Alle inzendingen over gedichtje

Uit zeventien lettergrepen bestaand gedichtje is een Hai-ku…

Dit soort dingetjes uit het verleden en die ook zeker nu nog spelen, kwamen tijdens die boswandeling bovendrijven en resulteerden in dat gedichtje. ‘O ja?’ zei ze, ‘goh, dat er toch nog zoveel of zo weinig achter zo’n simpel gedichtje zit. Mooi hoor.’ ‘En weet je wat,’ zei ik, ‘nu ik jou dit zit te vertellen, schiet me nog iets te binnen.…

In mijn gedichtje "Heilige onnozelheid" op gedichten.nl heb ik maar één komma geplaatst, hoewel er strikt genomen wel aanleiding was voor minimaal vijf. Voor het gebruik van komma's zijn niet veel regels en ik zelf gebruik ze liever alleen als ze strikt noodzakelijk zijn.…

Daarop kreeg ik reacties van mensen die vonden dat je iemand niet zulke afschuwelijke dingen mag gunnen als ik in dat gedichtje had gedaan. Ook hier heb ik weer respect voor de mensen die zo reageren, want zij doen dit vanuit oprechte verontwaardiging. Maar ik haat helemaal niemand.…

Onlangs meende ik de opmars van een gedichtje een beetje te moeten bespoedigen door zelf een waardering toe te voegen. De computer van gedichten.nl had mijn bedrog direct in de smiezen en gooide mijn gedicht uit de top-tien. Volkomen terecht natuurlijk.…

Maar als iemand mij nou even een seintje had gegeven, was dit gedichtje gewoon beschikbaar gebleven. Eventueel onder de naam die ik tegenwoordig gebruik.…

Dus zocht ik op internet de kerstster op, om te kijken of er dingen vermeld waren die ik niet wist en die ik eventueel zou kunnen gebruiken voor het gedichtje. Daar kwam ik de volgende fraaie legende tegen, de legende van de ‘Flores de Noche Buena’ (tevens de titel van het gedichtje).…

Soms een bewering, al dan niet kort door de bocht, vroeger nog wel eens een verhaaltje en een gedichtje toe. Ik ben met weinig tevreden, als ik mijn ei maar kwijt kan. Afgelopen donderdagavond laat liet ik m'n hart spreken, de redactie begreep het niet helemaal of had een slokkie op.…

Op het ritme van de versregels liet ik de natte spons over het glas glijden en gaandeweg ontstond er een nieuw gedichtje in mijn hoofd:

Günter Schulz20 november 2006Lees meer >

Ze gaf me een gedichtje. Ik kan me het meisje niet herinneren maar het gedichtje is mij altijd bij gebleven. “I love you in blue, i love you in red, but most of all i love you in bed” Toen ik zeventien was ging ik op kamers wonen in Utrecht bij een heel mooie vrouw, die me begon te verleiden en er voor zorgde dat ik haar minnaar werd.…

Niet uitgecheckt, het blijkt een duur gedichtje. Voor mijn oud-collega's was het duidelijk; de rest van de middag moest er uitgecheckt. Na de rosé, op de gracht, in het restaurant en in de wc van het restaurant. Uiteraard ook weer in de tram terug. Daar werd het trouwens omgeroepen. In drie talen.…

Haar eerste gedichtje ging over een slak die wegliep van huis, ze was toen tien jaar. Toen ze zeventien was, werd ze één van de winnaars van Doe Maar Dicht Maar met het gedichtje 'Kermis'. Ze ging studeren aan de Universiteit van Utrecht, momenteel is ze afgestudeerd in Sociaal Juridische Dienstverlening en in het Europees recht.…

Ja Gedichtje, zo is het maar net. Opkrassen is dus wenselijk. De infiltratie van uwentwege is je vergeven, zolang het maar éénmalig blijft. Jullie trekken zo al genoeg de aandacht, dus, laat het ons daar bij houden. Deze ontmoeting was niet echt van harte. Ze is er geweest en daar kan ik mee leven!…

Ik was bezig aan een gedichtje en ineens haperde ik. Ik wist niet meer wat ik moest schrijven. Het werd stil om me heen en langzaam nam de stilte bezit van de kamer.…

Die eerste keer, dat ik een pen ter hand nam om een gedichtje te schrijven, vergeet ik dus nooit….Die eerste keer herhaalt zich in elk van mijn volgende gedichten. Beter of slechter…..dat laat ik aan jullie over.…

