Stevig doorfietsend bereikten we om kwart voor vijf Café de Plankensloot. Dit café bevond zich langs de weg tussen Zuidlaren en Midlaren. Achter het café lag een vaartje dat uitmondde in het Zuidlaardermeer. Dat vaartje had ook de naam Plankensloot hetgeen niet helemaal toevallig was.…
‘Zo nu eerst een kop koffie’ zei mijn vader die daaraan, naast zijn Caballero, behoorlijk verslaafd was mede omdat andere verslavende middelen in die tijd nog niet zo voorhanden waren en drank te duur was. Later, na zijn hartproblemen, nam hij elke avond twee glaasjes vieux. Dat moest van de dokter beweerde hij omdat het zijn bloed lekker dun hield.…