Alle inzendingen over komen soms vergeten

Soms en sporadisch overvalt me een soort déjà vu ervaring en even zo sporadisch herken ik daarbij een bepaalde situatie uit mijn verleden en word ik mij langzaam weer van steeds meer details bewust. Met een soort domino-effect nestelt het zich weer als herkenbaar in mijn herinnering.…

Wij wilden uiteraard weten hoe die ziekte heette, maar hij antwoordde, dat hij de originele naam was vergeten en dat het, vrij vertaald, een ‘hondenschijf’ zou zijn.…

Soms concludeer je, dat je tot conclusies komt die je niet wilt concluderen.…

Soms zeer onverwacht helemaal niet kan reageren, of verkeerd reageren. Jullie zien niet dat de aansturing van de spieren soms totaal in de war is en ze haast niet kan lopen. Soms kan ze doen alsof ze alleen maar last van haar knie heeft, die ooit gebroken is door botontkalking. Soms denken jullie: “Kan ze niet beter uit haar ogen kijken”?…

Soms ben ik een dichter en soms ben ik dichterbij de hel, soms mag je me niet en soms wel.…

Soms ben ik tot niets in staat...…

We maken zo ontzettend veel mee, in alle jaren van ons leven en er zijn maar weinig mensen die zich iets kunnen herinneren van de baby- periode, de tijd erna zijn er mensen die iets terug kunnen halen van de kleutertijd, daarna komen dingen in flarden, soms wel- soms niet, soms leuk soms niet!…

Een klein gesprekje brengt me op het idee om er even iets over neer te zetten, want: afgelopen twee dagen hoor ik steeds: wat voor dag is het nou? Je zou er compleet van-van de leg raken, immers voelde gisteren ook al als zondag en tja, dat kwam omdat het Nieuwjaarsdag was natuurlijk. Mensen zijn gewoontedieren, zeker als ze wat ouder worden en dus-…

Zo zal ik nooit die overnachting vergeten, samen met een andere Turkse vriend, in een Istanbuls hotel. De prijzen voor de kamers waren in dollars aangegeven en geloof me, de schrik sloeg mij om het hart, 110 dollar per persoon per nacht voor een tweepersoons kamer.…

Zou dat komen omdat ze zoveel had meegemaakt? Allemaal vragen die door haar hoofd speelden en niet te vergeten de letters die zich zwart op wit op het papier vormden tot hele zinnen die op hun beurt een eigen leven gingen leiden in haar hoofd.. Dat was zij dus. Leuk dat anderen haar beoordeelden.…

Het zal u zeker al wel eens opgevallen zijn; bij een meningsverschil heeft SOMS - héééél enkel - de tegenpartij ook wel eens gelijk!…

Ooit heb ik mijn drie dochters los moeten laten. Dat is inmiddels al ruim 20 jaar geleden, omdat ik uit liefde voor hen het beste voor ze koos. Vanwege een nogal bewogen echtscheiding, waaruit allerlei ellende ontstond, ten nadele van mij, die ik psychisch niet meer aankon. De raad van kinderbescherming vond mij een goede moeder, maar ik moest…

Soms is geluk een ietwat ongelukkig gekozen woord.…

De invalster die ze kreeg, omdat haar vaste hulp met een welverdiende vakantie ging, was een bekende voor haar, dus zei ze: laat haar maar komen en ach het was maar voor drie keer, dus overleven zou ze het wel! Nou dat laatste gaan we nu betwijfelen want wat wil het geval?…

Er gebeurt veel op deze aardbol, soms wel eens teveel denk ik dan. Ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen - dat ik dit allemaal hoor - omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te 'runnen'? Soms ben ik bang en soms ben ik heel erg dapper.…

Ontglippen, weten en vergeten, welke dag is het ook alweer ? Kan je plukken wat je wil...…

Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. 'If a picture paints a thousand words, then why can't I paint you ? Liefs...…

entourage, binnen komen met een geweldagige bos, de buit al onder handbereik, kinderen spelen veel te laat in een voormalig koningshuis, genomineerden aan de hand van ambassadeurs, wrijf het er maar in, ik denk alleen maar brandnetels, aanzittend zat iedereen zich vol te vreten, en niemand had aandacht voor de plataan, schilferend in de herfst biedt…

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en openden zich later de eerste, onooglijke kleine, bloemen…

Ik zal het nooit vergeten. Ik denk dat als de sanseveria op kantoor tot bloei zou kunnen komen de rest namelijk vanzelf volgt. Voor op de korte termijn moeten er, denk ik, her en der al toch al bloemetjes worden geplant die wat sneller tot bloei komen.…

Soms, klinkt ie als een snorrende poes, soms hoor, want oei vaak maakt ie een geluid als die van een afgekeurde slecht functionerende zaagmachine, zo eentje die aan vervanging toe is zeg maar. Dat probleem ligt naast me in bed, eega met een snurkvolume waar menige neushoorn jaloers op zou worden, dat dus.…

Vergeet-me-niet haalde opgelucht adem........…

Als alle grote ramen rood zouden zijn, dan zouden er maar weinig blauwe ramen gemaakt kunnen zijn.…

en dat allemaal omdat: iemand vergeten is een klok aan te brengen!…

En toch, soms… Soms wil ik een boodschap uitdragen, iets meedelen aan mensen wat me raakt. Liever niet. Liever schrijf ik fictie, wil mensen enkel maar amuseren. Daarom schrijf ik ook zelden autobio.…

lepel ik uw wereld uit de schil, mijn mes en vork snijden geen hout en dan vraag ik mij af, wat heeft u dan voor uw deur, geen vraagteken want dan moet ik beginnen met een hoofdletter en daar heb ik geen zin in, verwacht van mij geen netgedicht meer want het kost mij teveel tijd, wachten op, ja wachten waarop eigenlijk, misschien wel ERKENNING, en soms…

Nee, daar kom je nooit mee weg. Ja, je zou de stervende Francofiel wel op de vloer achter kunnen laten, maar je hebt geen alibi. En natuurlijk zal je dan zien dat je tegen iemand hebt gezegd dat je vanavond naar die Leonard zou gaan, die onlangs door een onwaarschijnlijke reeks van toevalligheden tot je kennissenkring is gaan behoren.…

Soms denk ik echt: zijn andere mensen nu zo laks, of zelfs een beetje dom? Bijvoorbeeld wanneer ik een reclame om hoortoestellen aan te prijzen op de radio hoor. Op de radio? Ja, op de radio. Luisteren slechthorenden dan radio? Uit marktonderzoek blijkt van wel. Wanneer ik dat nog meer denk?…

Soms wel eens teveel denk ik dan. Maar ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen dat ik dit allemaal hoor omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te “runnen”? Soms ben ik bang en soms ben ik heel erg dapper.…

En dan kom je, zomaar, iemand tegen, een dolende ziel met een warm kloppend hart. Mooi mens waar je jezelf tegenaan vleit omdat je voelt dat het thuis is. En dan word ik wakker.…