Alle inzendingen over Erden Kiral Van de K

In 1981 ging je met een studiebeurs naar Berlijn en scheidde je van Erden Kiral. In 1983 verscheen je tweede roman 'Op het spoor van een zelfdoding', gepubliceerd als 'Auf den Spuren eines Selbstmords', onder een Duits pseudoniem. Hiervoor won je de Prijs voor Letterkunde.…

In "Das Lied von der Erde" toont Mahler ons een beeld van introspectie en van de vluchtigheid van geluk. (deel 2 volgt)…

De gedichten die Gustav Mahler in "Das Lied von der Erde" gebruikt zijn van Li Tai Po, Mong Kao Jen en Wang Wei en werden door Hans Bethge in het Duits vertaald onder de titel "Die chinesische Flöte".…

Vandaag was anders, ze zat op de bank, heel klein sprak ze zacht een kleine letter k, ik zag een meiske op leeftijd.…

Sinter K en Zwarte P hebben daar niet het alleenrecht. Ik bedoel maar, als er een paard op kan, dan kan een brug ook. En terwijl ik aan de ene kant de lichtslang aan het plafond heb bevestigd waarna de slang er aan de andere kant weer even hard aflazert, gaat de deurbel weer.…

Ik had je weleens eerder gezien en zelfs weleens een "hoe gaat het"-praatje met je gemaakt maar nu was het anders. Ik kwam je tegen op een keukenshow en je maakte lang oogcontact. Eerder vond ik jou helemaal niet zo aantrekkelijk maar er was iets in je blik wat mij vasthield. Je ziet er leuk uit maar eerder vond ik je saai en vrij verlegen in je overkomen…

Een week geleden schreef ik mijn verhaal, mijn eerste gevoelens in een bui van trots en stuurde het in. 1 dag later kreeg een bericht terug, het was niet geplaatst: "Ik was niet verrassend genoeg". Toch was het een verrassing voor mij, zo heel onverwachts, ik was gedumpt! Die trots die ik voelde tijdens het schrijven van mijn verhaal was mijn…

Langzaam hoor ik de beat opkomen, net zoals het bonzen van mijn hart. Zachtjes wiegend op de melodie kom ik in de Mooth. Mijn ogen zoeken de dansvloer af tot ik gevangen word in jouw blik. 1 seconde duurt het om te zien dat jij hetzelfde denkt als ik. Op de klanken van de eerste bass stap jij kordaat op mij af. Gelijk op het ritme meewiegend sla jij…

Ik moest vorige week denken aan het liedje ‘Jolly Coppers on Parade’ van Randy Newman. Hierin wordt de schoonheid beschreven van een parade van politieagenten op motorfietsen die door de straat komt. Het prachtige ritme wordt geroemd en ook de oceaanblauwe kleur. En hoe de zon daar op schijnt. Met name op het koper op hun uniformen neem ik aan. Grappig…

"Ik begrijp het allemaal niet", zei boer K. tegen boerin K., die hij ook wel Mo noemde. "De overheid pleit voor openheid en toch wordt het gezichtsveld minder en minder. Alla, je moet er maar in geloven. Ah, lekker Mo, ham met kaas, je bent een lief boerinneke." Boer K. nam een flinke hap van de ham mét die Mo had voorgezet.…

Krijg de K. Vroeger hoorde je dat nog wel eens als scheldwoord. Tegenwoordig hoeft dat niet meer, we krijgen het straks allemaal. K. K krijgen we van de manier waarop wij ons voedsel produceren. K krijg je van alles waar TE voorstaat, zei mijn opa. Anno (hij is binnenkort weer jarig!)…

Hallo, hier Karel Woetsen, toetsenist U kent mij vast van bruiloft en partijen Als u een feest heb, bel me dan beslist 'k ben blij da'k hier mijn folder kan verspreien Geen zanger, toetsenist, of Justin Bieber Kan tippen aan mijn literair kaliber…

Jij zilveren maagdelijke. Er komt geen einde aan je dagelijks toilet. Je gewassen huid glinstert en je trekt je ogen tot spleetjes als de zonnestralen je soepele lichaam opnieuw verwarmen. Je lichaamstemperatuur is in de jaren gedaald en deed je sneeuwwitte flanken vervagen in een krijttekening waarbij lichte en donkere tinten op subtiele wijze in elkaar…

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zegt de term 'najagen' iets voor de kenners onder jullie…

1978. Grease was een hit. examenfeest van de MAVO. mijn vader, beretrots op het diploma, wat kon die jongen toch goed leren na afloop van diploma-uitreiking uit eten bij de V & D het was schemerig verlicht door oranje lampen van glas met een witte binnenkant en kleverige houten tafels met een placemat hard gerinkel, gesis uit de keuken…

De koffiezet op E331 werkt altijd. Geen posten, geen vrije momenten, geen rustige uren. Elke dag, constant, duwen er honderden mensen op de zwarte knop. Mild. Sterk. Water voor thee. Een klik, een sis, een stroom. Het veel te dunne, papieren bekertje wordt gevuld. Auwtch, te heet. Een voorzichtige slok, even uitblazen en kalm roeren. Een bakje welverdiende…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…

