Alle inzendingen van Jeroen Zwaal

Hoe zwaar is een stoeptegel? Ik weet dat hij 30x30cm meet. Ik weet ook dat een tegel goed te tillen is, maar hoe lang kan iemand een tegel ononderbroken dragen voordat men uitgeput raakt? Een tijdje geleden was ik met grote grindtegels in de weer in mijn voortuintje. (Deze zijn nog heel wat zwaar...

Wie door een hel gaat, neemt de hemel mee.

In de klas zit iedereen gebogen over zijn vel papier. De een denkt na, de ander schrijft snel een antwoord. Weer een ander kijkt naar buiten en ziet hoe de zonnestralen het lokaal in schijnen en verderop de wolken overdrijven. De leraar zit achter zijn bureau en kijkt de groep rond. Hoe vaak heef...

In een forum over een boek van Marinus Knoope volgde ik onlangs een discussie over geloven en overtuigen. Ik schreef een reactie en er ontstond een mooie beeldspraak. Te waardevol om te laten verdwijnen in een forum dat na verloop van tijd onbereikbaar wordt, dacht ik bij mezelf. Hopelijk krijgt het...

Ergens in het land staan vakbonden en werkgevers lijnrecht tegenover elkaar. De ene partij stapt uit het praatgroepje en wil niet meer verder in het proces. Inzet is de verhoging van de AOW-leeftijd van 65 naar 67 jaar. Ergens op een vroege avond, in een rommelige huiskamer, is iets vergelijkbaars g...

Vandaag bezocht ik voor mijn werk een plek voor dagbesteding. Samen met een cliënt gingen we kijken of deze plek iets voor hem is. Het is een verzameling van werkplaatsen waar vrijwilligers aan het werk zijn, die al hun kennis willen delen aan iedereen die er maar aan de slag wil. Nou ja ... iede...

In een huisje met kleine kamertjes staan her en der zoveel spulletjes. In een van de kamertjes zit ik te typen: “Hoe zal het verder gaan?” Over een maand of wat komt er een lief kleintje bij. Alles staat in het teken van deze verwachting. We wonen klein, maar ach, we zijn zo blij met elk...

Laatst was het weer zover. Ik was bezig aan een gedichtje en ineens haperde ik. Ik wist niet meer wat ik moest schrijven. Het werd stil om me heen en langzaam nam de stilte bezit van de kamer. Waar daarvoor het tikkende geluid van het toetsenbord de studeerkamer had gevuld, was er nu alleen mijn ade...

Vorige week kwam ik erachter. Ik ging iets ophalen dat in het ouderlijk huis jaren en jaren op zolder lag. We gebruikten het altijd voor discofeestjes en daar zou ik hem nu ook weer voor gebruiken. Het visnet. Wat is een jaren-tachtig-feestje zonder visnet? Op een oude foto zie je me onder dit vi...

Als je héél ziek bent, kan het zijn dat je hallucinaties krijgt. Stiekem hoop ik daar vandaag een beetje op. Helaas blijft mijn temperatuurwaarde ergens hangen waarbij hallucinaties zich niet zullen aandienen. Wanen en hallucinaties. Als ik deze twee woorden uitspreek dan zijn hallucinaties metee...

Zomaar was ik bezig met het opruimen van potten. Het was midden in februari en midden op de dag. Het regende dat het geen lieve lust was en mede daarom had ik minder lol met waar ik mee bezig was. Ik trok een plantenbak tevoorschijn en zag het mos weelderig op de aarde groeien. Met een los handgebaa...

Zij lag nog te slapen in het bed waar hij een uur eerder uit gekropen was. Hij zat op de bank met haar kat op schoot en met koffie en een asbak binnen handbereik. Ineens zag hij weer voor zich hoe ze gisteren voor hem stond. Een ogenblik verder waren er een aantal woorden gekoppeld aan dit beeld en ...

Samen keken we in de spiegel. Hoe lang stonden we daar arm in arm in de badkamer? Hooguit een minuut schat ik. Maar binnen die zestig seconden had ze haar statement wel gemaakt: “Kijk nou eens naar jezelf en zeg me wat je ziet!” En inderdaad, ik zag het niet. “Je hebt nog wel iets onder ogen ...

Met een volle boodschappentas loop ik door het Spijkerkwartier richting huis. Altijd komt er een moment dat ik me afvraag of dit nu de snelste route zal zijn. Precies tijdens deze overpeinzing passeert links van mij een zin, uitgesproken door een vrouwenstem. Op het moment dat de zin tot mij doordri...

Hij liet me zelfs zijn paspoort zien om maar te bewijzen dat hij echt eenenvijftig jaar oud was. Adrianus zag ik staan en zijn achternaam was bijna de voornaam van mijn vader. En inderdaad, hij was geboren in 1954. Het was hem niet aan te zien, veertig had ook gekund. Zo snel als hij zijn identiteit...

Hee, wat denkt Ú wel? Ah joh, laat toch… alle engelen zijn geitenneukers. Ach kijk daar, ik zag je al van verre, de vriend met de grote vleugels, …voor meer draagkracht… Ha, ha. Dat had jíj op het laatst in overvloed, niet? Ach, het was me wat…wat een vertoning. Vooral er...

Daar stonden we te kijken. Gisteren, in de keuken. Stil werden we ervan, zo mooi! Aandachtig keek hij naar buiten en staarde net als ik naar de volle stralende maan, net boven de daken. Ik zag hem op mijn schouder, in de reflectie van het raam. Ik dacht eraan dit te beschrijven in een gedicht, zodr...

Wie zegt dat planten naar het licht groeien heeft het misschien wel mis. Wellicht groeien ze er tegenin, omdat ze het licht willen bestrijden. Hebben ze wel besef van wat licht voor hen betekent en doet? Ze willen toch niet uitdrogen? Daarom groeien ze ertegen in en creëren ze schaduw voor henzelf...

Een vis probeerde in zichzelf te geloven, maar hij wist niet dat hij een vis was. Dus kon hij er ook niet in geloven. En met dit hiaat belandde hij in dit verhaal. Hoe kan ik nou weten wat ik ben? dacht de vis. En hij dacht verder. Ik kan pas weten wat ik ben, als ik weet wat er om mij heen is. H...

Stel, een willekeurig huis met rondom een tuin Met binnen vele kamers Waar in één van de kamers iemand zit te typen en begint met ‘Stel, een willekeurig huis’ Zou ik die iemand kunnen zijn? Of jij? Of iemand anders? Iemand typt verder, haalt zijn eerste zin weer weg. Een willekeur...

Vroeger was hij een klein hamertje. Hij had een prima plekje in de gereedschapskist. Deze lag veilig en droog in een schuur op een stevig bureau. Naast de gereedschapskist op het bureau lag een grote hamer. Het kleine hamertje deelde de kist met drie andere stukken gereedschap. Hij was er als laat...

Er was eens een horloge dat door zijn eigenaar werd weggelegd. Het voldeed niet aan zijn tijdsgeest. Het horloge bleef doortikken, terwijl het niet meer gedragen werd. De tijd was voor het horloge zelf. Totdat het stopte met tikken. (Het was een automaat, dat alleen door beweging zelf kon lopen) To...