Alle inzendingen over Ontwapen je angst

...jouw haatzaaiende woordenarsenaal Ontwapen je angst (ontwapen mij) Haal de angel uit je verbetenheid Doe het licht aan (verlicht) en zaai ongeladen woorden. Najiba Abdellaoui is geboren in 1981 te Warnsveld. Ze woonde in Zutphen in de wijk Waterkwartier. Ze heeft als peuter twee jaar in...

...met samen gebalde handjes stapje voor stapje de brug 'nam'. Dat dit de eerste maar tegelijk ook de laatste keer was, daar zorgde de brugwachter voor. Die had met zijn megafoon zin om met een harde stem te brullen: U wordt verzocht door te lopen, de brug gaat open! Lidia schrok zich...

...worden overwonnen. Ik was nu bevrijd van de angst dat mijn verwarde leven zou kunnen sterven in onbeantwoorde liefde, zou kunnen verdrinken in de tranen van mijn verbroken relatie. Ik dacht nog eens na over haar afscheidswoorden die verwijtend waren gericht op mijn tekort schietende aandacht...

...onze welvarende grenzen houden? Het is alleen de angst waar ik vanaf moet raken. De paniek moet verdwijnen, maar die paniek wordt gevoed door de media en extreem rechts. En dus zit ik hier, af en toe met mijn benauwdheid, behaaglijk lekker in huis, met een mix tussen oost en west: een mix die...

...een sleutel omdraaien en metalen schuifjes klikken. Daarna liep mijn moeder terug naar de huiskamer zonder een blik naar boven te richten. Rillend kwamen wij overeind en slopen terug naar onze bedden. Daar schoof Kelly eindelijk onder haar dekbed en opende haar gebruikelijke contact...

...en angst voor de atoombom in 1945 en heden angst voor terrorisme na september 2011 en nu weer het vreselijke gebeuren in Noorwegen. Mijn ouders woonden vroeger op een dorp en ik herinner mij, dat je gewoon de huisdeur open kon laten, zelfs in de nacht. Er was sociale controle, maar dat...

...de limonade is verwerkt en dan zie en voel ik de angstige glazen ogen met de lieve stippen van de lieve eeuwige vissen schreien van de pijn bij de slager. Nee, dat kan ik niet verdragen, dat vind ik zo zielig, dus ik koop die limonadesiroop niet. Ach, ik lijd aan een psychose. En wat zit er in...

...die ik zoek, maar verdomme waar zit de deur! De angst knijpt mijn keel bijna dicht als ik over en onder mij allemaal draden zie, die spinnen zich om mijn lichaam heen. Ben ik nou gek aan het worden? Er zitten vreemde mensen in mijn hoofd, ik hoor ze praten, door elkaar. Donder toch op, laat mij...

...keukenraam te bonzen. Ik moest bijna kotsen van angst. Even later gooide de man een bos sleutels door de brievenbus. Toen werd het mij te veel, dan maar een mep voor mijn kop van de bandiet, dacht ik met het zweet op mijn kop. Ik opende behoedzaam de buitendeur en daar stond voor mij een grote...

...‘Het falen van de sociaal-democratie en de triomf van het nationaal-socialisme’ van J.A.A. van Doorn (2008) te lezen. Niet dat je dan precies weet wat je moet doen, want de geschiedenis herhaalt zich uiteraard altijd anders. Maar toch denk ik dat het boek kan helpen mensen te overtuigen...

...hoor! Zoveel in huis om mensen te waarschuwen en dan: nog niet eens in je hemd!

Het grote voordeel van oud zijn is: dat je niet meer bang hoeft te zijn om oud te worden en ook niet bang hoeft te zijn dat je niet oud zult worden.

...open dan breng ik deze klok naar binnen, wil je" zei Franck. Elisabeth deed wat haar gevraagd werd en ontstak ook meteen de petroleumlamp want dit huis bleef verstoken van enig elektrisch comfort. Leidingwater dat hadden ze gelukkig wel, maar met de elektriciteit zou men eerst volgend jaar...

