Alle inzendingen over opruimwoede

Zeg mam, de kinderen willen op Koningsdag een tuinverkoop houden, heb jij nog.....en voor ze uitgesproken is zeg ik: oh jawel ik heb zat! En dat we zat hebben blijkt wel als we zondag (het was een beetje minnetjes weer) op strooptocht door ons huis gaan. Weet je, wat je meer dan een jaar (sommige dingen veel langer hier) niet gebruikt hebt, kun je per…

Ken je dat: gewoon een kast opruimen omdat het nodig is, of om een regenachtige dag mee op te leuken, dat kan ook. Er is geen sprake van leuk, nog minder van opleuken als we gezamenlijk een kast onder handen nemen. Maar jemig wat een zooi eruit komt, nooit in de gaten gehad dat 40 centimeter ook naar achteren doorloopt en als je zo slim bent als wij…

Lang, heel lang geleden was er sprake van een zogenaamde "voorjaarsschoonmaak". Ik weet nog dat Oma daaraan deed, ach jeetje dat is me een tijd geleden. Kan het me amper heugen maar wat me wel bij bleef was, dat alle kleden naar buiten gingen en met een mattenklopper van ongerief moesten worden ontdaan. Men stond te beuken op die kleden dat het…

Inmiddels ben ik klaar en weer beneden gekomen, heb een voldaan gevoel over mijn ""opruimwoede"". Ik verdien een kop koffie, alvorens ik iets nieuws verzin, waarmee ik de dag vul. Eigenlijk is het wel handig dat een mens tamelijk creatief is, bedenk ik me nu. Zo kan ik bijvoorbeeld gaan dichten, tekenen, schilderen, puzzelen enzovoorts.…

Opruimwoede heet zoiets, geloof ik. Nou woedend werd ik er gelukkig niet door, maar uiteindelijk wel bijna moedeloos. De meeste mensen, die zulke gelijkaardige belevenis meegemaakt hebben, zullen dat wel begrijpen. Maar! Ik zou geen Vandepitte heten als ik niet stug doorging met mijn speurtocht in eigen huis! Weet je wat er nu zo absurd is?…

In mijn opruimwoede heb ik al heel wat van ze weggegooid wat schijnbaar waardeloos leek. Goedbedoeld, maar fout, ik begrijp het. Dan maant Cornelis Charlotte tot zwijgen. Ze eet. De achterstand op Woemi maakt ze niet meer goed, maar toch, het is ongelofelijk wat er allemaal nog naar binnen kan in zo'n klein, broos, oud vrouwtje.…

Dit wordt grondig verstoord wanneer ik mij met onbesuisde voortvarendheid in de opruimwoede begeef. Het overkomt me immers vaker dat een zorgvuldig geplande ordeningsactie leidt tot een latere wanhopige queeste naar het voorwerp in kwestie, mij onderwijl het hoofd brekend waar ik dat ding nu ook weer heb ingedeeld.…