Alle inzendingen van Jan R. Lønsing

Nog één dag doen we het alsof het 2015 is en daarna is het gedaan met dat jaar. Het heet een zeer bewogen jaar te zijn en ik geef u gelijk als u familie of kennissen heeft die op de verkeerde plek stonden in Parijs, of als uw huis op de verkeerde plek in Engeland staat, of als u bij V&D werkt, maar voor de rest valt het door de bank genomen eigenlijk…

Ik denk, schrijft Manon Uphoff in de NRC, dat we ons pas in 2015 realiseerden dat wij (…) de wereld al evenmin veroverd hadden en dat we op een bepaalde manier waren samengesteld uit een veelvoud van onmogelijkheden. Ik vind dat een heel mooie beschrijving van het leven en de ontdekking die iedereen, die tijd van leven krijgt, een keer moet doen…

Lang geleden stopte ik voor oranje. Ik had misschien nog door kunnen rijden, maar ik had geen haast en liet het dus op rood springen. Het licht stond op rood en ik stond met één been op de grond en mijn andere been hing over mijn fiets. Een man stopte rechts naast mij. ‘Waar is jouw oranje?’ vroeg hij. U moet weten dat het Nederlands elftal speelde…

Opnieuw een aanslag. Drie. Eén man schiet in Turkije de Russische ambassadeur dood bij een tentoonstelling van foto’s. De man begint zijn toespraak, knal, vertrokken gezicht, scherm zwart. Later is hij dood. De schutter leeft nog een tijdje maar is ondertussen ook dood. Waarom? De dader geeft aan dat hij kwaad is over wat er in Aleppo is…

Thiery Baudet schrijft in de NRC van 10 december dat het recht om te choqueren de westerse wereld een doorslaggevende voorsprong heeft gegeven. Wij moeten daarom het recht op choqueren nooit op het spel zetten. Maar gaat het ook om elke shock? Welke shocks leverden die voorsprong? Ik kan me iets voorstellen bij de dag dat Galileo vertelde dat de…

Als ik door het land reis, vertelt mijn mobiele telefoon aan Google waar ik ben. Mocht ik bovendien op mij i-pad de krant lezen, dan weet ook Apple waar ik ben en als ik in- of uitcheck bij een NS-paal weten de NS en OV-chipkaart welke reis ik maak. Maar als ik niet persoonlijk aan mijn vrouw vertel waar ik ben, weet zij het niet. Het kan nog…

Zernike is een campus van de universiteit van Groningen. De bedoeling was dat de hele universiteit daar naar toe zou verhuizen, maar dat is nooit gebeurd en gelukkig is dat nooit gebeurd. De campus was jarenlang een kale vlakte met een paar gebouwen. In één van die gebouwen studeerde ik sociale geografie. Het was op één van de hogere etages van een…

Voor iedereen die psychologie, sociologie of een aanverwant vak heeft gestudeerd, horen de Milgram experimenten tot de basisstof van de studie, maar niemand die ik ken heeft het boek gelezen dat bij het experiment hoort. In een sociologieboek wordt het experiment afgedaan met een paar alinea’s waarin wordt verduidelijkt dat bijna iedereen in staat…

Op een bepaalde leeftijd wordt het raar om in Zwarte Piet te geloven, zou je denken. Maar sinds kort blijken volwassen mensen er niet tegen te kunnen dat de schertsfiguur met roetvegen of blauwe schmink de kinderen komt verrassen. Zij geloven dat Zwarte Piet zwart moet zijn, want anders … Want anders wat? In het boek Homo Deus van Harari staat…

Ik rij met mijn vader van zijn huis in Groningen naar Hanzaplaza in Groningen. Hij heeft geen enkel idee waar we heen gaan. Het is niet helemaal goed in het hoofd van mijn vader. Zo zegt hij het zelf. En terwijl we door nachtelijk Groningen rijden, kijkt hij zijn ogen uit. Hij herkent misschien wel waar hij is. Hij legt uit dat we naar Amsterdam…

