Alle inzendingen over Van Woerden

De wreedheid van de woerd, door de eend tijdens de daad bijna te doen verdrinken, wordt gevolgd door die heerlijke drijvende bolletjes geel en bruin in de lente. Dan noem je dat geen misdaad maar een weldaad.…

Achter in de ochtend van Monumentendag 2019 arriveerde ik met de sprinter in Woerden. Op dat station vind ik vooral de gekleurde, bakstenen letters van Woerden mooi. Ze geven me een Anton Pieck-gevoel. Een solide tegenwicht met betrekking tot de monsterlijk luide en snelle voorbijrazende treinen.…

Met Woerden bent U verkeerd verbonden. http://www.dichtbij.nl/woerden/112/artikel/2740414/update-heftige-maatregelen-in-lokale-war-on-drugs.aspx…

Om te inventariseren hoe de zorg aan ouderen er tegenwoordig uitziet, werkte verpleegkundige en HP-journalist Ivo van Woerden vorig jaar twee maanden lang als uitzendkracht in vijf verschillende verpleeg- en verzorgingshuizen in Rotterdam.…

In 2010 werd Najiba stadsdichteres van haar woonplaats Woerden. Ze volgde officieel Gert van Spanjen op, die wekelijks een gedicht over Woerden schreef, een halve eeuw lang.…

Een breuk in de bovenleiding tussen Bodegraven en Woerden. Echt Hollandse kwaliteitssnacks zoals kroketten, frikandellen, kipkorn, bamiblokken etc. Etos zoekt winkelmedewerkers. Aanbieding: drie chocoladeletters voor 4 euro. Een bank die het anders doet. Bagel met zalm en roomkaas, bagel met maanzaad.…

Als je met de trein vanaf Woerden naar Utrecht gaat, dan staat die mysterieuze toren aan de linkerkant. Mij deed die oude toren meteen aan de verhalen van Edgar Alan Poe denken. Enfin, de vrouw denkt dus veilig te zijn, totdat de butler binnen komt, die haar stalker blijkt te zijn.…

Wel een wazig stukje met als titel ‘Altoos noodweer’ van ene Marco van Woerden, maar om dat nu onder de categorie Column te plaatsen… de webredactie is duidelijk met vakantie! Verder natuurlijk de onvermijdelijke columns over het EK, maar ook een prima column van Frank (Nuanceman).…

' van Marjon Op de Woerd (Trouw, 6 oktober 2015) schetst zij een realistisch beeld van de huidige situatie in Duitsland. Duitsland wordt op dramatische wijze overspoeld door asielzoekers en het land valt uiteen in voor- en tegenstanders. Duitsland kan rekenen op anderhalf miljoen vluchtelingen en dat is bizar veel toestroom.…

In Woerden stapt een dame op leeftijd de coupé binnen. Keurig in de make-up, het grijze haar perfect in de krul. Ze kijkt om zich heen op zoek naar een plaatsje in de overvolle trein, geeft mij een vuile blik omdat ík wél zít en leunt dan tegen de tussendeur van de coupés in. Enigszins met tegenzin sta ik op: "wilt u misschien…" begin ik.…

Altijd, wanneer ik door Woerden treinde, zag ik daar het bedrijf G. Snel en dacht ik aan die bullebak terug, die volgens mij Pedro de dood in had gedreven. Ik sliep op zolder, met een klein zwart-wit-tv-tje. Vaak loerde ik naar de koster, Geert Krist, die meestal naar voetbalwedstrijden keek en daarbij pijp rookte en biertjes dronk.…

Eind 1798 ben jij uit het bedompte, dikwandige, deprimerende kasteel te Woerden vrijgelaten. Jouw gezondheid was zodanig verslechterd, dat jij op 24 maart 1799 in grote armoede te Den Haag bent overleden. Jij werd 55 jaar en jij bent in een ongemarkeerd graf op de begraafplaats in Rijswijk begraven.…

De eerste die passeerde was Michael Woerden. Ik ken hem al langer: hij finisht vaak met ruime voorsprong. Ik denk nu zijn geheim ontdekt te hebben. Er zijn twee Michaels. Een eeneiige tweeling. Ze wisselen elkaar af. De eerste kan dan afstand forceren want hij wordt afgelost. Daarom mijden ze grote drukke lopen: daar vliegen helikopters! Slim!…

Hij keurde het aangeboden gevogelte en koos een woerd uit die hem geschikt leek. Tevreden over zijn aankoop bracht Philander de eend naar zijn aanrecht, maar daar begon het dier te spreken. Dit verbaasde de wijsgeer voor even, maar daarna begon hij te luisteren. De eend smeekte en bad Philander hem niet te slachten. “Waarom zou ik dat niet doen?”…

Ondanks jouw ontkenningen was je wel degelijk een dubbelspionne en werd je in het Kasteel van Woerden gevangen gezet. Van de Spiegel zat daar ook gevangen. Net als de Leidse lakenfabrikant Stefanus Jacobus van Langen. Munniks werd verbannen.…

Slaappillen van het merk Roche (bij Woerden zie ik vanuit de trein een fabriek van hen, grom dan zacht), een fles jenever Weduwe Visser en een platspuitspuit van de dorpsdokter kregen mij er niet onder. Ik was net op tijd het kloosterkerkhof ontglipt.…

Op de kaart staart ze naar de Eiffeltoren. Tantes leven was een reis. Ze kijkt neutraal, dat moest. Het is een oude foto; over veertig jaar zou ik pas komen. Misschien wist ze dat al, kien als ze was tot die laatste weken. Ze vrat graskaas vanachter haar bejaarde bureau, ooit van duur eikenhout. Aan de muur de aquarellen die ze vroeger maakte. ‘t…

