Alle inzendingen over ecodorp

Misschien gooi ik de deur van mijn flat wel definitief achter me dicht en lift ik naar ecodorp Damenhur in Italië om daar in plaats van Mirjam de rest van mijn leven te slijten.…

had om vanwege mij, haar nieuwe ecodorp, zoals ze zei, niet te vertrekken.…

Ik was je droomman, zei je, je ecodorp, je leermeester, je wilde me nooit meer verliezen. Je streelde iedere vezel van mijn lichaam met opperste liefde, wat mijn liefdesroes tot uitzinnige hoogte vergrootte.…

Ze projecteert wel heel veel shit op mij, wat onterecht is, onwaar bovendien, ze zal wel naar haar ecodorp in Italië gaan, een enge sekte wat mij betreft, waar ze zichzelf net zo goed en hard zal tegenkomen, maar misschien komt ze daarna, tot zichzelf gekomen, weer bij mij terug... Ik blijf hoe dan ook zielsveel van haar houden!…

Momenteel, beste lezers, is ze zo goed als gearriveerd in haar ecodorp te Noord-Italië, dat mag ik hopen, ik heb met haar de kleren uitgezocht en ingepakt, ze is niet enkel die slechte keerzijde/schaduwzijde, dat wil er al met al niet in, door haar psychische beschadigingen kan ze er in wezen niet echt iets aan doen dat ze zo wreed doet, waarschijnlijk…

Misschien kom je ooit terug om toch met mij die toekomst te beleven, die je mij beloofd hebt, weet je nog, 's nachts, tijdens onze liefdevolle knuffels, strelingen en kussen en dat je zei dat ik je vervulling was, de knappe man van je dromen, je leermeester, je god, je ecodorp, je engel met het grote hart.…

Het ging gelukkig veel beter met haar en ze leek plezier te hebben in het reilen en zeilen in dat Italiaanse ecodorp. Ze zou zelfs binnenkort een lezing gaan houden over de voordelen van permacultuur, al was ze wel wat zenuwachtig, want ze is geen expert op dat gebied.…

Ik lig in mijn gedicht in mijn kist, verscheur een Erasmusmuts, verbrijzel een Groene Hart kandelaar, brand ecodorpen en eetbare tuinen plat, alles wat haar zo dierbaar is. En dan komt het: die vervloekte rotkop van Erasmus plons ik in de IJssel!…