Alle inzendingen over Ik zal u niet beminn

De strijd om te overleven beheerst ons allen, maar ten diepste willen we allemaal onze geliefden beminnen en bemind worden door onze geliefden. De geliefste beminnen en door de geliefste bemind worden. Liefde is meer dan leven en dood. Liefde is eeuwig. Iedereen heeft wel één iemand die hij of zij voor eeuwig wil beminnen.…

Als de vrouwen, die denken dat ik hen tekort heb gedaan of mishandeld heb, eens zouden weten hoeveel ik in mijn eenzame momenten van hen gehouden heb en nog hou, dan zouden ze massaal mijn woning bestormen, mijn ziel en lichaam vuriger dan ooit willen beminnen. Ze weten niet wat ze doen!…

Kun je eindelijk je anonieme, schrijvende buurvrouw/buurman eens volop beminnen!...…

Ik zal u niet beminnen Ik zal u niet beminnen, gij, die in vreê-gewaad voorbij mijn torve zinnen langs-heen mijn leven gaat. Ik zie uw rústige ogen, en 'k weet hoe góed ge zijt: úw tederheid, gebogen over mijne eenzaamheid.…

We zijn in wezen allemaal intens verdrietig omdat we niet volop onze geliefden kunnen beminnen, dat oermankement nekt ons allen en deze ongewilde afstandelijkheid maakt zombies van ons, terwijl we zo veel meer te bieden hebben en het liefste het Liefste realiseren!…

Onze liefde voor de meest geliefden sterft ruim voor onze echte dood, dus ben ik uiterst somber en hopeloos, is het immers maar de grote vraag of we na dit leven elkaar wel werkelijk zullen beminnen, ik heb er geen voorstelling bij, zo niet, dan heb ik eeuwig verdriet! Nu tenminste al volop!…

het mocht niet, toch deden wij het, elkaar zoenen, beminnen en liefhebben...…

Je beminnen op een manier zoals jij het als prettig ervaart, en ik het graag doe. Beminnen is voor mij een warme invulling geven aan de gevoelens en behoefte van een ander, van iemand die je bijzonder lief hebt; dit kan op vele manieren. ("The sky is the limit").…

Ik kan jullie borsten beminnen zoals een vrouw een vrouw bemint, maar dan beter, met meer gevoel van tederheid, meer effect tussen onze benen. De dreigende stad van rechtlijnigheid en kwelling valt nauwelijks nog op tussen de weelderige krommingen van de kleurrijke natuur.…

Het zouden half mensen half dieren kunnen zijn, beminnelijke wezens of wellicht kwaadaardige monsters.…

Duivel Poetin is al los Die aan de an'dre kant Zal reageren en 't Kind uit Noord-Korea Komt eveneens dan los Ofwel De Rode Knop 'beminnen' Ofwel De Rode Knop 'beminnen' Het Trio Levensgevaarlijk Waarvan twee in symbiose…

(voor Mirjam Bruijn) Er zijn zoveel mensen verdrietig, omdat ze intens een ander mens beminnen, maar geen waardige reactie krijgen, zelfs botweg afgewezen worden.…

Nu ik begin mijn ketenen en mijn kruisje te beminnen. Ik ben slecht, slecht. Maar ik ben ook zoet aan het worden. Omdat er geen ruimte meer is voor mijn hoogmoed word ik nederig aan de ketenen in mijn cel en met mijn gehoorzaamheid voor mijn muren, met daarop mijn roeping geschreven: Alleen God moet u gehoorzamen, in smart.…

Liefste ik ben de droefenis gaan beminnen, Omdat geen andere méér uw ogen had. Het was een duister, roekeloos beminnen; Ik heb niet meer van haar dan u gehad. Want droefenis was als gij waart in mijn leven Om uwe ogen heb ik haar bemind. Was zij van u niet liefde's enigst kind? Zij was als gij, zij is niet lang gebleven.…

Na al onze gepassioneerde stormachtigheid is er nu een kalme vrede over ons gedaald, alsof onze beschermengelen elkaar omhelzen, strelen, beminnen. Zoals wij.…

Maar een vrouw beminnen is de dood ontkomen. En jou beminnen is de dood willen ontkomen.' Ze keek hem aan met waterige ogen. Hij pakte het ding en zette het op de kast. Hij zei: 'We noemen hem maar Jan de Zeiker.' Ze lachte en knikte.…

Ik mocht van alles verzinnen en haar braaf blijven beminnen, maar zij had geen interesse voor mijn poëtische zinnen. Ik liet ze voortaan aan niemand meer lezen. Er broeide een vochtige duisternis in mijn hart.…

