Alle inzendingen over Ex-liefde

Vanuit de verte klinkt een luwe stem: "Jij moet hier niet zijn." Die stem kan ik slechts gelijk geven, naast mij zit iemand met dezelfde ideeën, louter toeval maar toch. Naast ons zit iemand wie bedreven is in zijn werk. Zijn werk is ons werk. Ons werk is ridicuul; ons werk is een verlengde...

Storm, wind noch regen hield me tegen om jou te bezoeken. Met mijn fiets zeven kilometers trappen om de godin van mijn dromen te zien en te denken dat jij er even voor mij alleen was. Je stem te horen en me te laten betoveren door je twinkelende ogen met je sprankelende lach. Een schoolboek te...

Toen je me buiten gezet had moest ik bij nacht en ontij struinen langs het zwarte, diepe, kolkende water van de Piushaven, op weg naar het loket waar ze me zouden mededelen dat mijn liefde berustte op een waandenkbeeld, op een illusie.... Het is je niet in dank afgenomen, maar thuisgekomen...

Soms wens ik dat ik nooit je gezicht gezien had en voortgeleefd zou zijn in mijn woning, op mijn rommelige etage waarvan ik nog de foto's vol heimwee koester, in alle rust, onwetendheid en onschuld. Maar jarenlang troostte je me met je schoonheid, charisma en vrolijkheid al moest ik ook afwijzing...

Drieëntwintig jaar vóór de huidige dag was aangebroken, de dag van Kerstmis 2019, kennelijk de dag van onze verzoening, was mijn vriend uitgebarsten in helse woede en had hij zijn scheldwoorden op mij afgevuurd.... We konden elkaar niet vergeten. In ons innerlijk bleef het beeld voortleven van...

Ik mag nu niet doodgaan, want ik wil de rest van m'n leven van je houden. Mocht m'n hart kunnen spreken, het zou jouw naam spellen. Ik wil je nu zien, zo meteen, straks, binnenkort, vanavond, op zekere dag,altijd. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik je lichaam ken, uit m'n hoofd en op alle...

Godverdomme. Zou zomaar mijn laatste woord kunnen zijn. Hebben mijn ouders mij het leven geschonken of de dood in gejaagd ? Godverdomme. Ik heb kinderen omdat dat van mij verwacht werd, wel met liefde gewild, maar inmiddels ben ik een ex rijker, de zin van het leven eindigt met een laatste...

Als ik nu jouw sleutel in het slot zou horen, dan zou ik meteen rechtop gaan zitten en de stralendste glimlach zou op mijn gezicht verschijnen... Als ik je nu zou zien, zou ik in je weg willen kruipen, om je vervolgens nooit meer te laten gaan... Als ik je nu zou zien, zou ik je willen zeggen...

Ik wil het laten. Ik wil je haten. Ik wil je zoveel dingen vragen waar jij het antwoord toch niet op weet. Dus ik loop nu weg van de tafel, geen laatste ronde meer. Ik had dit al veel eerder moeten doen, maar de verslaving van dit spel breekt me keer op keer. Ik gaf alles wat ik had, maar...

Af en toe beschouw ik nog wel eens je portret en dan denk ik bij tijd en wijle dat die trekken van hemelse verhevenheid op je gezicht die mij zozeer plachten te inspireren en te herinneren aan eeuwige bovenaardse schoonheid in werkelijkheid een uitdrukking vormden van je onpeilbare droefenis die ik...

“ Hallo, ik ben Carlos”, zei hij. Les na les, elke keer een stukje van zijn levensverhaal. Carlos kwam uit Madrid, had tijdens een vakantie een Nederlands meisje ontmoet. De lessen waren echt zijn uitje. Een leuke gozer, jammer dat ie een relatie had, maar ondanks die relatie van hem, kon ik...

Voor mij is de tijd stil blijven staan Niet zoveel geleerd Gebrek aan ervaring Weinig inzicht Een onzekerheid leidt tot frustratie Zo graag ergens anders willen zijn Ooit zo geweest Kan ik het opnieuw leren Is het niet alleen donker Te veel fouten gemaakt Kan ik dat achterlaten Alleen...

Ik was mijn gang gegaan; ik had mijn weg afgelegd door straten, nu troosteloos en grauw; eens het decor van een verheven liefde..... Thuisgekomen mocht ik een boeket in ontvangst nemen; lange witte lelies openden hun kelken en strekten zich bevallig uit. Paarse, wollige bloemen van mij...

Laat niet zomaar iemand toe in je hart, je kan bij jezelf al genoeg vernielen.

Het ziekenfonds houdt van me en niet een klein beetje maar een beetje veel! Ze zijn smoor op me, eerlijk waar! Kijk, elke inwoner van dit heerlijke landje betaalt ziekenfondspremie en dat is logisch, alhoewel sommige mensen ervan uitgezonderd zijn natuurlijk, de dak- en thuislozen, net als de...

