Alle inzendingen over De sta

...je nooit de vlucht kunnen nemen die je wilde, geen strepen waarop je kon staan want je had slechts stippen. Om de bast van de boom sta jij in kleine kring, als uit een sprookjesboek weggelopen, maar je komt niet verder. Giftig, ik begrijp dat wel.

.... Had ik liever mee gedaan en dood geweest? neen? Nee, ik had liever met haar aan de zijlijn gestaan en gedacht: spijtig van de Wereld , ‘k zie je graag.

...letterschijterij. Begrijp me goed, zou zo graag nog eens op verzenden willen drukken, sta daar inmiddels boven.

Ik sta niet meer op tegen kanker, ik ga er bij liggen.

Ik sta erboven, maar ik lijd eronder.

Als je het niet meer ziet zitten, sta er dan bij stil.

Toptien hartenkreten, ik ben blij dat ik er niet meer in sta.

Ik sta open voor al uw ongenoegens, maak het bont.....

Als je je schaduw kunt zien, sta je met je rug naar het licht.

...die verwacht werd. Dat doet pijn, ik begrijp ineens de uitdrukking van 'ondergeschoven kind', een succesnummer zal ik niet worden. Ik sta aan de rand van het graf van mijn vader en moeder, dodenakker van 80 bij 180 centimeter, dat is alles wat er van hen is overgebleven.

Ik zou graag zo oud willen worden dat ik niet meer met de bek vol tanden sta.

Sta liever positief in het midden van het leven dan passief aan de zijlijn.

Vergissen is menselijk. Ook degene die zich in mij vergist, geef ik groot gelijk! Ik sta hier inmiddels ver boven.

In de strijd tussen het Britse Koninklijke Huis en Meghan Markle sta ik als één man achter Meghan.

Het vermogen van een sta op mannetje, om zich telkens na elke tegenslag of miskleun weer op te richten, laat amper vermoeden dat het daardoor voortdurend met lood in zijn schoenen staat.

Achtenveertig karaats kwatspraat! Vele mensen zijn er blijkbaar nog steeds bij gebaat. Ik laat het lekker aan me voorbij gaan: ik sta liever in mijn eigen vrijheid zonder verplicht samengaan!

...te gaan, de krant te lezen, te werken, tegen dan staat er geen geld meer op mijn rekening, moet ik nergens meer zijn, ook niet met de trein, heeft solliciteren geen zin meer en heb ik op het strand niks meer te zoeken, baat de Lotto winnen niet meer, vind ik al die uitvindingen van Apple maar niks...

Ik neem er nog maar eentje, ga daarna braaf te bedde in de hoop dat poezenkind morgen weer dik op mij ligt. Radio Rijswijk wakkert mij dan aan tot een beker straffe koffie. Met een reuzen mergpijp, daar sta ik voor op.

Ik sta er paf van dat een meisje uit Nijmegen wordt gearresteerd en verhoord omdat ze heeft aangezet tot paf roepen. Ik ervaar het als een oproep om geen fysiek geweld te gebruiken tegen tegenstanders met wie je het volstrekt oneens bent. Pacifisme dus of (neologisme) paffisme!

Leraren leiden je op voor banen die niet bestaan. Op school sta je centraal, maar eenmaal van school niet meer. Niemand helpt je daarbij. Je valt in handen van koppelbaasjes en die rijden van jouw arbeid in een Mercedes. Kind, je hebt groot gelijk. Als webcamgirl ben je beter af.

Rust van ziel is het meest voornaam voor elke mensenziel. Ik sta hiervoor op, leef ermee en ga slapen. Een vorm van waken, die al zéér lange tijd bij me hoort. Een taak, een leven om gehoord te zijn, te worden. Zoals ik de afgelopen jaren eenvoudigweg ben geworden.

...Justitia eigenlijk een gefrustreerde linkse homo is, hetgeen uiteraard nooit mijn bedoeling kan zijn geweest, dan maak je iets los. Ik sta overigens open voor de diverse reacties en EHB, mijn email-adres is bekend bij de redactie. Bel me niet, ik zwijg in alle talen.

Ik sta op het station van Hoorn. Stoomtrein Bello, lang geleden opgeheven, omdat men de auto verkoos boven de trein, zit nu vol passagiers die nergens naar toe hoeven. De oude machinist die ooit staakte voor hoger loon, werkt nu voor niets; rare jongens die Hollanders.

Iedereen is zo druk bezig met schrijven dat niemand meer aan lezen toekomt. De enkeling die nog wel tijd heeft, schrijft liever. En tot overmaat van ramp praat men liever dan dat men luistert. O lieve lezer(es), o dierbare luisteraar(ster) – sta op uit jullie graf.

...maar die amberogen, godnomdeju, ik kijk er graag in. Zij is lief voor dieren en een echt mensenmens, neemt de tijd voor mij. En ik sta voor een niet te nemen bolwerk, neemt niet weg dat ik er toch van geniet. Suzanne met de mooie ogen, ik bloei weer op...

Als ik stil sta bij de tragische dood van mensenrechtactivist Liu Xiabo, denk ik ook met afgrijzen aan alle slachtoffers van dictatuur in deze wereld. Hoe lang zullen de Verenigde Naties nog moeten gedogen dat eenlingen (b.v Erdogan) of partijen (de Communistische Partij in China) hun bevolking...

...Het heeft geen enkele zin. Ik mag plezier maken en ik mag herinneren. Mijn vader was een kind nog. Hij had niet veel. Ik heb een GoPro. En een uitzicht om van te watertanden. Het is ongerijmd. Ik sta er toch even bij stil. Maar dan daal ik af. Er wordt op me gewacht. Ik ben de slechtste skiër...

...en verdriet zullen niet meer zijn op aarde, alleen nog kinderen die dansen en spelen in het Licht. Sta op, nog even en het is zover. De hemel wenkt.

...ontroostbaar, het water heeft gelijk. Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper de golven in, mijn naakte lijf erkent het wassende water.

...zelf? Zijn straks je kansen verkeken? Dagen gaan voorbij, gevoelens zwakken af door alles om ons heen. Je gedachtes halen je in, je wordt weer rationeel. Hallo afstand, hallo gebroken hart. Had je eigenlijk wel een keus? Had ik eigenlijk wel een kans? Nee waarschijnlijk niet. Het was een...