Ze beminnen mijn geliefden en beminnen mij. Stipjes, vele stipjes kijken mij aan. Ze dragen natuurlijk schubben die eruit zien als ruiten. Hoeveel ruitjes hebben jullie? En hoeveel ruiten hebben jullie? Wat voor altijd lieve vissen zijn jullie? Wat is jullie naam? En jullie voornaam? Oh ik houd voor altijd van jullie.…

Ik had die schijnbewegingen van de deuren op slot draaien niet moeten maken, maar weet jij wat er in de hersens gebeurd als je voor de zoveelste keer hardhandig en onbegrijpelijk gewetenloos wordt afgewezen door de liefste op aarde, door iemand waarvoor je zou willen sterven, door iemand die je eeuwig zult blijven beminnen, ook al wil diegene je botweg…

Sommige mensen zijn beminnelijk van nature. Je moet hen anno 2016 wel met een lantaarntje zoeken, maar ze bestaan. Zijn christenen of boeddhisten of gelovigen in het algemeen vriendelijker dan atheïsten of humanisten? Nee, zij kunnen allemaal even onaardig of innemend zijn.…

Onze verschillen beminnen en niet wreed afwijzen, dat is de enige juiste weg, hoeveel eeuwen nog!…

Maar wanneer mijn jonge geliefde mij geëmotioneerd schreef dat wij voor elkaar waren geschapen, dan geloofde ik dat we voor elkaar waren geschapen en dat we van daaruit aan het bestijgen konden beginnen tijdens het beminnen. Ik moest mijn tedere gebaren bewaren.…

Dieren beminnen, de techniek meer met rust laten, liefhebben en de liefde bedrijven, zodat deze wereld weer ónze wereld wordt en niet een wereld van wereldvreemde, egoïstische eenlingen.…

En een beminnelijk gezicht. “Kom nu naar beneden en ga verder met je leven. Vergeet je vrouw. Je kinderen zullen wel bijdraaien. Als ze ouder worden zal de waarheid wel tevoorschijn komen uit de nevel der leugens. Dan zul je blij zijn dat je er nog bent. Kom nu maar.” Hij stapte van de rand af en zakte snikkend in elkaar.…

Tranen over het verborgene dat ik bemin en niet beminnen kan, de beelden roepen mijn ziel en de bomen spreken via opperhoofden. Geef de bomen liefde (join Irene) en bescherm hen tegen vandalen en bloedzuigers. Het woud leert mij te delen, mijn ziel uit te delen.…

Zelfs nu zou ik haar nog volop willen beminnen, hoe ze ook verouderd is, het zou veel goedmaken. Dat lijkt me opperste gelukzaligheid, Nirvana, want in wezen beminde/bemin ik haar liefdevolle ziel. Zie je wel, nog steeds de benevelde junk, die opveert bij 'Rebel Yell' van Billy Idol.…

Die Rus die lessen gaf in hoe vrouwen correct te beminnen – mooi gezegd toch? Een man die vertelde dat hij dacht een goede minnaar te zijn – hij kreeg nooit klachten. Jullie vrouwen zeggen ook nooit iets, dus dan denk ik dat ik het goed doe. Misschien toch een beetje een ongevoelige hork.…

Ik weet dat dit over moet gaan je laat me alleen en ik verdrink in mijn eigen verdriet en wat is het dom om verdriet om jou te hebben, net zo dom om je telkens weer toe te laten, waarom... waarom laat ik je dan toch keer op keer weer toe... ik laat jou mijn leven weer binnen komen, mij beminnen... om vervolgens door jou in de steek gelaten te worden…

Ik wil zo graag mijn allerliefste zodanig beminnen, dat ze niet gekwetst of gepijnigd raakt door mij, je bent nooit te oud om dat te leren, transformeer mijn valse trekken, nadat mijn hart weer geheeld is, ruim al die onzinnige rotzooi in mij op, verbrand het, begraaf het, want ik wil zo graag geheel en al liefdevol liefdevol zijn!…

De eerste keer van het beminnen, samen met de beeldschone Emma, op haar wonderbaarlijke bed, was na de langste dag, precies twee jaar geleden, 21 juni 1982 in Utrecht. Ze wilde dat vieren, de liefdevolle Emma, en ze begon Bjarne vakkundig te versieren. Met vlinders, bloemen, schijfjes komkommer in zoet zuur, uitjes, vlierbloesemwijn.…