Hoe wreed is deze tijd voor dichters. Vanuit hun natuur overgevoelig ongewoon breek- en kwetsbaar en met extra antennes voor leed. Waaraan zij eerder sterven hoewel dat met statistiek niet valt te bewijzen. Misschien omdat anderen pas laat hun entree in het vak doen.
Neem vriend Guus, dichter in hart en nieren. Schrijft poëzie op gelinieerde papieren…
Ik wil je iets vertellen, al heb je daar niet om gevraagd.
Dat een dag die slecht begint nog geen verlor en dag hoeft te zijn. Dat mijn innerlijke ik en mijn gedachtegang vol met veranderingen zit. Ik wil je iets vertellen ook al weet je het misschien al. Dat ik dacht dat ik alles verlorren had en wat over bleef,niet meer was als een leeg gat.…
Sommige verhalen verzín je niet. Ze gebeuren gewoon, met het dagelijkse leven als regisseur en jezelf als onderdeeltje ervan. Men hoeft ze slechts op te schrijven, de vermeende humor iets te belichten en namen of privacygevoelige gegevens een fictief karakter te geven.
Dinsdag 17 juli 2007: ik lig in een kamer van het MCRZ in Rotterdam, afdeling…
Maar het zou ook zomaar voor Roelof kunnen zijn, ik ben daar nog niet helemaal uit.
Jij daagt mij uit jochie, je pretendeert een criticus te zijn knullie, een recensent nog wel broekemans.
Wel, je krijgt je kans, vertel hier je verhaal dan maar zonder tot een bedenkelijk niveau te vervallen zoals je in je reacties deed tot nu toe.
Sabel mij…
779
Bezig met laden