Nou, mits het geen schrikkeljaar is, 365 dagen, zoveel is een jaar en precies vandaag is dat dus een jaar geleden dat hij zo gruwelijk ziek werd, dat er voor z’n leven werd gevreesd. Dat ie van het ene naar het andere ziekenhuis met gillende banden, loeiende sirenes en alle lampen aan werd vervoerd en waar we te horen kregen vlak voor hij de operatiekamer…
En als mooie laatste, ziek zijn en soppen, terwijl je een hoofd hebt wat in de overlevingsmodus staat? Hoe het wel moet weet ik ook niet maar deze opsomming van richtlijnen zijn zelfs mij een beetje te gortig.…
Alle zielen moet wakkerschudden en op overlevingsmodus moet overschakelen.
Zeg je werkelijk wat je wilt zeggen?
Zegt wat je zegt werkelijk wat je bedoelt?
Heb je bedacht hoe wat je zegt door anderen kan worden misverstaan?
Kun je de taal gebruiken als een edelsmid, een meesterviolist, een kunstschilder?…