Deze zomer waren plotseling twee Brabanders in ons clubgebouw opvallend aanwezig. Voor de meeste gewone leden, niet persoonlijk bekend met vedetten, volslagen vreemdelingen. De ene bleek Jos Verhulst, Vughts beroepspingpongtopper, de ander noemden wij spottend Consigliere Piet. Die liep namelijk steeds één stap zijdelings achter Jos V., licht paranoia blikkend. Beiden lachten voortdurend innemend. En speelden vaak samen. Wekten dus geen argwaan.
Er komen wel vaker vreemde snuiters…

De gehandicaptenzorg staat onder druk.
Nou hebben een paar van mijn beste vrienden een mentale beperking, tenminste dat vermoed ik, en dus vrees ik dat ook zij het heel erg moeilijk gaan krijgen. Wie het nog moeilijker gaan krijgen zijn de familieleden van die vrienden. Want helaas leven we sinds kort in een participatiesamenleving en dat betekent onder andere dat je geacht wordt veel meer zelf te doen op allerlei gebied, met name de zorg.
In Rotterdam is het al zover dat je een…

Toezicht op woningbouwcorporaties moet beter betaald worden. Dat staat in de krant. Er zijn mensen die toezicht zien als een erebaantje, maar langzamerhand komt men er achter dat als je mensen voor een hongerloon laat werken, een minimumloon, zij niet veel kwaliteit leveren.
Dat minimumloon is overigens een minimummaandloon dat toezichthouders voor een dag werk krijgen. Het is dus eigenlijk dertig maal het minimumloon. Je zou voor hetzelfde geld dertig minimumloners aan het werk kunnen zetten.…

Ze onthouden wat je ze belooft, maar om een beker vast te houden, glijdt langs ze heen.

Een complexe wereld en tegelijk zo simpel dat ik mij erin thuis voel. Hier is geen ruimte voor verwachtingen; denk maar niet dat je morgen weer net zo ontroerend begroet wordt als vandaag en wat nou helpen...deze dame doet het zelf wel. Dan kijkt ze je nog net niet weg. Het lijken geen kinderen hoor, ze begrijpen in het klein, zo anders dan wij doen.
Hij werd daar in die stoel eigenlijk te kijk gezet.…

Vrouwen hebben tot nu toe mijn lot bepaald. Of in ieder geval de belangrijkste invloed gehad op mijn leven en welzijn. Ik ben opgevoed door een alleenstaande moeder, ik heb een vrouw waar ik al lichtjaren mee samen ben. Mijn kapster, tandarts, een hele trits gezondheidswerkers: allemaal vrouwen. De twee keer dat ik voor een mannelijke baas mocht werken waren rampjaren. Mannen spelen tweede viool, een paar goede vrienden en een psychiater daargelaten. En wat die laatste betreft zat zijn kracht…