Vlaggetje heeft altijd in het kastje met het kleinste sleuteltje gelegen….vredig slapend met een twinkeling en een gedichtje. Ik draag het blauwe pakje, het pakje ligt in een blauwe kast met blauwe klerenhangers en blauwe knoopjes gemaakt door harde inspanning en niet waargemaakt door elfjes, o nee. Ik ben het wezenlijke van blauw.…

Het was de eerste en waarschijnlijk enige keer dat ik zelf een klein gedichtje schreef. Po en zie Ik zie poëzie in de po voor het raam de po voor het raam straalt poëzie uit maar waarschijnlijk ben ik de enige die denkt dat de pot voor het raam een po is.…

iets doen mijn haar dat wil ik groen maar dat kan morgen zo meteen naar de tandarts ach het is alweer weekend op maandag het huishouden en op vrijdag koken in het weekend naar moeder en alle liedjes op you tube beluisteren de nieuwe plaat van de rolling stones is gelukkig alweer uit zoveel te doen ik heb nog zoveel te doen nog een gedichtje…

Een gedichtje van bijna dertig jaar oud. Ik schreef het in een weiland omzoomd door hoge weldoorvoede populieren en een leger brandnetels alsof dit me kon beschermen.…

Overstelpt met de gekste dingen, wél een gedichtje, maar gek genoeg spendeerde ze nog geen minuut aan het kleinste beetje van intimiteit. Nou, ik doe niets anders. Maar ze heeft wat met ons afgezeuld, ik heb me geen moment verveeld, het was altijd wat.…

Daarom schrijf ik een verhaaltje en een gedichtje voor hem en mijn twee kennissen met hetzelfde als ik waarmee ik emailcontact heb andras en esther die wel van de winter houden en ik van de zomer. Ik vind het veels te koud buiten!…

Mac Olliver schreef daar een mooi gedichtje over. Lees maar: "Al staan zij in stram gelid als soldaten, gerangschikt van groot naar klein: Zij ademen liefde en vriendschap. Elk van hen heeft een eigen gezicht en taal. Zij zijn altijd bereid mij te voeden met verdriet of plezier. Ik hou van ze voor nu en later".…

Tot slot een gedichtje op een wenskaart uit andere tijden : ‘Wie zou niet aan alle mensen, ’t Goede dezer aarde wensen? Veel geluk, voorspoed en zegen, strale van omhoog U tegen.’…

Misschien een poëtisch gedichtje neerpennen over de zo dikwijls bezongen dartele vlinders en gonzende bijen? Ik kan ook een tirade afsteken aan het adres van de slakken die zich ook dit jaar weer te goed doen aan de hosta’s.…

Ik schreef een gedichtje voor haar, en wanneer dan op slechts een dag er twee complimenten komen, nou ik zeg je, dan kan mijn dag niet meer stuk. En ga nou niet mekkeren dat het al tegen de avond loopt, iedereen snapt best wat ik bedoel. Het is zo makkelijk om de actie 'negeren' toe te passen, maar zo steek ook ik niet in elkaar.…

Jazeker mocht dat en weet je, op alle fronten kunnen kinderen hun ei al kwijt, maar een zelfbedacht verhaal, een mooi verzonnen gedichtje, een ode aan een moeder, een briefje aan een vriendje, dat soort dingen, tja dat gaat niet meer, domweg omdat schrijven er bijna niet meer inzit!…

Regelmatig schreef ik een klein gedichtje voor u en je vond dat zo fijn. Je bewaarde ze zorgvuldig als een waardevolle schat. Ik heb nog foto’s van toen en nu. Je was zo mooi en toonde zeker niet je leeftijd. Je kon gemakkelijk 10 jaar zeuren. Wat was ik daar fier op.…

Ik kreeg het gedichtje 'Nacht-stilte' ooit opgestuurd door mijn eerste muze Hanneke Majoor (zie hartenkreet 'Mijn vooroordeel'). Dat was na onze tongzoen, toen ze toch voor haar destijds andere vriend, die ook dichter was, koos, tot mijn grote verdriet.…

Sinds Rutger Koplands flauwe gedichtje over een slaplantje is iedere zoveelste rangs plattelandsdichter los gebarsten in odes aan worteltje, tomaatjes, sperziebonen, lulletters, luvletters, voederbieten, gumkwatten, meloenen, limoenen plus waterkonijn en staat ontroerd stil met zijn Nordic Walking stokken en designbrilletje bij iedere afgevallen kastanje…

Elk proza, cursiefje of gedichtje moet geordend worden, ingedeeld bij een rubriek. Het moet een labeltje krijgen…, het juiste merkteken. Bij sommige stukjes is het geen moeilijkheid om kiezen.…