Er wordt gebeld, ik doe open. Er staat een man voor me, met een wit pak aan. Het lijkt op een overall. Ook zijn hoofd is bedekt. Voor zijn gezicht draagt hij gaas. Zijn ogen kijken me vanachter het rooster aan. Ik kijk terug. Er klinkt een wijsje in mijn hoofd. Even ben ik van mijn stuk gebracht.
‘Dit is dus mijn beschermpak’ zegt Stefan. Oh…
En blus dit alles af met een koude douche. Terug naar mezelf. Toch kan ik mijn draai niet vinden.
Jarenlang hield ik me bezig met allerlei compleettheorieën in de alternatieve media. Het spelletje van probleem, reactie en oplossing herken ik tegenwoordig met mijn ogen dicht.…
Zij legden immers de cadeautjes onder de geurende échte kerstboom, waarin waskaarsjes brandden en waar, uit voorzorg, onder de tafel altijd een emmer (blus)water stond. Het gezamenlijk zingen van kerst- en kerkliederen met de familie gaf toch een warme sfeer aan die dagen, hoewel wij niet aan een kerk verbonden waren.…