Alle inzendingen van Hans Kilian

Ik was zo hevig verliefd op haar. Zij was het episch centrum van mijn vertedering. Zij was mijn lief, mijn engel, mijn alles, nacht na nacht. Totdat zij mij bedroog. Sindsdien droom ik er alleen nog maar van een dolk te steken in haar verraderlijke hart. Keer op keer draai ik die om, nacht na...

De laatste mens op aarde zat alleen aan tafel, toen er op de deur werd geklopt. Hij keek verbaasd op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur...