Alle inzendingen van I.Broeckx

Eens, in vroeger jaren - toen het momenteel landelijk bekende en befaamde attractiepark "Beekse Bergen" dat steeds talloze bezoekers verwelkomt - nog "in de kinderschoenen stond", bezochten wij al het uitgestrekte water omringd door zanderige vlakten. We waagden ons min of meer aarzelend en behoedzaam in het koele, rimpelende water van de plas.…

Het moet tijdens een schoolreisje geweest zijn dat ik me nauwelijks kan herinneren. Met de allerliefste in gedachten moet ik het witte vaasje aangeschaft hebben. Het was gewelfd als een vrouwenlichaam met slanke taille en het droeg van onder tot boven ribbels. Zorgvuldig en behoedzaam moet ik het siervoorwerp in mijn tas vervoerd hebben om het…

In dat lang vergeten jaar, toen ik sinds enige tijd de brugklas bezocht, trad ik eveneens voor het eerst aan onder de hoge coulissen van de plaatselijke schouwburg die een formidabele, onuitwisbare indruk maakten op het twaalfjarige kind dat ik nog was. De opvoering van de moderne opera, getiteld "The Astronaut" zou gaan plaatsvinden en wij, scholieren…

De lange Bosscheweg, omzoomd door villa's en eerbiedwaardige oude bomen, vindt haar begin in Tilburg en haar einde in Den Bosch en verbindt als vanouds beide Brabantse steden. Eens, toen de armoede zegevierde in mijn leven, bevond ik me in wanhoop en nodeloze afwachting in een pad tussen twee villa's, vertwijfeld hopend dat het huishoudelijk werk…

Op een dag zag ik het miezerige verpauperde verdiepinkje in de achterbuurt weer vanaf een afstand en de nu verduisterde en geblindeerde ramen, die me aan leken te grijnzen, leken tot in alle eeuwigheid een onheilspellend verhaal te vertellen. Daarachter werd eens het tragische en tot mateloos ongeluk leidende en veroordeelde leven dat al te spoedig…

De Boulevard Périférique slingert zich rond de wereldberoemde metropool, waar ontelbaren hun levens volvoeren en hun lotsbestemming ten einde toe dragen. Zij omhelst, figuurlijk gesproken, de stad. Het verkeer raast er bij dag en nacht voort. Van ver kan men de trotse stalen toren zien die zich boven de daken en boven het stadsgewoel verheft: de…

We schrijven de 27e juni 2025. Het morgenlicht van de nieuwe dag die mij nog gegeven is, heeft mij opnieuw begroet. Bezield door een zekere melancholieke weemoed vier ik mijn 72e verjaardag. In 1953 vocht ik mij een weg naar het licht vanuit de donkere, besloten cocon van de baarmoeder en werd ik overgebracht naar het glazen broeikasje dat men…

Het is een grijze dag in Biezenmortel. Onder een dichtgetrokken, grauwe hemel staan berkenbomen zij aan zij op het terrein van de inrichting en even verderop zie je de weelderige kruinen van kastanjebomen, verlevendigd door vele witte kaarsjes. Binnen in de paviljoens, die fantasierijke namen dragen, vindt het vierentwiniguursbedrijf van de zwakzinnigenverpleging…

We waren op die dag in juni weer eens uit Tilburg vertrokken. Naast mij een uiterst zwijgzame mede-passagiere met een gezicht als van perkament, doorweven met diepe rimpels. De andere dames zouden terwijl de auto voorthobbelde de verhalen over hun lange, voorbije levens ten beste geven, ongeacht of daar oprecht naar geluisterd werd of een toehoorder…

Op die zondagavonden bezocht ik haar en sloeg ik haar gade in de vele gedaanten en stemmingen die schenen voort te vloeien uit haar geestesziekte. Soms was ze ontdaan en opstandig naar aanleiding van het beleid in het psychiatrisch ziekenhuis, dan weer was ze verzonken in neerslachtigheid. Ook zag ze soms spoken en demonen in haar verwarring. En…

Vandaag gaf mevrouw me het zelf geknutselde voorwerpje cadeau "als aandenken", een klein origineel kunstwerkje. Het is een wekkertje geweest met glas vóór de wijzers maar in plaats daarvan heeft mevrouw twee crèmekleurige gedroogde bloemen achter het glas bevestigd. Ze tobt erg over de a.s. verhuizing en herhaalt dezelfde zinnen steeds weer die…

Eens had ik een vriend. Zijn kaken werden omlijst door een zware, zwarte baard en zijn gezicht werd gedomineerd door zijn mokkabruine Indonesische ogen van waaruit mij een stroom van intelligentie en warmte tegemoet trad. Maar de jarenlange, gefundeerde, kennelijk gevestigde traditie van onze vriendschap werd ogenschijnlijk vernietigd door enkele…

Je houdt van de regen en je weet niet waarom. Is het omdat je lang overleden vader je af en toe het gedicht voorlas over de regen die regent op daken en dakpannen, op weilanden en velden? Of is het wegens het liedje van Rob de Nijs over zijn ongelukkige liefde dat je jeugd begeleidde? Zoveel is zeker; als een enkele druppel 's nachts je vensters…

Hotel en Conferentieoord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op. Zijn oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die ermee wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk ertegen op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige gestalte. We wandelen door langgerekte paden die zich om ijsblauwe ovale…

Ver, verscholen in de tijd, ligt de herinnering aan de man die mijn Vader was; mijn eerste leraar en mentor die goedwillend over mij waakte; met wie ik op de foto sta: een fragiele baby in de armen en handen van Hem, die ik later zo goed zou leren kennen. Muziek begeleidde zijn leven; hij dook weg in romantische fantasieën die het verdriet om de…