Een gulle snurk van emotie wakkert mij en ik merk dat tranen langs mijn wangen versplinterden op het vederlichte kussen. Voor niemand schijnt een lamp schimmen op de muur, alsof ik wakker was zoals nu. Ik sliep, maar open mijn mond om te voelen hoe ik gapen moet, de smaak van niets nog achter de kiezen. Mijn sprei gedoogt een rafelrand over het stel…

Een kwartier naar mijn tenen staren geeft mij alle antwoorden. Problemen, dilemma’s, twijfels: allemaal tot niets verpulverd. Wat verdwaalde vlokken sop kriebelen aan mijn tenen. Ik kijk ernaar en barst uit in lachen om mijn kwetsbare mens-zijn. Ik drijf een beetje af in warme waterstromen die van boven komen, mijn haartjes zijn nat. Zachtjes masseren…

Zondag. Te midden van een woest landschap, dut ik in. Ruige vlagen van wind maken zich van mij meester en ik klamp mezelf vast aan de woedende droom die ik heb. Iets over het ontstaan van de wereld uit chaos, maar ik zie niet goed wat er gebeurt op het naakte, volborstige lichaam van Moeder Natuur. Haar vrouwelijkheid laat me schrikken en plotsklaps…

In Afrika is een savanne. Leeuw Erik ligt in het gras. “Waar ben ik?” wil hij weten, maar het gras antwoordt niet. Leeuw Erik heeft het warm. Hij kauwt op een strootje. Daar is zebra Lea. Kijk! Ze is boos en drentelt kribbig over de savanne. Leeuw Erik ziet dat zebra Lea boos is. Hij heeft medelijden met haar. Waarom zou ze boos zijn? Zebra Lea…

Entropie is een ander woord voor chaos in het heelal. Daar gaat dit tekstje over, chaos, op een voortschrijdend entropische manier. Vandaag zie ik Karin Bloemen optreden. Chaotische pijpenkrullen, fonkelende jurk. Het is op mijn broertjes eerste echte feestje, in Utrecht. Omdat ik een kaartje over heb smokkel ik hem mee in de trein. Althans, de trein…

Onderwijl had ik mijn portie ergernis wel gekregen: de stoptrein was een boemelding, ze reed stapvoets over Gouda Goverwelle, Woerden, Vleuten, Utrecht Terwijde en stond heen en terug in Gouda tien minuten stil zonder toelichting. Merkwaardig: Zoetermeer heeft een tweederangsstatus in het Openbaar Vervoer. Intercitytreinen stoppen er niet.…

Bij toeval loop ik langs een pand aan de Lindendreef. Doorzonliving, drie slaapunits, waarvan één met de gebruikelijke afmetingen van een hondenhok en bestemd voor het derde kind dat niet gepland was en waar geen rekening mee is gehouden in het bestemmingsplan. Ook nog een 'ruim bemeten' zolder die, ‘desgewenst,’ in een handomdraai als ‘study’ kan…

Nog geen koffie op en dan een rekening van het gasbedrijf krijgen. Niet zomaar een rekening. Een rekening van drieduizend euro. En dertien cent. Bellen, bellen en nog eens bellen.’Hebt u toch echt gebruikt meneer. Misschien ligt het aan uw meter, meneer. U moet het helaas gewoon betalen, meneer.’ Helaas? Gewoon? Een uur later wandel ik helaas…

Er wordt gebeld. Voor de deur staat een jongen van een jaar of twintig. Hij is gekleed alsof hij zo van een begrafenis is weggelopen: driedelig zwart, rode stropdas. ‘Laat mij raden,’ zeg ik. ‘Een Jehovagetuige die de religieuze kledingcode niet helemaal serieus neemt. Uw schooltas ontbreekt en uw schoenen zijn te slap om tussen een deur te steken.’…

Negentienvijfennegentig. Een accountantskantoor zoekt een vennoot en gezien mijn ervaringen denk ik wel te kunnen solliciteren. De personeelschef, een op Andries Knevel lijkende zenuwlijder , scheiding rechts, bril en pak, ontvangt mij vriendelijk in zijn kantoor en begint het gesprek met de mededeling dat het koud is voor de tijd van het jaar.…

Er komt nogal wat nieuws voorbij zo hier en daar. Even een kleine greep hieruit: De uitgesproken gek Elon Musk: “Mars koloniseren is de enige manier om de mensheid voor een apocalyptische ramp te behoeden. „We moeten een multiplanetaire soort worden”, zegt hij al jaren. Merkwaardig idee. Suïcidale idealisten uit heel de wereld zijn overigens razend…

Mijn collega Fröhlich, met wie ik samen een accountantskantoor run, en ik, zijn onderweg naar een hotel ergens in Nederland. De eigenaar nodigde ons uit vanwege “boekhoudkundige kwesties, die opgelost moeten worden”. Of wij dat als gerenommeerd accountantskantoor op ons willen nemen. Met de auto naderen wij het hotel. Voor de ingang een groot bord…

Net voor ik mijn kantoor binnen wil lopen word ik begroet door twee dames. Allebei een jaar of vijfentwintig. Ze lijken sprekend op elkaar. Tweelingen. Geen twijfel mogelijk. ‘Dag, van Gellekom, ik ben Hannie,’ zegt één van de dames. ‘En ik ben Jannie,’ zegt de ander. ‘Is het werkelijk??,’ vraag ik. Ik dacht echt dat ik alles al had meegemaakt.…