De ramen moeten open, zeggen ze, ik zal de deuren open zetten en alsof dat allemaal nog niet genoeg is, beloven ze ook nog de luiken open te zetten. Dat dit leidt tot tochtige toestanden, weerhoudt niemand om…

Tussen wolken van nattigheid, glijdt de zomer steels over de rand in bewust zijn van niets aan de hand. Zelfs de sfeer is ontdaan van alle franje, met de grond gelijk maakt dat je er mee weg komt ook, bijna alsof iets knapt welhaast… je maar niet, ik ben nergens meer kapot van. Hij weet het pijnlijk duidelijk gemaakt, achter in de namiddag gefrommeld…

Wildernisreiziger Bruce Parry is op bezoek bij een inheems volk in Siberië. Het is het eerste tv-programma waar ik na wat rondzappen bij blijf hangen, na een wandeltrektocht door Ierland. Parry vraagt de plaatselijke sjamaan of hij nog een tip heeft voor hij verder reist. 'Sluit je af van alle informatiestromen' zegt hij. 'Blijf in het hier en nu…

En ik maar denken dat ik alles al achter de kiezen had gestoken. Dat was buiten het Hollandse vlees gerekend. Dat blijkt nu vol poep te hangen. Na het slachten worden de darmen van de koeien en de varkens doorprikt, de inhoud loopt over het karkas, en ziedaar het nieuwe vlees, met een reukje aan. Het Belgische agentschap voor de voedselveiligheid…

Amsterdam baalt ontiegelijk maar huilt niet. Althans niet openlijk. Het lijkt wel op afspraak. Maar het past niet bij deze expressieve stad. Waar geen hart als moordkuil pleegt te worden gekoesterd. Is het een soort cordon sanitaire misschien? Of toch een afgedwongen zwijgen? Omerta? Peter R de Vries zei deze week dat nooit als hij in zijn praktijk…

Ineens wist ik waarom broccoli zo’n dikke stronk heeft. Broccoli bevat van alle groenten de meeste glucosinolaten, een gebonden vorm van sulforafaan, die de antioxidatieve afweermechanismen van het lichaam activeren. Kortom; broccoli werkt tegen kanker! Supermarkten weten dat; daarom eten wij broccoli, want verder is broccoli niet veel aan. (En bloemkool…

Ik hoop op vrede in Syrië. Ik vertel een verhaal over de vader van Henk. Het is 1945, bijna 1946. De vader kan zich niet behelpen en kijkt, als hij ’s ochtends de deur uit gaat, de weg af. Onwillekeurig ziet hij dat Henk er niet aan komt. Er kan van alles op de straat gebeuren, maar het enige wat hij ziet is dat Henk, zijn zoon, niet komt. Al landt…

Met groot gevoel voor timing geeft de natuur ons lik op stuk en dat op een dag waarvan je wist dat hij komen zou. Topzwaar voor de hand liggend en ze doen maar, ik zie kansen liggen…U wilde toch zo graag alles tot op de bodem uitzoeken? Ik zeg doen! Want in Florida zien ze door de takkebende die zij van de omgeving maakten, helemaal geen bos meer… oh…

Tony was een slimme collega. Echt eentje van het type snelle jongen, trendhopper, nerd en gadgetfreak. Hij zag er onopvallend uit, niet te groot niet te klein, niet te dik, niet te smal. Als ik hem nu tegen zou komen, een jaar of tien nadat hij een andere baan kreeg, zou ik hem misschien niet meer herkennen. Op het werk, als collega dus, kon je niet…

Zo moet het gaan als ik er niet meer ben. Eerst zal men met verstomming geslagen zijn. De voeten aan de grond genageld. Dan zal er hysterie zijn. Vrouwen zullen janken zoals ze dat alleen in verre landen doen, de armen wild om zich heen slaand, daarna naar de hemel gericht, waar ik voor altijd zal zijn. Geen rivier zal breed genoeg zijn om al hun tranen…