Alle inzendingen van Fred

Een autobiograaf leest boeken zoals een narcist in spiegels kijkt. Ik hoop voor hen dat de lijm houdt.

Uitgekookt ga ik morgen naar de afhaalchinees.

Het zou zomaar kunnen dat de inspiratie mij verlaten heeft.

Was niet de afspraak, het balkon moest nog ontgroend en de bakken gevuld met viooltjes. Binnenshuis zouden wij samen de planten van verse aarde voorzien, het is er niet van gekomen. Op de dag dat ik haar een foto stuurde van een vroegbloeiende rhododendron ging zij zomaar dood. Dat bakkie koffie ...

Zou Sinterklaas ook last kunnen hebben van vaginale schimmel?

Ik wil maar een ding. Dat lekkere blonde wijf met mijn knots bewerken en vervolgens haar aan haar haren de grot in slepen. Vervolgens maak ik vuur zodat zij voor mij kan koken. Om zulks te bewerkstelligen ga ik op pad en knuppel een mammoet het leven uit de ogen en anders wel een bisamrat. Een br...

Ik slaap het liefst in de armen van de dochter van Morpheus...

Die zult u zien, maar ja, men stelt zulks niet op prijs. Daarom kan ik dat ei in mij niet kwijt. Onwelgevoelige woorden komen in mij op en worden beloond met sterretjes. De humor zie ik wel in, er van.

Een bewering schiet, per definitie, elk doel voorbij.

Jij bent de godin van de nacht, je fluistert 'slaap zacht' en molligt een warm lijf opgekruld alsof het altijd zo was. Ik kijk in ogen zo prettig en fonkelend, besef de droom. Uiteindelijk laat ik me gaan, en dan neem je mij mee.

Het is te gek voor woorden dat je midden in de nacht uitgedaagd wordt door een tabblad om iets aan de goegemeente mede te delen. Bij deze, dus...

Ik ben het volstrekt oneens met mezelf en kan zulks helaas niet onderbouwen. Daar begint de humor, zelfglimlach.

Ik kom haar al jarenlang tegen, ze bewandelt dezelfde paden. Staat stil waar ik een fotomoment zie, een groet in het voorbij gaan. Zij fluistert een cipres en vraagt om geheimhouding, niet verder vertellen. Die boom is dus omgevallen, ik weet nog dat ik haar vroeg niet zo hard te duwen. Ze reagee...

Racisme zou eigenlijk geen kleur mogen bekennen, maar als de zon schijnt ben ik de eerste die zich insmeert.

De Euro was geen uitmuntend idee, sterker nog, het is weggegooid geld.

Ik lig in een deuk.

Ik ben op de kinderboerderij, hang over het hek van het weiland, aai een zwartblesschaap over de neus. Een donker gekleurd kind schrikt van het beestje en ik zeg dat dat niet hoeft omdat schaapje dezelfde kleur heeft. Daarbij glimlach ik naar zijn vader, ach ja, kinderen. Kijkt ie mij vuil aan, h...

Onderaan de inkomstenladder ben je afhankelijk van de kiloknaller en de plofkip, wil je nog een stukje vlees kunnen serveren bij je avondeten. Wakker Dier ligt biologisch wakker voor een kip en sluit haar ogen als het gaat om minder draagkrachtigen. Als je in je portemonnee kijkt dan weet je wat ...

Ik trap er niet meer in, de eerste de beste verslaving krijgt mijn goedkeuring. Ongezegd sudderen in het licht.

Het hedendaagse schietgebed heeft een scherpe lading.

Stemmen is een democratische verworvenheid, maar er gaan steeds meer stemmen op die het gelijk overstemmend aan hun kant willen krijgen. De schreeuwmaatschappij is geboren, misschien moet ik maar eens een schilderijtje produceren. De mens wordt steeds luider edoch niet verheffend, religieus knalt...

De schenenschoppers verkochten hun satire met 47.000 krantjes per editie. Het hield niet over, maar samen konden zij een ei kwijt en brood op de plank. Extreem werden zere benen geraakt, potloodventers neergemaaid met aka automatische wapens want discussie niet mogelijk. De oplage is nu vijf milj...

Hebdo -> hebbedingetje

Voor morgen, onderweg naar een klant in de zorg. Jarenlang elke avond de dag daarna eten uit een plastic zakje, de kou van de koelkast was er net van af. Smeren en beleggen, boerenbruin en witte puntjes, boerenbedrog en altijd wind tegen op mijn fiets. Hoewel broodnodig smeerde ik hem soms.

Politiek is vuil spel, verdraaide woorden en zware wapens. Totdat pennen in beweging komen, 180 graden en geen kant op.

Het hoogste duin, in helm verwikkeld, ziet de zee en de laatste zon. Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.

Jos had er geen woorden meer voor. Jos is uitgeluld. Aan het einde van zijn Latijn mocht hij niet meer bij ons zijn. Ik hoop dat hij de nachtmis niet gemist heeft. Dag Jos, jij was iets eerder dan wij de klos...

Een iPhone is niet aaibaar.

Wegennetten die op elkaar aansluiten, grenzen die vervagen, een groot Europa met alleen maar blije mensen in huizen en autootjes gelijk elke wens. Die wens is uitgekomen, helaas voor hem draait een en ander niet om Berlijn, Brussel regenteert absurde komkommerregels met een uitstapje naar Straatsbur...

Zo zie ik de mens, ooit claimde een of andere idioot dat ie een schepping had verricht. Helaas zonder garantie, die lul de behanger gaf een eigen wil mee maar terug sturen was geen optie. We zullen het zelf moeten doen. Voorbij de pijn, de pijn voorbij. Godverdomme, schepsel.