...gezegd dat mijn fantasie met me een loopje nam". Kwaad duwde ze haar ingeschonken kopje terzijde en stapte op.

...en probeerde nogmaals de voordeur te openen, maar niets hielp. Met tranen van kwaadheid onbegrip en angst liep Franck in de richting die Liesbeth genomen had.

...hij was door zijn gescheiden ouders door en door verwend geworden. Hij speelde in zijn adolescentie de twee partijen tegen elkaar uit en plukte dan de vruchten van en dat deed hij nu eigenlijk nog.

...je van wanneer deze eigenlijk is? Nu deze krant is van de negentiende februari 1921, heb je me gehoord? 19 februari !!

...en waar hebben jullie over gepraat. Werd er over mijn verhaal en Franck gepraat of ben je meteen voor zijn ogen in zwijm gevallen.

...spraken een andere taal. Peter zoals hun begeleider zich noemde met de achternaam Jennings, lachte bij dit verhaal.

...ook met je mee?” “Ja,” het was Eva die er meteen op sprong, ”Peter, wilde je dan ook mee gaan?”

...nog maar een koud huis zonder kinderbedden en spulletjes. Ik had de dag ervoor mijn oudste dochter nog getroost omdat zij haar vriendje zo miste. Dit is het voor even, ik weet niet of het mij gaat lukken om nog verder te schrijven. Einde deel 2

De angst regeert, zoveel is wel duidelijk. Een rechtsdraaiende bacterie houdt je gezond, klamp je vooral vast aan de gevestigde orde want de nieuwkomers zaaien haat. Het geschreeuw is niet van de lucht, "stem op mij, gebruik dit of dat". Vroeger kon je bij klaverjassen gewoon nog passen.

...en noem maar op. Het is begrijpelijk om met de angst maar door te blijven lopen. Om als een emoe de kop in het zand te steken. Eigenlijk tegen beter weten in. Maar de praktijk leert dat het zaak is zo snel mogelijk erbij te zijn. Ook in deze door de zure appel heen te bijten. Het heeft geen...

Alles verliezen alleen maar door je angst alles te verliezen, dat maakt je pas een echte verliezer.

...wel een angsthaas. Waarom voed ik eigenlijk mijn angst door er een column over te schrijven? Kan ik met dit prachtige zomerweer niet beter een heerlijke, gezonde wandeling maken en mezelf het goede voorbeeld geven door oog te hebben voor de mooie kanten van het leven? Sure i can! Ik trek m'n...

De crisis is ons aangepraat, de angst regeert.

...van eigenheid en geborgenheid gaf, maar ook van angst. Hoe verder? Over de mens die naar eenheid verlangt en op zoek gaat naar zijn tweelingziel. Veertig was ik, moeder van een dochter van 9, en ik gedroeg me als een bakvis. Zo diep geraakt door deze man, dat ik nu nog alles moeiteloos kan...

...angst trok langzaam uit mijn lichaam en ik moest lachen om mijn eigen gedachten. Bang voor de dingen uit niemandsland, angst voor het onbekende zijn de plotseling opduikende grootheden die je piepklein kunnen maken. 1970.

...tranen en de wanhoop. De eenzaamheid in mijn angst en in mijn diepste zijn. Zelfs hij die ik het liefste heb ziet het niet. Dus krijgt een ander wat ik zo ontzettend hard nodig heb. Lieve woordjes, Troost, Aandacht en erkenning. Erkenning dat je niet sterk hoeft te zijn. Maar heeft zij...

Het is zondagochtend, kwart voor zes. Ik ben net wakker. Ik heb wat te schrijven. Het is niet veel, maar het zegt wel veel, geloof ik. Tijdens het wakker worden realiseerde ik me iets. Het gaat over mijn persoonlijkheid. Dat die niet zo groot is. En niet zo sterk. Dat ik me zeer kwetsbaar voel. En...