---------------------------------- Het is kerstborreltijd of vrijdagmiddagborrel op het kantoor. Het is zo'n dag van de week dat een heleboel mensen van het personeel allemaal aanwezig zijn, en ook gaat er weinig gelijk naar huis. Eindelijk jouw kans! Om je van je leukste, meest joviaalste, mannelijk kant te laten zien aan die leuke vrouw die…

Shaggy en Diesel waren twee heel leuke hondjes. De één was overwegend zwart en een duidelijk vuilnisbakkenras, ze had haar vader nooit gekend, want die zat opgesloten in een kennel, de ander was van adel, en had een echte stamboom op papier. Maar raad eens wie het alfa-teefje was? Inderdaad, de geharde straatvechter Shaggy, zij was altijd als eerste…

----------------------------------------------- TOT ELKAAR KOMEN ----------------------------------------------- De vogels in de bomen fluiten het concert des levens. Ik parkeer mijn auto voorzichtig op de weinig gebruikte, met mos begroeide parkeerplaats voor het bejaardentehuis, maar toch hoor ik een krak. Ik stap uit om te kijken wat ik geraakt…

Het regende pijpenstelen, dus het was een perfecte dag voor een gezellige boedelverdeling. De boedelverdeling, oftewel de erfenis van onze langstlevende ouder, die weliswaar geen rijk had nagelaten waar de zon nooit ondergaat, maar door spaarzaam leven — denk aan het in zeer dunne laagjes uitsmeren van schoensmeer en nooit meer dan één klein lepeltje…

Een schrijver is iemand die nergens goed voor is. Ik zou bijna zegen: iemand die een heel klein beetje gek is, een originele kromme Eigenheimer, die niet in het kistje past. Niet in de wieg gelegd voor een normale baan, zoals op een kantoor of ergens in een garage, sleutelend, luisterend en lachend met zijn collega's. Nee, een schrijver is iemand…

De Egyptenaren aanbaden onder anderen Ra, de zon en Orion; moslims aanbaden en aanbidden in Mekka een stuk zwartgeblakerde meteoriet die ergens in de woestijn als een stuk ruimtepuin is neergekomen; de Sumeriërs in Babylon aanbaden Marduk en Inanna; de Germanen hadden hun heilige boom; de Grieken hadden Zeus; de Romeinen hadden Jupiter; en de Joden…

Een vleeskuiken blijft in zijn korte leven scharrelen op gemiddeld dezelfde vierkante meter waar hij destijds door de kippenmester uit het krat geschud is, zeven korte dagen nadat hij uit het ei gekropen is. Dat hij een hij is, weten we omdat de afstand tussen zijn aars en zijn geslachtsorgaan groter is dan bij een hen. Iets wat door getrainde middelbare…

Uilenstede, Amstelveen, begin jaren 90. Vlak onder de Buitenveldertbaan, waar de vliegtuigen bij westenwind om de tien minuten met donderend geweld landen en overvliegen. Het lijkt wel of ze bijna met hun uitgeklapte landingsgestel de bovenste verdiepingen van de 12-hoog studentenflat kunnen raken. Het is november. Ik ben een van de weinigen die…

Ik zal even al mijn belevenissen neerschrijven in de vorm van een geheugendump over telefoons en wat dies meer zij. Gelukkig kan ik snel typen, want ik ben eigenlijk een beetje moe en flauw nu, door corona. Ik snap trouwens niet dat corona de hele wereld op stelten heeft kunnen zetten. Want de corona die ik nu heb, heeft als verschijnselen: een beetje…

Het leven is eigenlijk een gratis ritje in het grote speelpark. God heeft de kaartjes betaald. Stap gewoon in de achtbaan, je hoeft niet te sturen of bang te zijn, alles is veilig en goed. Je bestemming ligt al vast. Het pure feit, alleen al dat je leeft, is het bewijs dat alles fundamenteel goed is. Je ego of verstand is gewoon een ketel langzaam…

Ik herinner me dat ik in de jaren zeventig de streekbus naar school mocht nemen van mijn moeder, maar dat gebeurde alleen onder zeer extreme weersomstandigheden, d.w.z. ijzel en 30 cm sneeuw of een enorme storm, in plaats van gewoon de ouderwetse 16 km fietsen. Dat was voordat de strippenkaart werd ingevoerd, dus je moest contant betalen aan de chauffeur…

Ik heb een vriend, of misschien slechts een kennis, die men zou kunnen omschrijven als een vrolijke vrijgezel, maar dan zonder het vrolijke. Dat gaat er namelijk wel af als je boven de 50 komt, en je huis en je lijf te vies zijn om aan te pakken. Ik kwam regelmatig bij hem om zijn computer weer aan de praat te krijgen. Hoewel hij zichzelf administratief…

Ik heb ooit een verhaal geschreven over een sullige huisvader - dikke buik, katten, slecht huwelijk, u kent het type - die 's nachts de straat op gaat, wanneer de brave mensen slapen. Volledig gekleed in de tuniek van de Ridders Tempeliers. Zijn zwarte Tesla zoemt geruisloos door de nacht. Zijn sidekick is geen 14-jarige jongen in een strakke stretchbroek…