“Terima Kasih, lieve schat, dat je even tijd voor mijn persoontje had”, zegt zij, een zoen op mijn wang als afscheid drukkend.
Een zakje koekjes, risolles en snoep vinden hun weg in mijn hand.
De terugweg zal letterlijk en figuurlijk gevuld zijn.
De geuren, mijmeringen koester ik.…
"Ya terima kasih (bedankt) Lin, see you later," knikte ik begrijpend en wegsturend met mijn wenkbrauwen. En zij slaat de deur hard dicht. Oh oh, hier was iets gaande. Zij hadden bonje. Om mij misschien? Nou al?
"Ja het was heftig, gecondoleerd met opa.” “Nog problemen met je vriendin?" Viste ik ongeduldig.…