Sinds het begrip VLIEGSCHAAMTE zijn intrede in de Nederlandse taal heeft gedaan, ben ik niet minder gaan vliegen en heb ik in verhouding ook zeker niet méér gevlogen, meer luchtmijlen gemaakt. De (voormalige) Oostbloklanden heb ik vrijwel allemaal per trein bezocht; als liefhebber van grote (hoofd)steden is dit ook geenszins een probleem.…
Ik knipper met m’n ogen
De slaap verlaat me
Een nieuwe dag in Zuid-Spanje
Ik voel de zon op mijn balkon
Ik zie de maan nog liggende
En dan, dan
Een streep, een 2e en zelfs een 3e
Ze kruizen elkander op 10 kilometer hoogte
Vliegtuigen die hun kerosine uitspuiten
Ik luister naar m’n innige zo zuivere zelf
Voel ik echt vliegschaamte
Wil…
Moeilijker wordt zoiets als vliegschaamte. Een beetje voor de lol vliegen vind men eigenlijk not done. Maar het schijnt dat vliegvrachtverkeer veel minder schadelijk is dan we denken. Het fruit dat we ophalen uit hun natuurlijke omgeving is veel minder vervuilend dan het hier te kweken.…
Nee vliegschaamte is iets waar ik geen last van heb, en nooit zal krijgen. Maar eerlijkheidshalve moet ik ook zeggen, dat ik eigenlijk helemaal niet zo’n reislustig type ben. Veel mooie beelden kun je al op de computer zien.…
Ach toen bestond zoiets als het begrip ‘vliegschaamte’ niet. Het bestaat nu dus wel, maar volgens mij hebben een heleboel er geen last van. Let maar op, binnen een jaar vliegen we weer overal naar toe. Van mij mogen ze, maar iets minder haast kan geen kwaad. De wereld gaat er echt nog niet vandoor. Ze heeft alle tijd en geduld.…