Wat apen kunnen, kunnen mensen beter. Dat is algemeen bekend. Apen kunnen in bomen klimmen, maar mensen hebben de Mount Everest beklommen. Apen kunnen ruzie maken, maar mensen kunnen oorlog maken. Apen kunnen krijsen, maar mensen hebben de punkmuziek. Eén ding kunnen mensen zeker beter dan apen en dat is na-apen. Wij doen graag wat anderen doen.…

Mensen kennen, schrijft Hariri in zijn boek Homo Deus, drie waarheden en ik ben het met hem eens. Er is een objectieve waarheid, een subjectieve waarheid en een intersubjectieve waarheid. De Russen hadden vroeger een krant die De Waarheid heette en daarin stond dus de waarheid. Het was het officiële en enige nieuws dat de Rus en Oekraïner te lezen…

‘Wat moeten we met Monasch? Ik stem graag op iemand die niet gaat winnen, maar Monasch maakt het mij wel moeilijk. Hij is voor het uitvoeren de uitslag van het referendum over Oekraïne, voor open lijsttrekkerverkiezingen en zo dat mensen die niet lid zijn voor de PvdA toch de lijsttrekker van deze partij kunnen aanstellen. Die lijsttrekker, zo vindt…

De afgelopen week kwamen twee dingen bij elkaar. Aan de ene kant was er het onderzoek van Limpach, waaruit bleek dat het Nederlandse leger tijdens de oorlog die we politionele acties noemen, structureel misdadig is opgetreden. Kampongs werden verbrand. Verdachten werden standrechtelijk doodgeschoten. Niet één keer. Niet tien keer, maar structureel.…

Als je familie hebt die in de MH7 zat, het toestel dat nooit aankwam, zul je misschien met verbaasde woede kijken hoe Russische journalisten verslag doen van elk feit dat boven water komt. Je zult misschien boos en verward kijken hoe de meest idiote onzin verkocht wordt als feiten, als mogelijke alternatieven en niet snappen hoe die journalisten met…

Een bedremmelde jonge man, hij zou Ethiopiër kunnen zijn, sprak de vrouw aan. Waar hij moest zijn, vroeg hij in krom Nederlands of krom Engels. Hij wees op een beduimelde brief van de gemeente Groningen en op die brief stond het adres van een school. De verkeerde school, want de vrouw, docent, en de jonge man stonden bij de ingang van het Noorderpoort…

‘Ik had me juist voorgenomen om het niet te doen’, zei een vrouwenstem achter me. Een lagere mannenstem antwoordde onverstaanbaar, maar het werd me duidelijk dat ik een intiem gesprek zat af te luisteren. ‘Ik wil het niet laat maken’, reageerde zij. Opnieuw was zijn stem niet duidelijk, maar een half gesprek volgen is soms voldoende om het hele gesprek…

Ik ken een man die dingen doet, waarvan ik zeg, kan dat wel? Of beter gezegd - ik zou hem kunnen kennen. Ik heb geen bewijs, maar ik vermoed dat hij overheidsgeld uitgeeft aan zaken waar het niet voor bedoeld is. Dat is vast strafbaar. Maar ik heb dus geen bewijs en noem zijn naam niet en zelfs als ik bewijs had, ging ik niet naar de politie. Want…

De heer Kanarie kan niet meer. Hij heeft aan wethouder Den Bulder uitgelegd hoe belangrijk het is. Hij heeft het aan alle fracties in de gemeenteraad uitgelegd en iedereen is vol begrip en wil wel toegeven, maar helaas, helaas, het kan niet anders. ‘Maar waarom, waarom dan niet?‘ vraagt mijnheer Kanarie, en het antwoord is steeds weer hetzelfde.…

Gisteren las ik in de krant dat Lucy uit een boom is gevallen en daarbij breuken opliep, waardoor botten in haar ingewanden zijn gedrongen en zij ter plekke is overleden. Zij is overleden, volgens de NRC, onder een boom die langs een ondiepe beek stond. Lucy is een australopithecus afarensis wier lijk op 24 november 1974 is gevonden, maar die ongeveer…

Aristoteles heeft weinig naar de reclame op televisie gekeken. De reclame op televisie is een aaneensluiting van boodschappen aan kijkers hoe wij gelukkig kunnen worden. De kern van die boodschap is natuurlijk, dat we iets moeten kopen. En het tweede punt is dat als we dat kopen, we kunnen genieten van datgene wat we hebben aangeschaft. Geluk is…

Er is hard gevochten om Zeeland. Romeinen, Middeleeuwers, Hollanders tegen Vlamingen, Spanjaarden tegen Staatsen, Fransen tegen de Nederlanden en tenslotte Canadezen en Polen tegen de Duitsers. En in al die oorlogen zijn Zeeuwen gedood door missers, bombardementen die beoogden vijandelijke soldaten te raken of die gewoon bedoeld waren om iets te…

Ik liep de trap op en miste een tree. Ik miste een tree. Ik ben nogal slordig aangelegd en dan mis je wel eens een tree. Die tree was er wel, maar mijn voet stond er niet goed op en daardoor gleed hij naar beneden en daardoor verloor ik mijn evenwicht. Op zich is dat geen probleem, want dat vang ik dan op door een arm in de lucht te gooien, mijn…

De kanonnen bulderden weer. De zon was verborgen achter vlagende zwarte rook. Er was zoveel lawaai dat we doof waren. De bommen vielen uren lang. Het wachten duurde net zo lang. De angst ook. Wij vrienden doken niet meer in elkaar bij de knallen. Het geweer was schoon. We hielden hem boven de blubber, dus boven de knieën. We konden niet zitten, want…

Toen George Bush de tweede president van de Verenigde Staten werd, wilde hij Amerika weer groot maken. De leus van Trump dus. We hebben gezien waar dat toe leidde. Na zeven jaar bewind van de milde Obama zitten we nog steeds in de erfenis van de oorlog die Bush ooit op een vliegkampschip, ver van het front, als beëindigd verklaarde. Hij werd toegejuicht…

"Ga terug naar je eigen land." Je eigen land is het land waar je mensen kent. Uiteindelijk gaat het niet om je vlag, je bloed, je bodem, maar om het kennen van mensen. Familie, vrienden, kennissen. Mensen willen bij een groep horen. Wie alleen is, zoekt een groep waar hij bij hoort. Dan zoek je snel mensen die op je lijken en dan is de huidskleur…

Herhaaldelijk hoor je het pleidooi dat iedereen werk moet kunnen krijgen. Vooral bij mijn clubje van sociaaldemocraten is het een mantra dat werk gelukkig maakt. Een enkeling weet nog dat het helemaal niet leuk was in de fabriek en dat iemand het werk liever vandaag dan morgen zou verliezen als het inkomen zou zijn gegarandeerd, maar velen met een hogere…

Lang, lang geleden, maar wel in ons land hadden treinen ramen. Tegenwoordig niet meer. Tegenwoordig zie ik al mijn reisgenoten, als ik even opkijk, maar hun telefoon kijken. En als ze niet naar een telefoon kijken, hebben ze wel een ipad voor zich of een laptop op hun schoot en kijken ze daar naar. Daarin zien ze films, nieuws en zelfs digitale boeken…

Wat is er aan de hand. Een groep van tien mensen gaat elke eerste maandag van de maand naar de film. Halverwege de maand wordt een film uitgezocht via een ingewikkeld systeem, waarbij iedereen een voorstel mag doen en verder iedereen mag stemmen. De groep kent dus geen hiërarchie. Het is een zootje ongeregeld. Maar die maandag haakt de één na de…

Ik heb een foto van mijn vrouw. Ze zit met een hoofddoek op en kijkt over het water. In het water spiegelt zich een late Zweedse zomerzon, loom. Het is vrede. Het is overal vrede. En overal zitten mensen hoofddoeken, of zonder hoofddoeken, bij een meer, een beek of de zee. Overal spiegelen zich gedachten en overal is het vrede. Op een klein aantal…