Alle inzendingen over emoties droom herinneringen

In de wereld van droom en slaap ben ik voor altijd bij haar. Mijn droom is een kostbaar geschenk, een kleinood dat de ongenadige tijd teniet doet, verzacht, overbrugt, zoals een brug, uit graniet gehouwen, het woeste water van een ontembare rivier overspant.…

Zoveel zou ik op willen diepen, op willen heffen uit de duistere put, uit de krocht van de vergetelheid waarin het gezonken is, maar de herinneringen zullen nooit meer aan het heldere daglicht treden waarin ik ze wil waarnemen en tot hun recht wil doen komen.....…

Zo leven de herinneringen voort tot aan mijn stervensdag.....…

.' Slechts drie minuscule woordjes, waarmee ik haar een blik probeer te bieden op het slachtveld van emoties dat zich binnenin heeft achtergelaten. Een bijeenzetten van woorden dat nooit kan omvatten wat ik eigenlijk wil uitschreeuwen. Hoe verwoord je immers de leegte die je ervaart?…

Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets anders?..." Het onderwerp sprak me niet aan en ik wilde graag iets anders zien. Na 10 minuten zei ik niets meer.…

Het is bijna ideaal als we nog kunnen genieten van mooie herinneringen. Moet ik een 12 jaar oud gevoel het laten afweten tegen de dromen die anderen weten te verwezenlijken? De afdaling biedt een fantastisch uitzicht. Het is onbegrijpelijk dat geluk gezocht wordt in materialistische dingen.…

Op een dag kwam ze naar me toe met een kleine foto van haarzelf, ik herinner me dat moment helder, ik wist niet hoe ermee om te gaan, ik voelde verwondering dat op weg naar huis uitgroeide tot euforie, dat gelukgevoel herinner ik mij nu nog.…

De vraag rijst - bij mij althans - wat de zin is van dit openbaar beuken op emoties. In veel programma’s zijn aspecten als kwetsbaar en emoties de aangrijpingspunten voor recensenten. Zonder dat zouden de vraaggesprekken immers de sfeer hebben van een kist dode makrelen, lijken zij te denken. Uiteraard horen gevoelens bij de mens.…

Een volk dat zijn grote dromen en idealen verliest, sterft uiteindelijk af, verliest zijn levensadem en bloed, verwordt na verloop van tijd tot een dodenschip dat alleen nog voortleeft in mythen en herinneringen.…

Vaak worden emoties weggestopt. De meeste zaken kun je niet doen met emoties. Je hebt wel emoties, maar niemand die ze ziet of je wilt ze niet laten zien. Er worden cursussen gegeven om, om te gaan met je emoties. We kunnen de emoties die we hebben wel degelijk in banen leiden.…

Deze voortdurende, bijna ondoordringbare en onzichtbare laag van aaneengesloten gedachten, beelden, voornemens, herinneringen, associaties en zelf-projecties zijn in de objectieve werkelijkheid dromen, die de energie van zuivere waarneming opsouperen. Ze slapen en dromen niet alleen 'snachts, maar ook overdag.…

Tijdens de droom b.v. vraagt men zich niet af, of men opdat moment ook droomt. De beleving lijkt dan net zo werkelijk. Met dit verschil, dat men zijn dromen, over het algemeen niet meer kan herinneren als men wakker wordt. Het blijven flarden van enige vage herinneringen.…

De gordijnen die Nelie eens voor me vervaardigde sieren nog altijd mijn ramen en het schilderij dat zij mij schonk hangt nog tegen mijn wand maar in mijn hart schrijnen en branden de littekens "Vriendschap is een droom"…

Ook deze laatste poging om iets van de emoties en gevoelens uit mijn jeugd in mij te laten genereren, haalde niets uit. Natuurlijk bestaat er een goede definitie van het begrip nostalgie. De verschillende aspecten daarvan alsmede de impact van de gevoelsbeleving is blijkbaar voor een ieder verschillend.…