Plotseling ben je opgedoken uit mij voorheen duistere, onbekende contreien en op de valreep, toen onze levens zich al voor tweederde ontrold en geprofileerd hadden, maakten we kennis. We volgden het parcours van je leven met terugwerkende kracht en we bezochten de gedenkplaatsen, de staties van je jonge jaren en van je volwassenheid. Daar was…

Ik kocht een schamele, armzalige plant, een geranium. Te midden van het assortiment, dat uitgestald was op de marktkraam, nam deze geranium een bescheiden plaats in en viel zij niet op. Ik nam haar mee naar huis en kweekte haar zorgvuldig op. Een stengel groeit aan, draagt veelbelovende knoppen en richt zich naar het licht. De knoppen zwellen…

We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Dwars en frontaal over zijn borst was op zijn grijze T-shirt met capuchon de tekst "New York" geborduurd; aanleiding voor mij te vragen of hij de "Big Apple" al eens bezocht had. Hierop volgde een ontkennend antwoord en hij maakte het bekende gebaar met duim en wijsvinger dat duidt op geldnood. We kwamen…

We hadden de oude, middeleeuwse kapel bezocht en de vele flakkerende vlammetjes van de kaarsjes hadden ruimschoots tot onze verbeelding gesproken. In het lokaal van het café-restaurant had ons gezelschap zich rond een lange tafel geschaard. Het rumoer van de luide stemmen van de overige aanwezigen op de achtergrond was overheersend zodat we welhaast…

Ik was dus te werk gesteld op die school, de Openluchtschool, die ergens gesitueerd was in het bosgebied tussen Tilburg en Goirle, in de nabijheid van de Tilburgseweg, geflankeerd door vele villa's, die de genoemde gemeenten als vanouds verbindt. Op de eerste werkdag verklaarde ik aan mijn toekomstige collega's bij mijn eerste kennismaking met…

Een nieuwe en mooie aanwinst voor onze stad en voor ons Stadhuisplein vormt het metalen, langwerpige plateau met "enthousiast" loodrecht opspattende fonteintjes dat tot voor kort aan mijn blikken ontsnapt was en waarop mijn ogen zich nog niet hadden kunnen vestigen. In de onmiddellijke nabijheid van dit nieuwe stadse sieraad treft men de beide…

Ze sprak op een danig onverstaanbare manier, waarbij haar bruin aangeslagen ondergebit zichtbaar werd. Ze had naast me plaatsgenomen in de bus die zaterdagmorgen en ze vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap, dus antwoordde ik maar met "ja,ja" en "nee,nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip en de onverstaanbaarheid die haar…

Wijkcentrum "De Ypelaer" bevindt zich enigszins afgezonderd en afzijdig van de overige bebouwing in de wijk als een "solitair" toonbeeld van een uitzonderlijke architectuur. Het Wijkcentrum is gesitueerd aan de rand van een parkachtige omgeving. Het genoemde gebouw gaf onderdak aan vele evenementen en buurtmanifestaties. Eens wandelde ik…

Men kan bezwaarlijk beweren dat de binnenstad van Tilburg een tekort aan schoenenwinkels kent. Men zou daarentegen eerder kunnen spreken over een overvloed van zulke zaken die zelfs ronduit overbodig lijkt. De schoenen staan daar in lange rijen opgesteld welhaast als kunstvoorwerpen in een museum. Ze lijken op deze manier voor het grijpen te zijn…

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen bevinden zich grasgroene weiden, waarop in de verte zwart-witte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele met de last van de bolronde, rozige uiers tussen de achterpoten, alsof zij drachtig…

De welige struiken - met mij onbekende naam - waarvan de bladeren glanzen in het zonlicht, die verschillende schakeringen van groen dragen, bevinden zich in een lange rij langs de gevel van de flat aan de overkant waarover ik mijn blikken kan laten dwalen. Een nieuwe zomer treedt al aan op kousenvoeten en ook in de Dillenburglaan tonen de nu gekandelaberde…

Als de zomer op komst is en de maanden mei en juni ons welhaast overrompelen en verrassen met mildere temperaturen en met een nieuw, weldadig licht dat de wereld koestert en streelt, zijn ook de verjaardagen van mijn arme, geschonden broer en van mijzelf aan de orde. Zevenenzestig jaar geleden, in die wonderbaarlijke meimaand van 1958 schonk mijn…

De diverse kerkhoven van onze stad maken daar ook deel van uit en ze kennen als het ware ook de doden een rechtmatige plaats, een verblijf en een domicilie toe alsof zij er nog altijd bij horen. Aan de Goirkestraat houdt een rij van stenen, gevleugelde engelen de wacht, voorzien van trompetten, die het glorieuze hemelse rijk schijnen aan te kondigen…

Haar briljante geest die overvloeide van scherpzinnigheid als een vat dat tot de rand toe gevuld is, heeft haar nu voorgoed verlaten; in de steek gelaten zoals een ontrouwe minnaar zijn voorheen innig geliefde vriendin voorgoed verlaat, Maar hoe heeft zij eens, nog maar zo kort geleden, de lange, antracietgrijze schaduwen van september bewonderd…

De huismeester herkent in mij een van de vroegste huurders in de straat. Inderdaad hebben gaandeweg tijdens de jaren die zich ongeremd voortspoedden en die als het ware "onbeschaamd" passeerden (als men het zo zou kunnen zeggen) vele nieuwe huurders de flatwoningen in onze straat betrokken en deze "in bezit genomen". Maar ik heb de jaren laten…