Toen ik een paar maanden geleden nog eens in Surabaya was om een Indonesische vriend te bezoeken zei hij mij dat een stokoude Nederlandse dame lag te sterven in het lokale bejaardentehuis.
“Zij is echt heel oud,” zei hij. “De verpleegster heeft haar geboorteakte gezien. Deze maand wordt zij 101 jaar. Zij heeft geen familie meer en zij lijdt aan Alzheimer…
In Indonesia zijn alle winkels en bedrijven eigendom van buitenlanders daar de Indonees zelf niet zo economisch is ingesteld, althans de meeste niet. Wel is het verplicht de zaak op een Indonesische naam te zetten. Maar alle bedrijven zijn van Chinezen en Japanners Arabieren en wat Koreanen.…
Nee de gemiddelde Chinees is zeker minder fris als de tenmiste driemaal per dag badende Indonees viel mij op.
"Tidak apa apa." Geen probleem zegt Yani en bedankt hem en laat nog wat bier voor ons aanrukken en Fanta met een rietje voor de meiden. Nee het waren geen kinderen! Ze drinken daar nou eenmaal allemaal Fanta! Dat kan IK niet helpen.…
Maar door deze kolereherrie van de locomotief was doorslapen voor de nog niet wakker te schieten Indonees toch geen optie.
Dit was dus de reden van de machinist om zo achterlijk lang door te blijven fluiten en stoom over de perrons te spuiten, zowel links als rechts. Het was de plaatselijke wekker van het station! Iedereen opstaan!…