Alle inzendingen over bedankt

Sinéad Marie Bernadette O'Connor is op 26 juli 2023 in haar huis in Zuidoost-Londen, in Herne Hill, overleden. Zij werd op 8 december 1966 in het Cascia House Nursing Home op 13 Pembroke Road in Dublin geboren. Er is vooralsnog nog niet bekend gemaakt op welke wijze Sinéad is overleden, maar alle...

We hadden elkaar voor de tweede keer ontmoet op de zaterdagse Tilburgse markt. Met een vragende ondertoon in haar stem had ze mijn naam uitgesproken ("Ineke?") en kort daarna had ze verklaard: "Ge bent niks veranderd" en had ze gevraagd; "Woonde daar nog altijd?" Het antwoord was: "Ja, en ik ...

In die tijd vormde de rij winkels die grensde aan het plein in onze volkswijk (de slager, de drogist, "Textielhuis Fatima" en het snoepwinkeltje genaamd "Splendid" waar we drop en kauwgum kochten voor vijf cent en filmsterrenplaatjes cadeau kregen) als het ware een klein formaat winkelcentrum. ...

Men beweert: "Rozen zijn de eeuwige tekenen van de Liefde". Bij het tankstation, bij de rotonde, waren diverse boeketten te koop en ik koos er een uit voor Haar, de trouwe en lieve huishoudelijke hulp van mijn overleden moeder, die sinds lange jaren niet meer te midden van de levenden is. De ro...

Na mijn gebruikelijke rondgang over de Tilburgse markt ontwaarde ik haar plotseling bij de bushalte op het Koningsplein. Uit het verre, haast vergeten verleden sprak ze tot me; vormde haar gestalte welhaast een merkwaardige verbinding, een overbrugging naar die vroegere jaren waarin we het in saamh...

Ze had me vaak gesignaleerd zonder dat ik het wist en ze had zich van haar taak gekweten en zich van haar beste zijde laten zien. De blauwe ordner die ik had afgerekend en betaald, maar die ik vergat mee te nemen, had ze voor me achtergehouden en bewaard met een briefje erop, luidend: "betaald, ver...

Een miezerig regentje zette de toon voor een nieuwe winterdag. Het einde van het jaar naderde maar de Kerstverlichting "Had haar karwei nog niet afgemaakt". Ik strompelde voort door de straten doch bij het Textielmuseum werd ik onverwacht hartelijk ontvangen en opende men de zware toegangsdeur zel...

Ik was het kraampje genaderd waarin een dame met zacht, opgestoken en glanzend Indonesisch haar haar lekkernijen bereidde. De kou van december geselde mijn oude lichaam. In slechts één woord sprak ik uit wat zolang onuitgesproken was geweest: het woord was "verdriet". "Bent u iemand verloren?"...

Het was een soort ski-jack met optimistisch aandoende tekst op de mouw; een warme winterjas waarmee ik nog jaren vooruitkon die ze me geschonken had. Maar ik zou nooit meer naar de wintersport gaan. De jas hing stilletjes en bescheiden aan mijn kapstok, kennelijk bereid, voor zover een jas bereid ka...

Ze zou langskomen zoals ze beloofd had en inderdaad belde ze die middag aan. Ze zag er verrassend oud uit met lijnen in haar gezicht en een dubbele ring om de vinger, mogelijk getuigend van veel liefde, maar tevens van veel leed. Haar naam was Wilma en ik was mateloos onbewust en onwetend van he...

Op een regenachtige middag tegen het einde van de decembermaand van 1986 kwam Bjarne de aantrekkelijke Trudy Mol tegen op straat. Ze begon te vertellen over haar moeder terwijl ze samen naar de Hema liepen om er schuursponsjes te kopen. In de Hema klonk de liveopname van de zangeres zonder naam. Ze ...

Grote stalen hekken blokkeren sinds kort een gedeelte van de Lage Witsiebaan en een verbodsbord verhindert de toegang tot dit terrein. Een ondergrond van geel zand vertoont zich in de straat. Ik ben op weg gegaan en bij een oversteekplaats verleende plotseling een oudere heer, in het zwart gekleed, ...

In 1979, toen de sneeuw viel, is ze geboren, mijn trouwe Ilonka, die mij op een goede dag geschonken werd. Ze is gekomen en ik verklaarde haar geen werkgever te zijn en dit voor haar nooit te zullen worden. Met Kerstmis bracht ze me een geschenk, namelijk een feeëriek landschapje, een straat me...

Het kan weleens voorkomen dat mijn computer uitvalt. Mijn beste vriendin Dionne benadert echter de wonderlijke, mij dierbare en ingenieuze machine als een ingenieur en zoals een arts een patiënt behandelt; zij noteert het serienummer en checkt de batterij en de snoeren. Ze heeft altijd wel een "te...

