Aan het bevallige meer, vol bloei, bij Rottevalle ligt een afgelegen eethuis. Zijn muren van houten balken hebben nog bosgeur in zich. Op het zacht glooiende dak wuift een veld van tierig gras.
Men geniet hier van spijzen en drank, waar de gezonde, vrije adem van het wijde water doorheen blaast.
Hier voel je je op een eindpunt van de drukke wereld…
(voor Jopie Huisman)
Deze ruige man, een en al tragiek, maakte goudfonteinen van stinkende modderpoelen, was de schilderende Jezus van het Friese moerasland.
Hij zag de schoonheid van het oude, het tot waardeloos gestigmatiseerde.…
Drie jongens van een jaar of tien waren aan het ravotten in de speelweide bij het moerasland.
Een oorverdovende knal klonk door de ochtend, een van de jongens werd geraakt en viel hevig bloedend in het gras. Achmed zag het vanuit de verte, maar hij kon niets doen, hij moest zijn eigen hachje redden, er kwamen meer mannen met geweren.…
Een gedeelte van het wilgenwoud was moerasland. Een zandvlakte met drassige gedeeltes. Aan de randen van het gebied lagen kleine heuvels begroeid met distels. De bomen waren niet allemaal hetzelfde. Ze hadden allemaal een eigen geluid, een eigen stilte en bezinning. Wilgen speelde het lied van de banjo.…