Nu las ik gisteren dat mieren een ingebouwde stappenteller hebben. Zo weten ze altijd precies hoeveel stapjes ze moeten doen om terug bij hun holletje te komen. Dit lukt ze echter niet meer als hun pootjes korter of langer worden. Aha…hier kan ik wel wat mee.…
Mijn stappenteller en ik cirkelden al een half uur voor mijn beurt, om de ’Beursfabriek’ heen. Kom niet te vroeg, stond er op de uitnodiging. Ik zag drie borden met pijlen. ’Vaccinatiestraat’ stond eronder. Toen ik een kwartier van te voren aarzelend binnen stapte zag ik een rij voor me. Kom vooral ook niet te laat.…
Met stijve vingers van de kou pak ik mijn telefoon, kijk op mijn stappenteller. Hij staat nog op pauze, al mijn stappen tot nu toe zijn niet mee geteld. ‘Nog 4.7 kilometer om je reis ‘bedwing Olympus’ te voltooien’. Ik keer om, stap door, natte vlokken dwarrelen in mijn gezicht.…
Op advies van mijn stappenteller wandel ik langs De Rietput, een grote plas dicht bij huis. In het gras liggen twee slapende eenden. De linker eend heeft een glanzend groene kop met een witte band om zijn hals; de andere is bruingevlekt. Hun koppen diep in de veren gestoken, één oogje open.
De zon schijnt, het groen bloesemt.…
789
Bezig met laden