Op de verjaardagskaart had ik mijn goede wensen voor haar vijfenzestigste verjaardag kenbaar gemaakt en had ik aangegeven dat ik haar de warmte die ik haar zo graag wilde schenken, wilde doen toekomen door middel van een zelfgebreide sjaal. De sjaal had ik gebreid uit zachte, zeegroene en witte wol ...

In de avond werd er aangebeld en een stem weerklonk via de intercom: "Post NL!" Het jaarlijkse Kerstpakketje uit Engeland werd mij ter hand gesteld. Het bevatte zoals ieder jaar de lieflijke en ontroerende spulletjes ontsproten aan een dertigjarige vriendschap. In een album bewaar ik nog altijd de...

Hoe kom je erop, wel: er ligt een vlonder bij onze deur en dat is best makkelijk maar weet je: het kreng is zo zwaar dat je er met goed fatsoen niet dusdanig bij kunt om een (best gore) zwarte streep weg te halen. We dubben, we verzinnen en ineens: eureka! Ik kijk haar aan en zeg: wat denk je van ee...

Mijn wonderlijke en ingenieuze machine, mijn laptop, die zozeer zijn kunstmatige intelligentie demonstreert, viel uit en toonde slechts een inktzwart scherm. Mijn beste en hoogbegaafde vriendin Dionne heeft altijd wel een "technisch EHBO-setje" bij de hand waarmee ze mij ter zijde staat. Ze is als...

Steeds volg ik de weg van respect en waardigheid Het bevredigt diep. Wanneer de tijd de geneugten van de lente prikkelt bloeien de bloemen open en flirten zij met vrolijke gefladder van nectar zoekende vlinders, zoemende bijen en stille zweefvliegen Hun relatie is als een voortdurende verl...

Van een vriend die het gebracht heeft tot Inspecteur van de Belastingdienst hoorde ik dat slechts een MBO-opleiding nodig is geweest voor jouw werkzaamheden in je armzalige baantje van belastingambtenaar, mijn liefste, arme vader. Op die foto (die ik nog altijd bewaar) zie ik je op die kale kamer, ...

Hij monsterde de kale plekken op mijn keukendeur, bekeek ze vluchtig en met deskundige ogen en kwam tot een diagnose als moest hij die als een arts stellen. Met zijn expertise zouden de werkzaamheden een uur in beslag nemen. Verf en gereedschap zou hij meebrengen. En zo wachtte ik de dag af waarop h...

De man belde aan en trad aan mijn voordeur op de eerste verdieping en vroeg of ik hem herkende. "Natuurlijk herken ik je, Jan!" antwoordde ik. Hij bracht me cadeaus; geschenken van de ouders van de ongelukkige kinderen voor wie ik werk: een cadeaukaart van "Primera" en een elegante, chique en mooie ...

Ze was onderwijzeres geweest en had mij, haar oudste kleinkind, zozeer verwelkomd. Op die zwart-wit-foto uit 1953 zijn haar handen teder en liefdevol gevouwen om de baby die ik nog was. Later onderwees ze me in de sommetjes waarmee ik kersjes en huisjes leerde optellen en in de eerste klas een voo...

“De bewierookte regenboog genoot van zijn eigen kleuren.” Bjarne probeerde een gedicht te schrijven, maar hij kon geen woorden vinden. Een eerste zin en daarna hield het op. De zomer uit het jaar van de liefde liet zich van een beste kant zien. Zonneschijn en broodnodige regen wisselden elkaar ...

In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich ...

Donderdag, hulpendag, de dag dat Sabine door ons huis jaagt, niks teveel vindt en je haar geen groter plezier doet als er iets anders gedaan moet worden dan de doorsnee werkjes die ze elke week al doet! Het is standaard om het bed te verschonen, te stoffen, te zuigen, de badkamer en wc te doen, net ...

Contactlenzen zijn kleine, fragiele, doorzichtige schijfjes; optische instrumenten die in mijn geval zelfs de naam "genius" dragen, wat toch niet toepasselljk kan zijn en ze corrigeren mijn forse bijziendheid perfect. Echter, door een ongelukkige manoeuvre verloor ik een schijfje dat vervolgens on...

Het merkwaardige paar, man en vrouw, gewikkeld in een duistere, dan wel florissante liefde die mij ontging en die ik bezwaarlijk kon peilen, bewoonde nog altijd het flatje op de bovenste verdieping. Noodgedwongen moest ik er aankloppen wegens verlies van mijn sleutels. De grote eettafel die de he...

Lang had ik in de rondte gedrenteld, steeds weer de voordeur naderend, die hardnekkig voor me gesloten bleef. Het speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enke...

Wij hebben hier in Tilburg onze "Bijsterstede", een toevluchtsoord voor ouderen, met een "Social Sofa" voor de deur waarop men, als men geluk heeft, nogal eens iemand tegenkomt.... Maar hoe dit ook zij, op een nog koude voorjaarsdag moest ik kennelijk in die contreien eindeloos op mijn regiot...