Alle winkels in de stad ga ik langs, bij elke winkel sta ik stil en pak die ene rugzak. Wat een mooie rugzak, maar, zal ik nou wel? Toch eigenlijk wel veel geld. Heb ik nu echt wel een rugzak nodig? Nee! Ik ga op weg naar de volgende winkel, daar hangt weer die rugzak met rozen. Nee, ik doe het...

Wondschok Ik had je aan mijn hart geketend als mijn kostbaarste verworvenheid, maar je scheurde je los De gapende wonden schrijnen en pijnigen mij Mijn rode rozen konden niets verzachten, niets vergoeden Ik strek mijn handen uit; tevergeefs grijp ik in de leegte om mij heen wrok en rancune...

Het heeft me jaren gekost om los van je te komen. Als ik nu aan je denk, dan denk ik aan onze mooie momenten samen. Maar ik heb geen erkenning meer nodig voor het verdriet dat je me hebt aangedaan. Eigenlijk heb ik niets meer van je nodig.

De stadsbussen volgen nog altijd hun aloude parcours. Lijn zes richting Noord voert via de Von Weberstraat, over de witte ophaalbrug en verder over de Heikantlaan naar je oude adres, naar je huisje, het brandpunt van mijn talloze bezoeken uit het verleden. De bus zal me niet meer naar jou voeren....

Ik bid dat met de parade van prominenten de 15 minutes of fame van EJ voorbij zijn. Instinctief vond ik deze afvallige gelkop van de PvdA al niet erg sympathiek, maar nu ik weet wie zijn vrienden zijn, is mijn geloof in de oprechtheid van de zaak definitief over. Het is een fraaie lijst van...

Wat is dat toch met ex-vriendinnen? Hoe verder je uit elkaar groeit, hoe vreemder het wordt om aan ze terug te denken. Ik was vier jaar samen met mijn eerste vriendin. We gingen naar York, Edinburgh, Parijs. We gingen de wereld rond. We woonden twee jaar samen. Er ging geen nacht voorbij dat ik...

De Noord-Koreaanse dictator Kim-Jong-un (oen!) heeft wraak genomen op zijn ex-vriendin, de bevallige zangeres Hyon Song-wol, met als absurde reden een pornofilm met haar in actie, die ze aan China heeft verkocht. Porno-verspreiding is verboden in Noord-Korea, maar Kim-Jong-un zelf lust er wel pap...

Na een toelatingsronde werd Bjarne Gosse aangenomen voor de avondacademie voor kunstonderwijs. De crisis van de jaren tachtig was in volle gang. Bjarne stond na het behalen van zijn diploma voor middelbaar beroepsonderwijs ingeschreven als werkzoekende bij het arbeidsbureau. Voor iedere baan...

Er is het CDA, met aanvoerder Henri Bontenbal, die fris oogt. Er is een CDA-B-variant (BBB) onder aanvoering van ex-CDA-er Caroline van der Plas, die een strategische verkiezingsblunder beging door de immens impopulaire ex-CDA-er Mona Keijzer kandidaat-premier te maken. En er is een...

Ik schrik op als mama mijn kamer binnenloopt en met een klap de deur dichtsmijt. Ze kijkt me aan, zet haar handen op haar heupen en zucht diep. “Lizzie, wat moet ik met je?” vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. “’k Weet ’t niet, mam?” antwoord ik. “Ik heb net je leraar aan de lijn...

De tijden met jou, ze waren zo paradijselijk, hoe kort ze ook waren! Ik dacht dat jij dat ook vond, toen je me zo teder kuste, mijn eerste kus, en me aankeek met je ogen waarin ik elke keer weer verdronk. Ik dacht dat het voor eeuwig zou zijn, de liefde tussen jou en mij. Dat het niet zo abrubt...

Als Valentijnsdag wordt afgeschaft zal het aantal zelfmoorden onder jongeren met tien procent dalen.

Ik droeg mijn liefde aan en stortte deze in een peilloze put; in de onherbergzame afgrond; in de kloof, in het ijzig kille ravijn van de voort-durende afwijzingen, van de koude weigerachtigheid.... De boeketten gele en rode rozen en de overige schitterende bloemen had ik net zo goed met de...

De "Arriva"-bus kroop en kronkelde als een slang over de Lage Witsiebaan en zij bereikte de halte aan het Nassauplein waar ik stond te wachten. Het voertuig zou me naar Tilburg Noord brengen waar ik een vriend zou ontmoeten. Ik was ruim op tijd en vóór onze ontmoeting in Zorgcentrum "De...

Haast aarzelend, haast tastend, beroerde ik eens je gezicht; haast aarzelend, haast tastend legde ik me eens aan je borst..... Mijn woede om je vertrek is uitgebarsten als een rijpe vrucht die door haar schil niet meer belemmerd werd.... Jouw armen hebben me losgelaten vóór ze me ooit...