Alle inzendingen over literatuur

Namens alle Nederlandse schrijvers, geslaagde en vooral de mislukte, feliciteer ik de Vlaming Yves Petry met de Libris Literatuur Prijs 2011. Petje af, rolstoelen hier zat.

Hoe groter het aantal schuilnamen, hoe geringer de kans dat u als schrijver in Bedum's Boterdiep verdwijnt. Verhalen die niet verkopen, moeten beter verpakt, - de andere kunnen dan op hun gemak een rondje Stedum lopen.

(De lucht ruikt naar bloemen) ZOALS DE MAAN DE DROEVE ZEE VERLAAT LIET MIJ MIJN LIEF IN EEN BEDROEFDE STAAT SLECHTS ÉÉN VERSCHIL - HET LIEF LIET GEEN SPOOR WAAR TOCH DE MAAN HAAR BEELTENIS ACHTERLAAT Uit: De Koning van Kader Abdolah Het verhaal in deze prachtroman speelt zich af in...

Hoe je verdween Zo ver als jij sprak zo diep je me raakte Hoe lager ik daalde hoe meer je verdween Zo hoop ik vergat zo vaak als ik faalde Zo scherp ik je zag hoe verder je scheen Zo liefde mij brak en nooit ik meer liefhad en nooit meer en nooit meer en niemand die dag dat schoonheid ver...

Brief uit den vreemde Ik woon hier in een stad zonder water, de bron is besmet. Stad van zand, zonder herinnering, niets dan zand. Woestijn zonder weg, en boven de ruïnes wijkt de hemel. Stinkende stad, strontstad! De kadavers rotten weg op straat! Ik ben verwikkeld in een vreemde, verre onde...

De zee is paars bij Piraeus. Een vlag kruipt uit de klokkentoren als de wind draait. Een man stapt over een hond. Een vrouw wrijft gebogen over haar ooglid. In een parapluwinkel valt een paraplu van de toonbank. Op een smalle tak zit een duif die eraf valt, fladdert en opnieuw gaat zi...

Levitatie (Cesare Pavese indachtig) De man, alleen, stond waar boven de Zee der Koude zonder bries of meeuw het merg tot sterren tintelde. Een licht bepoederde kom was deze zee die vorm gaf aan een uiterste heerlijkheid van stilte. De man, alleen, stond bijna zwevend in de afdruk van zijn zolen,...

Ik had gedacht dat ik je kon vergeten, en in de zachte nacht alleen kon slapen, maar in mijn onschuld heb ik niet geweten dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken: Dat ik de lichte trilling van je hand weer langs mijn sluimerende hals zou voelen - Ik die dacht dat het vuur dan in me brandde a...

Het was anders voelde vreemd je bent geen deel meer van mij terwijl je mij naar je toe trekt en onbeantwoorde zoenen van mijn lippen neemt onwezenlijk wanneer je zo met elkaar vervlochten bent dat je dan zo vervreemd van het samen zijn dat de afstand fijner voelt je liever alleen ben...

Les Confessions we hebben geluisterd naar god noch verbod is dat onze schuld we hebben elkaar een hof gemaakt zonder giftige vrucht zonder blad om mond of man mee in te dekken we wandelen er naakt en hebben een kasteel gebouwd veilig in de lucht waar geen aardse engelen komen er ho...

Côte d'Azur Ik denk tegenwoordig dikwijls dat het is gelukt, dat ik je ben vergeten? Dat ik gelijk had met wat ik zei over tijd en wonden. Heel zelden nog lig ik wakker met je stem in mijn oren, mijn tong verlamd van wat ik nooit zal zeggen. Ik kan al denken aan Frankrijk zonder Côte ...

De brug Als je onder de brug van Beernem rijdt steek dan je hand even op naar de verdoolde mannen die daar staan. Wees niet bang dat ze een steen door je ruit gooien. Het zijn papieren vogels. Vrees niet dat ze je achtervolgen. Ze zien iedereen terugkomen. Schrik niet als ze je nummerp...

Avignon Achter het pauselijk paleis keek ik naar spelende kleuters die achter houten paardjes reden ik liep langs bloeiende mimosa dronk ijskoude koffie op een terras in het water dreven witte vogels ergens ver weg verloor ik een vriend was ik bezig mij aan zijn geheugen te onttrekken ...

Ik slaap tussen mijn boeken, die ik in de loop der jaren nauwkeurig verzameld heb, veel afgeschreven bibliotheekboeken en kringloopboeken, omdat ik moet rondkomen van een minima-budget. Het is echt jaren geleden dat ik het volle pond betaalde voor een boek, ik zie de zin er niet meer van in. De boek...

Wilde vinex Ik ga mijn eigen dood uitkiezen, ik ben een vinexvrouw, geen buitenmeisje. Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein, zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades zonder water, waar me...

