Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over voedsel

juni 2017

Over een aantal contacten, die Bjarne op de datingsite had ontmoet, had Bjarne verhalen geschreven. Het was opvallend hoeveel hosselaars er actief waren op de datingsites. Het was ook opgevallen dat ze Bjarne vaak als potentieel slachtoffer kozen.
Het deed Bjarne gelukkig niet veel verdriet. Het was dikwijls een leuke correspondentie geweest totdat de truc om aan geld te komen op tafel kwam. Dan was er de teleurstelling en de twijfel over of het allemaal wel echt was geweest.
De grenzeloosheid van mensen, die zich geestverwanten waanden, knaagde aan de ziel van zijn soevereiniteit. Het noopte Bjarne Gosse er toe om voortaan nog maar spaarzaam te schrijven over de geheimen van zijn liefdesleven. Wanneer hij wel iets te melden had, hield hij het liever voor zichzelf en schreef hij er over in zijn Hector Havermout schrift.

Ook de teleurstelling over de behandeling bij Mentrum schreef Bjarne niet meer van zich af. Er waren teveel dingen onduidelijk om er iets zinnigs over te schrijven. Kennelijk was het bij psychische aandoeningen moeilijk om een precieze diagnose te stellen. De therapiesessies verliepen niet zonder slag of stoot. En het contact met de casemanager was niet om over naar huis te schrijven.
Wat bleef was de moeizame vriendschap met Astrid en de vele herinneringen aan Emma. Hij dacht terug aan het diner in het voorjaar van 1982, toen hij de beeldschone Emma voor het eerst van dichtbij meemaakte. In gedachten dwaalde Bjarne terug naar toen.

“De tafel stond gedekt, met zilveren bestek en kristallen glazen voor de wijn. In het midden van de grote houten tafel stond een grote kandelaar met brandende kaarsen die voor een romantische sfeer zorgden. Het was alles bij elkaar een verbluffend gezicht. Emma had enorm haar best gedaan om indruk op haar twee welkome gasten te maken. Ze was werkelijk prachtig om naar te kijken.
Bjarne Gosse nam een flinke slok van de rode wijn. Hij merkte dat het heel zware wijn was. Het bedwelmde hem nog voor het diner was begonnen met de beroemde vissoep waar ook garnalen in dreven.
Plotseling wees de jongensachtige punkdame Victoria Martin naar een donker schilderij aan de muur. Het kunstwerk was Bjarne niet eerder opgevallen. Er klonk een naam, Christiaan Buurtveen, waarschijnlijk de naam van de kunstenaar. Victoria en Emma raakten opnieuw in een gesprek verwikkeld.”

Wat was hij onder indruk geweest van die eerste avond met de dames. Ze hadden samen gegeten en gedronken, gelachen en plezier gemaakt.

“De aanlokkelijke vrouw op wie Bjarne Gosse zijn prille jeugdige liefde had geprojecteerd raakte hem aan met haar ranke handen. Bjarne Gosse wist niet waar hij moest kijken, zijn ogen zagen het ondeugende gezicht van Victoria met haar jongensachtige uiterlijk. Er was iets gebeurd wat hij niet aan had zien komen. De beeldschone diva Emma had onbevangen haar genegenheid jegens hem laten merken. Had ze misschien iets van zijn projectie voelen aankomen of was zij werkelijk zo nonchalant in haar gevoelens jegens haar nieuwe huurder. Een verlegen jongeman die de kosten van de kamer nauwelijks kon betalen met zijn baantje in het tuincentrum op zaterdag, wanneer hij vrij had van de Middelbare tuinbouwschool.”

Wat had ze hem weten te manipuleren, voor, na en tijdens de liefde. Wat was ze handig geweest in haar zin krijgen, voor het diner en tijdens de lunch. Hoe hevig was de liefde geweest? Bjarne realiseerde zich dat hij het romantiseerde omdat hij er graag over schreef.
Met Astrid had hij veel vaker lekker gegeten, maar er nooit over geschreven.

Schrijver: Bjarne Gosse, 17 januari 2024


Geplaatst in de categorie: voedsel

4.5 met 2 stemmen 80



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)