Als kind had ik een droom. Een terugkerende droom waarin ik een moord gepleegd had. Niet de moord zelf, maar de situatie erna stond centraal. Het was geen gewone moord, het was de perfecte moord. Alles klopte. Lijk weg, moordwapen weg, motief een raadsel, niemand wist ervan. De beleving van deze droom kende een vast patroon.…

Bjarne droomde een andere droom dan de dromen van de voorbij gegane maanden. Er was maar één manier om zijn droom te volgen. Dat was zo snel mogelijk van al die hulpverleners af zien te komen en weer zijn eigen koers gaan varen.…

Geen woorden van afscheid, slechts verwarde herinneringen aan een verwarde moeder.…

In een droom kwam ik weer in gesprek met het nichtje van de schrijver. Moet rond 1970 geweest zijn. Ik was terug, in een lounge van 'het' schip, en sprak weer met haar. Ze heette Yvonne, spottende blik, intelligent, ze zei: "Het was Karel".…

Zeker als dat nog eens eens versterkt wordt door iets wat veel emoties naar voren brengt. Emoties kunnen je flink in de problemen brengen in deze tijd. Zelf ben ik een zeer emotioneel persoon waarmee ik al heel mijn leven problemen heb. Vooral omdat de meeste problemen door emoties zijn ontstaan.…

Waar de nacht valt aan de eindeloze horizon voel ik de herinnering aan groen gras. Blauw zwervend in het jongensboek. Ik herinner mij de mooiste dromen over de grillige natuur van Jeroen tijdens zijn zwerftochten over het woeste buitenland. Puur en ongewassen kwam hij bij mij om aardbeien te plukken en te verwerken voor de jam.…

Ook zo'n behoefte aan kinderjaren nog eens dunnetjes over doen, droom je van goud... als water, maar dan zout? Of mocht je willen dat je keihard de lekkerste thuis bent, in het lulligste geval als enige echte doordrammende onbedwingbare drang om te delen.…

Het is een stille buurt en deze heeft helemaal niets bijzonders; ze heeft nauwelijks een uitstraling, is eerder sfeerloos te noemen, maar in een van haar armzalige huisjes kende ik een zeldzame vriendschap die haar aroma verspreidde over de buurt waardoor een gouden licht werd verleend aan het gewone en nietige; waardoor het opgeheven werd naar een…

Een bizarre droom had Bjarne, over het boek van Karel Krampool dat hij enkele maanden eerder gelezen had. Vlagen van die droom kon jij zich de volgende ochtend herinneren.…

Ik schrijf het op papier: 'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal herinneren.' Ik sluit het boek. Daarna mijn ogen. Droom even weg. En laat de pen zijn werk doen. Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal herinneren. Plekken die symbool staan voor de levens die geleefd werden op dat moment.…

De berg waar aan de voet ervan zoveel herinneringen lagen. Van mee willen doen maar er niet echt bij horen. De berg waar op de top die mooie herinnering lag, van een droom die nooit werkelijkheid worden zou. Vandaag was het tijd die droom te bezoeken. Het was tijd voor een gesprek met haar geboortestad.…

Het was lang geleden geweest dat Bjarne zich iets van zijn dromen kon herinneren. Maar deze dinsdag in de tweede week van juni 2024 was de herinnering aan zijn dromen overduidelijk een herinnering aan de liefde.…

Een bizarre droom had Bjarne, over het boek van Karel Krampool dat hij enkele maanden eerder gelezen had. Vlagen van die droom kon hij zich de volgende ochtend herinneren.…

Of herinneringen aan lang vervlogen tijden. Het ouderlijk huis, de misverstanden, en de geuren in de straat of de emoties bij de lang geleden genoten opvoeding. Is daar iets mis mee? Neen, zeker niet. Het is genoeglijk, soms moralistisch, dan weer sentimenteel in deze bijdragen.…

Er gaat van alles door mij heen, het is in mijn hoofd een warboel van gedachten, maar één gedachte komt steeds weer hoe zal zij er straks uitzien, mijn dochter die gaat trouwen, emoties wellen op.…

Met je emoties kun je niet denken..…