Alle inzendingen over De sta

En daar sta je dan, ooit viel een kabouter met beide beentjes in de lucht. Beperkt door de berk heb je nooit de vlucht kunnen nemen die je wilde, geen strepen waarop je kon staan want je had slechts stippen. Om de bast van de boom sta jij in kleine kring, als uit een sprookjesboek weggelopen, maar je komt niet verder.…

Ik sta aan de zijlijn te kijken, wat gebeurt er? Wel, de wereld vergaat. Iedereen weg, ik ook? Neen, ik deed niet mee: ik stond immer aan de Zijlijn . Had ik liever mee gedaan en dood geweest? neen? Nee, ik had liever met haar aan de zijlijn gestaan en gedacht: spijtig van de Wereld , ‘k zie je graag.…

Begrijp me goed, zou zo graag nog eens op verzenden willen drukken, sta daar inmiddels boven.…

Ik sta niet meer op tegen kanker, ik ga er bij liggen.…

Ik sta erboven, maar ik lijd eronder.…

Als je het niet meer ziet zitten, sta er dan bij stil.…

Toptien hartenkreten, ik ben blij dat ik er niet meer in sta.…

Ik sta open voor al uw ongenoegens, maak het bont.....…

Als je je schaduw kunt zien, sta je met je rug naar het licht.…

Ik sta aan de rand van het graf van mijn vader en moeder, dodenakker van 80 bij 180 centimeter, dat is alles wat er van hen is overgebleven.…

Ik zou graag zo oud willen worden dat ik niet meer met de bek vol tanden sta.…

Sta liever positief in het midden van het leven dan passief aan de zijlijn.…

Ik sta hier inmiddels ver boven.…

In de strijd tussen het Britse Koninklijke Huis en Meghan Markle sta ik als één man achter Meghan.…

Het vermogen van een sta op mannetje, om zich telkens na elke tegenslag of miskleun weer op te richten, laat amper vermoeden dat het daardoor voortdurend met lood in zijn schoenen staat.…

Soms, als ik in de file sta op weg naar het werk, of aan de kassa sta aan te schuiven, de zoveelste in de rij ben in de krantenwinkel, aan de koffieautomaat op het werk, aan de bankautomaat, als ik een plaatsje zoek in de trein, afgewezen word na een slopende sollicitatie, de 9e van Beethoven aanhoor terwijl ik aan de telefoon hang, als ik mij wil neervlijen…

Ik laat het lekker aan me voorbij gaan: ik sta liever in mijn eigen vrijheid zonder verplicht samengaan!…

Met een reuzen mergpijp, daar sta ik voor op.…

Ik sta er paf van dat een meisje uit Nijmegen wordt gearresteerd en verhoord omdat ze heeft aangezet tot paf roepen. Ik ervaar het als een oproep om geen fysiek geweld te gebruiken tegen tegenstanders met wie je het volstrekt oneens bent. Pacifisme dus of (neologisme) paffisme!…

Op school sta je centraal, maar eenmaal van school niet meer. Niemand helpt je daarbij. Je valt in handen van koppelbaasjes en die rijden van jouw arbeid in een Mercedes. Kind, je hebt groot gelijk. Als webcamgirl ben je beter af.…

Ik sta hiervoor op, leef ermee en ga slapen. Een vorm van waken, die al zéér lange tijd bij me hoort. Een taak, een leven om gehoord te zijn, te worden. Zoals ik de afgelopen jaren eenvoudigweg ben geworden.…

Ik sta overigens open voor de diverse reacties en EHB, mijn email-adres is bekend bij de redactie. Bel me niet, ik zwijg in alle talen.…

Ik sta op het station van Hoorn. Stoomtrein Bello, lang geleden opgeheven, omdat men de auto verkoos boven de trein, zit nu vol passagiers die nergens naar toe hoeven. De oude machinist die ooit staakte voor hoger loon, werkt nu voor niets; rare jongens die Hollanders.…

O lieve lezer(es), o dierbare luisteraar(ster) – sta op uit jullie graf.…

En ik sta voor een niet te nemen bolwerk, neemt niet weg dat ik er toch van geniet. Suzanne met de mooie ogen, ik bloei weer op...…

Als ik stil sta bij de tragische dood van mensenrechtactivist Liu Xiabo, denk ik ook met afgrijzen aan alle slachtoffers van dictatuur in deze wereld. Hoe lang zullen de Verenigde Naties nog moeten gedogen dat eenlingen (b.v Erdogan) of partijen (de Communistische Partij in China) hun bevolking terroriseren?…

Ik sta er toch even bij stil. Maar dan daal ik af. Er wordt op me gewacht. Ik ben de slechtste skiër van de vriendengroep. Telkens de laatste. En niemand vindt het erg. Natuurlijk niet. Ik ben het kind van een bonnenman. Straks geef ik een rondje.…

Sta op, nog even en het is zover. De hemel wenkt.…

De branding zuigt het zand van het strand, meedogenloos wordt het land aangevallen, ik sta daar ontroostbaar, het water heeft gelijk. Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper de golven in, mijn naakte lijf erkent het wassende water.…

Daar sta je dan, volkomen verbaasd, geen woorden die deze situatie kunnen beschrijven. Speelt het lot een spelletje met je? Nieuwsgierig als je bent sta je best open voor een spel en je neemt een stap die richting op. Je tast het af en besluit erin te duiken met alle risico's van dien.…