Is dit werkelijkheid?
Ik zag op TV een herhaling van de tsunami in Japan. Een amateurcamera legde vast hoe de straat een rivier van zeewater was geworden die vol afval landinwaarts stroomde. Vrachtwagens dreven langs scheefstaande stoplichten. Huizen leunden vermoeid op hun laatste fundamenten.
De vader sprak verbijsterd met een vriend over wat ze zagen. Ze waren buiten beeld, waarschijnlijk omdat een van hen de camera vast hield. En er was eveneens buiten beeld een dochter van, laat ik zeggen, zes. Die praatte ook, maar er werd niet op haar gereageerd. Vader en vriend waren te vol van wat ze zagen.
De dochter vroeg op een bepaald moment iets, wat vader en vriend probeerden te bevatten. ‘Is dit de werkelijkheid?’
Ze kreeg geen antwoord. Maar die vraag intrigeerde mij. We moeten het doen met wat we zien. We nemen aan dat we de werkelijkheid zien. Maar soms hopen we dat we niet de werkelijkheid zien. Soms hopen we dat het een nachtmerrie is. Soms hopen we dat vader niet onmachtig is, maar zegt, nee, dit is de werkelijkheid niet. Als je straks wakker wordt, is het allemaal weer weg. Het water. De kapotte vrachtwagen. Het huis staat dan weer stevig op zijn fundamenten.
En de zon schijnt dan ook weer.
home.nlGeplaatst in de categorie: rampen
tsunami
171
Geef je reactie op deze inzending: