Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over emoties

Herfst 2006

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord?
Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze hebben hun eigen huis, vee. Het zijn boeren en dat doen ze al hun hele leven. Toen ik achttien jaar werd, had ik een grote ruzie met mijn ouders omdat ze wilden dat ik het familiebedrijf zou voortzetten en boer zou worden. Maar dit is niet waar ik mijn leven aan zou willen wijden. Ik wilde een hogere opleiding volgen, die gerelateerd is aan de studie van vreemde talen.”

Bjarne had het boek van Violette Z. opnieuw opengeslagen om er in te lezen. Hij voelde zich met de twee hoofdpersonages verbonden. Alfons de vriendelijke kunstenaar en de getalenteerde talenstudent uit Astana, ze spraken tot de verbeelding van Bjarne. Alfons in het oude Amsterdam, met de mistige meiden en de harmonieuze relaties. De ander in het verre Kazachstan, getalenteerd en snakkend naar de liefde.

Het was herfst in het jaar 2006. Bjarne had van Mobar een uitnodiging gekregen om op zijn weblog te publiceren, en hij maakte daar graag gebruik van. Ook “het Blijvertje” was na een aantal maanden afwezigheid weer op het internet te vinden. De site waar je gratis gedichten kon publiceren werd in korte tijd ongekend populair bij amateur dichters uit Nederland.

Op een dag, het was oktober, begon ook Violette er gedichten te plaatsen. De lezers begrepen haar woorden niet. Haar inleving was te abstract voor sentimentele begrippen. Ze hield er ook vrij snel weer mee op. “Het Blijvertje “ was niets voor haar. Ze schreef liever in stilte haar favoriete verhalen over onmogelijke relaties en puur liefdesbedrog.

“Op een landelijke school, toen ik een tiener was, studeerde ik twee vreemde talen, Engels en Duits. Het was iets waar ik echt van genoot om te studeren. Ik deed het met interesse en in het onderwerp "vreemde taal" had ik altijd een uitstekend cijfer.
In het dorp waar ik geboren ben, is er geen mogelijkheid om een hogere opleiding te volgen en om naar de universiteit te gaan moest ik een belangrijke beslissing nemen of ik hier echt mijn leven mee wil verbinden. Ik had geen twijfels. Ik wilde graag een opleiding volgen. Maar mijn ouders dachten daar anders over. Ze probeerden me af te schrikken, maar ik hield vast aan mijn mening.
Dit alles leidde ertoe dat mijn ouders erg van streek waren vanwege mijn beslissing om het dorp te verlaten. Maar vroeg of laat moeten we allemaal moeilijke beslissingen voor ons nemen, maar dit is het leven en vanwege moeilijkheden wordt het interessanter. Als er geen moeilijkheden waren in het leven van ieder van ons, dan zou het leven saai en grijs zijn. Daar zouden we snel moe van worden."
Het was herfst 2006 en Bjarne begon zich steeds meer in de verhalen van Violette te verdiepen. Waar haalde zij haar inspiratie vandaan? En waarom hadden alle verhalen een noodlottig einde?

Plotseling werd er gebeld aan de voordeur bij Bjarne. Een oude meneer vroeg of hij zijn schoenen kon maken. Maar dat kon Bjarne niet. Hij schoot uit zijn slof. Hij was brutaal tegen deze meneer. Hij wilde geen vreemden aan de deur die vroegen om een dienst die hij niet kon verlenen.
Het was herfst en Bjarne had zelf nieuwe schoenen nodig. Het was niet de eerste keer dat hij uit zijn slof was geschoten. Af en toe brachten de emoties hem een lontje dat erg kort was. Daar moest hij het voorlopig mee doen. Berend was ziek. Astrid had haar eigen leven aan de andere kant van de stad.

Schrijver: Bjarne Gosse
2 oktober 2023


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen 287



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)