Hoe je naar me keek Als je bovenop me lag Hoe geweldig ik je vond Hoe sterk Hoe je me vertelde Wat ik voelde Hoe ik mijn best deed Dat je me aaide En toen ik jou Daar Dat het mijn schuld was Dat je me lief vond Niet bang zijn Hoe je naar me keek Je ogen heel dicht bij In jezelf gekeer...

Nur erhitzen het is maandag in tegenstelling tot vrijdag dus is dit hoe je de tijd doorkomt genoeglijke aandoening zover je kunt kijken er worden volop stillevens geboden (als niet bij jou thuis dan bij mij) na verloop van tijd wordt men verwijderd, uw kinderen en gekken hoeven niet verst...

Poging dertig Stel dat ik je thee aanbied, waarna een van ons vol ongemak op het verste kussen van de bank over het weer begint na een eerste stilte, die later zo waardevol wordt misschien, als ik dan om je grapjes lach, veel te terloops je been aanraak, waar jij dan rood van wordt en ik nog ...

Ik heb natuurlijk talloze literatuurfoto's in mijn geheugen opgeslagen, want ik ben er nogal wat tegen gekomen in mijn leesgierig leventje. Heel veel foto's van literatuurmakers uit het verleden. Van Rimbaud bestaan enkele duidelijke jeugdfoto's, wat geschilderde/getekende portretten en enkele zeer ...

Zelfportret in vallend serviesgoed Ze diept blank aardewerk op Uit het teiltje. Zo is ze begaan Met de voortgang van orde En reikt me een schaal toe: dat liefde Als de onze van eenvoud kan worden. Dan in een glimp op het wentelen, Het gezicht waaruit ik mij ontspin: Een Romeinse neus en ...

De linkse is de droefste. Ze vertelt over liefde die eens door wolken en bladeren scheurde maar op een dag voor een minuut of tien vergeten werd. Tranen alom, de derde gedachte kent dat gevoel, bij haar is het soms alsof er een rivier ontspringt in haar buikholte. De ogen half gesloten laat zi...

Gestrand Onder jouw wolkendeken van ochtendroze suikerspinnen vliegen uilskuikens. Vroege vogels omhuld door een lieflijk gebrom ontdekken iedere dag opnieuw de haast, de herrie, het supersonischsnelle draaien van de wielen. Noem me geen verrader nu ik dit zeg, ik heb immers zelf geen vas...

Het lijkt soms of de rijmdwang van vroeger is omgeslagen in een rijmfobie. Ik zag in elk geval vandaag weer negatief commentaar van iemand op het naar mijn smaak volkomen natuurlijke en ongezochte rijm in een gedicht.

Nachtcafé Mijn ovale portret verdrinkt zwaaiend in koffie, meegeslingerd met wat suiker. Ik zit rechtop. Rechtop, met mijn laptop, plat, met vier hoeken, zes als ik hem openklap. De letters op het scherm steken statig over. Zwart, wit: een zebra die bloedt, of kwijlt, in een getuigen va...

Ik zal je Vandaag zal ik je vinden in de wereld van de stad. In ruiten, in rijen, in reppen en meer, in jassen, op trappen, met tassen. In alles wat ik zie zie ik je. Hoe je uit mij loopt, tot mij komt in middaglicht, een vreemd gezicht. Ik zal je treffen, raken, roepen. Zoals ik je zie ...

Brug in de tijd Je wist het water zuchten, de wolken in stukken geknipt door het ijzer. Je was klein in de tunnel van steeds bruiner licht wachtte een oude wereld die mompelde, beefde en honderden keren een nu in een kluis vol met lucht. Een afdruk van mensen en stemmen. Je was klein al...

Ragazzi! - Joop, dat is Italiaans voor "jongens"-, er zijn drie soorten literaire critici. Zij die denken dat ze er verstand van hebben, zij die doen alsof ze er verstand van hebben en zij die anderen laten geloven dat ze er verstand van hebben. Er is echter maar 1 soort literatuurcriticus. ...

Vanochtend stond er een andere vrouw op uit mijn droom, het was half zeven en het was van haar gestommel bij de kleren kast dat ik ontwaakte. het kraantje in de hoek stond luidkeels open, bezong de ochtend door haar zwanenhals, bochten soepel nemend. mijn dikste badlakens lagen over tafel...

Je hebt twee soorten literaire critici: mensen die ervan genieten om hun kennis van de literatuur te etaleren door veronderstelde fouten en zwakheden in het werk van een ander op te sporen, en mensen die anderen graag willen stimuleren om hun literaire gaven te ontplooien en daarom opbouwende kritie...

Reïncarnatie Wil iemand in mijn benen lopen, in mijn mond zijn woorden leggen en in mijn handen stijve vingers soepel strekken voor pianospel of strelen - wie wil mij aan? Word ik de eerste keus of heeft een mooier lichaam niet gepast? Lig ik opgevouwen achteraan of hang ik breeduit in...